Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Osoba, gdy uchybi tem, iż usłyszy słowo zaklęcia, będąc sama świadkiem, czy że widziała, czy też że wiedziała, – o ile nie oznajmi i ściągnie tem na siebie przewinienie swoje;
[2] »albo osoba, która dotknie się czegokolwiek nieczystego, – czyto padliny zwierzęcia, czyto nieczystego zwierza czy padliny nieczystego bydlęcia, czy też padliny gadu nieczystego, a ujdzie uwagi jej, [zaczem] stanie się nieczystą i popadnie w winę;
[3] »albo, że dotknie się nieczystości człowieka, jakąkolwiek będzie nieczystość jego, przez którą staje się nieczystym, a ujdzie uwadze jego, on zaś dowie się, i popadnie w winę,
[4] »albo też osoba, gdy przysięgnie – wymawiając wargami – wyrządzić [sobie] coś złego lub dobrego, cokolwiek wyrzeknie człowiek w przysiędze, a ujdzie uwadze jego, on zaś dowie się i popadnie w winę z powodu jednej z rzeczy tych;
[5] »skoro tedy stanie się winnym z powodu jednej z tych rzeczy, niech on wyspowiada się, w czem uchybił
[6] »i niech przyniesie ofiarę swą pokutną dla Wiekuistego za uchybienie swoje, którem uchybił: samicę z trzody, owcę albo kozę, jako ofiarę zagrzeszną, a kapłan rozgrzeszy go tem z uchybienia jego.
[7] »Jeżeli zaś nie będzie sięgać możność jego na owcę, niech przyniesie ofiarę swą pokutną za to, iż uchybił: dwie synagorlice, albo dwa gołąbki młode, – dla Wiekuistego, – jedno, jako ofiarę zagrzeszną, a drugie, jako ofiarę całopalną.
[8] »Niech przyniesie je do kapłana, ten zaś złoży w ofierze wpierw to, które [zostało przeznaczone] na ofiarę całopalną, nadrze głowę jego od strony karku jego, ale nie oderwie, –
[9] »pokropi krwią ofiary tej zagrzesznej ściany ołtarza, a resztę krwi wyciśnie się u stóp ołtarza tego samego: ofiara to zagrzeszna;
[10] »drugie zaś uczyni całopaleniem wedle przepisu: kapłan rozgrzeszy go tem z uchybienia jego, które on popełnił, a wina będzie jemu odpuszczona.
[11] »Wszakże jeżeli nie będzie sięgać możność jego i na dwie synagorlice, albo na gołąbki dwa, niech przyniesie ofiarę swoją za to, iż uchybił: jedną dziesiątą efy mąki przedniej na ofiarę zagrzeszną, ale niech nie polewa jej oliwą i niech nie kładzie kadzidła na nią, gdyż ofiara to zagrzeszna.
[12] »Niech przyniesie ją do kapłana, a kapłan niech zgarnie z niej pełną garść swoją, jako ofiarny znak jej przypomnienia, i puści z dymem na ołtarzu przy ofiarach ogniowych Wiekuistego: ofiara to zagrzeszna;
[13] »kapłan rozgrzeszy go tem z uchybienia jego, które popełnił z powodu jednej z tych rzeczy i wina zostanie jemu odpuszczona; ofiara zaś ta będzie przynależeć kapłanowi, jako ofiara śniedna”.
[14] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc:
[15] »„Osoba, gdy popełni sprzeniewierzenie i uchybi z nieuwagi względem czegokolwiek ze świętości Wiekuistego, niech przyniesie ofiarę swą pokutną – dla Wiekuistego: barana bez skazy z trzody, wedle oszacowania twego, za sekle srebrne wedle sekla świątynnego, jako ofiarę pokutną.
[16] »To zaś, względem czego uchybił ze świętości, niech zapłaci, a ponadto niech dołoży jedną piątą i odda kapłanowi; kapłan zaś rozgrzeszy go baranem tym ofiary pokutnej, a wina będzie jemu odpuszczona.
[17] »Również i osoba, gdy uchybi i popełni coś względem jednego ze wszystkich przykazań Wiekuistego co do tego, czego nie należy czynić, a nie będzie wiedzieć, czem popadnie w winę i ściągnie na siebie przewinienie, –
[18] »niech przyniesie barana bez skazy z trzody, wedle oszacowania twego, jako ofiarę pokutną do kapłana; kapłan zaś rozgrzeszy go tem za nieuwagę jego, którą popełnił nie wiedząc, a wina będzie jemu odpuszczona:
[19] »ofiara to pokutna za winę, w którą popadł względem Wiekuistego”.