Teksty » Mieses - Pięcioksiąg » 4 Księga Mojżeszowa » Rozdział 18
«  4 Księga Mojżeszowa 17 4 Księga Mojżeszowa 18 4 Księga Mojżeszowa 19  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wiekuisty rzekł do Arona: „Ty, synowie twoi, oraz i twój dom rodowy z tobą będziecie ponosili [kary za] przewinienia [względem] Świątyni, – ty i synowie twoi z tobą będziecie ponosili [kary za] przewinienia [przy pełnieniu] kapłaństwa waszego. [2] »Wszakże i krewnych twoich, pokolenie Lewiego, szczep przodka twego, przybliż z sobą [do Świątyni, haqrēb], a przyłączą się [wějillawū] do ciebie i będą usługiwali tobie, ty zaś i synowie twoi [będziecie pełnić służbę] przed Namiotem [arki tablic] Świadectwa. [3] »Oni niech przestrzegają [obowiązków] posterunku [względem] ciebie, oraz [obowiązków] posterunku [względem] Namiotu całego, atoli do sprzętów Świątyni, ani do ołtarza niech nie przystępują [jiqrabū], ażeby nie zmierali oni sami razem z wami. [4] »Oni przyłączą się [wěnilwū] do ciebie i będą przestrzegali [obowiązków] posterunku [względem] Namiotu Obecności odnośnie wszelkiej pracy przy Namiocie, – wszelako postronny żaden niech do was nie przystępuje, –  [5] »wy zaś [sami] będziecie przestrzegali [obowiązków] posterunku [względem] Świątyni, oraz [obowiązków] posterunku [względem] ołtarza, ażeby nie było więcej gniewu na Synów Izraela. [6] »Albowiem Ja przyjąłem krewnych waszych Lewitów z pośród Synów Izraela, w darze wam oddanych dla Wiekuistego, dla wykonywania robót przy Namiocie Obecności. [7] »Ty zaś i synowie twoi z tobą będziecie przestrzegali [obowiązków] posterunku kapłaństwa waszego dla każdej sprawy ołtarza, oraz wewnątrz od zasłony, ażebyście pełnili służbę, jako służbę bowiem w darze oddaję [wam] kapłaństwo wasze, a kto postronny by przystąpił [do służby przy ołtarzu, haqqareb], niech zostanie uśmiercony”. [8] »Następnie rzekł Wiekuisty do Arona: „Oto! Ja przydzielam tobie [obowiązki] posterunku [na straży] danin Moich; – ze wszystkich świętości Synów Izraela oddałem je tobie, jako udział, oraz synom twoim, – przepis to wieczysty. [9] »To ci się będzie należało z tego, co jest przenajświętszem, z tego, co na ogień idzie: każda ich ofiara [na ołtarzu] i każda śniedna ich ofiara, każda zagrzeszna i każda pokutna ich ofiara, które będą składać Mi, przenajświętsze [to] tobie będzie się należeć, oraz synom twoim. [10] »Na przenajświętszem [miejscu] będziesz to spożywał, a mężczyzna każdy będzie mógł to jeść, – świętością niech ci ono będzie. [11] »A to [zaś, co] ci również się należy z danin darów ich i z obrotów wszystkich Synów Izraela, tobie je oddaję, oraz synom twoim i córkom twoim z tobą, – przepis to wieczysty, – każdy czysty w domu twoim może to spożywać. [12] »Wszystko, co jest najprzedniejsze z oliwy, i też wszystko, co jest najprzedniejszem z wina, oraz zboża, [mianowicie] pierwociny ich, które będą w darze oddawali Wiekuistemu, – tobie Ja je dałem, [13] »[wogóle] pierwociny wszystkiego, co [się rodzi] w Kraju ich, a które będą przynosili Wiekuistemu, będą przynależeć tobie, – każdy czysty w domu twoim może to spożywać. [14] »Wszystko, co zaklętem [poświęconem zagładzie, cherēm] jest w Izraelu, będzie przynależeć tobie. [15] »Wszystko, co rozwiera łono, z wszystkiego ciała, które będą przynosili [w ofierze – jaqribū] Wiekuistemu z ludzi i ze zwierząt, [właściwie] będzie przynależeć tobie. Wszakże musisz przyjąć okup za pierworodnego człowieka, a też i za pierworodne z bydła nieczystego przyjmował będziesz okup. [16] »A jako okup zań [za pierworodnego ludzkiego] będziesz brał od liczącego jeden miesiąc – wedle oszacunku twego – w srebrze pięć sekli wedle sekla Świątyni, który [waży po] dwadzieścia gēr; –  [17] »wszelako za pierworodnego wołu, pierworodnego z owiec, ani też za pierworodnego z kóz nie dokonaj okupu: [gdyż] one [same] są świętością, – krwią ich będziesz kropił ołtarz, a tłuszcz ich będziesz puszczał z dymem, jako ofiarę ogniową na woń miłą dla [ku czci] Wiekuistego, [18] »zaś mięso ich będzie przynależeć tobie, jak mostek obrotu, i jak łopatka prawa, – będzie przynależeć tobie. [19] »Wszystkie daniny z świętości, które Synowie Izraela będą wydzielali dla Wiekuistego, daję w darze tobie, oraz synom twoim i córkom twoim przy tobie, przepis to wieczysty – przymierzem [niezniszczalnem, jak sól] wieczystem przed Wiekuistym – dla ciebie i dla potomstwa twego z tobą”. [20] »Nato rzekł Wiekuisty do Arona: „W Kraju ich nie będziesz miał dziedzictwa, ani też nie będzie udział przynależeć tobie wśród nich: – Ja udziałem jestem twoim i dziedzictwem twojem pośród Synów Izraela. [21] »Synom zaś Lewiego oddałem, oto! wszelką dziesięcinę w Izraelu, jako dziedzictwo – wzamian za ich pracę, którą oni wykonywują, [mianowicie] pracę przy Namiocie Obecności. [22] »Odtąd niech [wogóle] nie przystępują więcej Synowie Izraela do Namiotu Obecności, ażeby nie ponosili grzechu śmiertelnego. [23] »Atoli Lewita będzie wykonywał pracę przy Namiocie Obecności i oni będą ponosili [sami kary za] przewinienia swoje, – przepis to wieczysty w pokoleniach waszych. Wszakże wśród Synów Izraela nie będą oni dziedzictwa posiadali, [24] »albowiem dziesięcinę Synów Izraela, którą oni wydzielają dla Wiekuistego, jako daninę, oddałem w darze Lewitom, jako [ich] dziedzictwo. Zaczem rzekłem o nich: „Wśród Synów Izraela nie będą oni dziedzictwa posiadali”. [25] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc: [26] »„Rzeknij do Lewitów i powiesz im: „Gdy będziecie pobierali od Synów Izraela dziesięcinę, którą oddałem w darze wam [,jako należną] od nich, jako dziedzictwo wasze, będziecie wydzielali z niej daninę [dla – ku czci] Wiekuistego: dziesięcinę z dziesięciny. [27] »Danina wasza ta [z dziesięciny waszej] będzie poczytaną wam, jak u zboża z gumna, i – jak u [plonu] obfitego z tłoczni: [28] »tak będziecie wydzielali też i wy daninę [dla] Wiekuistego z wszystkich dziesięcin waszych, które będziecie pobierali od Synów Izraela, a będziecie oddawali je, jako daninę [dla] Wiekuistego, kapłanowi Aronowi. [29] »[Też i naogół] z wszystkich darów waszych będziecie wydzielali pełną daninę [dla] Wiekuistego: ze wszystkiego, co jest najprzedniejszem w niem, jako część poświęconą jego”. [30] »Rzekniesz do nich też: „Gdy będziecie wydzielali z tego, co jest najprzedniejszem w niem, – niech to Lewitom będzie poczytane, jak u plonu gumna, i – jak u plonu tłoczni. [31] »Będziecie to spożywać w każdem miejscu, wy i dom wasz, gdyż to jest zapłatą dla was wzamian za służbę waszą przy Namiocie Obecności. [32] »[Wystrzegajcie się], ażebyście nie ponosili z powodu tego [t. j. daniny] grzechu, gdy będziecie wydzielali z niego, co jest najprzedniejszem w niem, a i świętości Synów Izraela nie znieważajcie, ażebyście nie pomarli”. 
«  4 Księga Mojżeszowa 17 4 Księga Mojżeszowa 18 4 Księga Mojżeszowa 19  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pięcioksiąg Mojżesza w języku hebrajskim z przekładem polskim rabina D-ra Józefa Miesesa, Naczelnego Rabina Wojsk Polskich. Przemyśl Wydawnictwo i Księgarnia Symcha Freund, 1931. Tekst opracowany przez Bibliepolskie.pl - na podstawie egzemplarza Biblioteki Narodowej w Warszawie.