Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc:
[2] »„Rzeknij do Synów Izraela, mówiąc: „Jeśli osoba mimowoli uchybi któremuś ze wszystkich przykazań Wiekuistego co do tego, czego czynić nie należy, a popełni coś względem jednego z nich.
[3] »Jeśli to kapłan pomazaniec uchybił ku winie narodu, niech w ofierze on przyniesie za uchybienie swoje, które on popełnił, – cielca młodego, bez skazy, jako ofiarę zagrzeszną dla Wiekuistego.
[4] »Niech przywiedzie cielca tego do drzwi Namiotu Obecności przed Wiekuistego, niech położy rękę swoją na głowę tego cielca i zarżnie cielca tego przed Wiekuistym.
[5] »Następnie niech kapłan pomazaniec weźmie nieco krwi cielca tego i wniesie ją do Namiotu Obecności.
[6] »Potem kapłan ten umoczy palec swój we krwi tej i pokropi krwią tą siedmiokrotnie przed Wiekuistym przód zasłony Świątyni.
[7] »Krwią tą samą pomaże kapłan narożniki ołtarza wonnych kadzideł przed Wiekuistym, znajdującego się w Namiocie Obecności, – resztę zaś wszystką krwi cielca tego niech wyleje u stóp ołtarza całopaleń, który znajduje się u drzwi Namiotu Obecności;
[8] »a co do wszelakiego tłuszczu wołu tego zagrzesznego, niech go zdejmie zeń: łój okrywający trzewia, oraz wszystek łój, który przy tych trzewiach,
[9] »obie nerki, wraz z łojem znajdującym się przy nich, który jest przy polędwicach; a co do przepony przy wątrobie, niech ją zdejmie wraz z nerkami – tak,
[10] »jak bywa zdejmowany z wołu ofiary pokojowej, i niech je kapłan puści z dymem na ołtarzu całopaleń.
[11] »A co do skóry cielca tego i wszystkiego mięsa jego, wraz z jego głową i goleniami jego, trzewiami jego i nieczystością jego:
[12] »całego cielca niech wyniesie poza obóz, na miejsce czyste, gdzie się wysypuje popiół i niech go spali na drwach w ogniu; w miejscu, gdzie wysypują popiół, niech zostanie spalony.
[13] »Jeżeli zaś to cała Gmina Izraela niebacznie zgrzeszyła, iż coś uwagi ujdzie Gminy, i popełnią coś względem jednego z przykazań Wiekuistego, co do tego, czego czynić nie należy, i popadną w winę,
[14] »a wyjdzie na jaw uchybienie, którem uchybyli, – tedy niech przyniesie Zgromadzenie w ofierze cielca, jako ofiarę zagrzeszną: Przywiodą go przed Namiot Obecności,
[15] »starsi Gminy położą ręce swoje na głowę tego cielca przed Wiekuistym i zarżnie się cielca tego przed Wiekuistym,
[16] »zaś kapłan pomazaniec wniesie ze krwi cielca tego do Namiotu Obecności;
[17] »kapłan umoczy palec swój we krwi tej i pokropi siedmiokrotnie przed Wiekuistym przód zasłony,
[18] »krwią tą samą pomaże też narożniki ołtarza, znajdującego się przed Wiekuistym w Namiocie Obecności, a resztę krwi tej wyleje u stóp ołtarza całopaleń, który znajduje się u drzwi Namiotu Obecności;
[19] »a co do wszelakiego tłuszczu jego niech go zdejmie zeń i puści z dymem na ołtarzu.
[20] »Niech on postąpi z cielcem tym tak, jak postąpił z cielcem ofiary zagrzesznej, – tak samo niech postąpi z nim; – kapłan rozgrzeszy ich tem, a im odpuszczoną będzie wina.
[21] »Wołu zaś niech wyniesie poza obóz i niech go spali – tak, jak spalił wołu pierwszego: ofiara to zagrzeszna Zgromadzenia.
[22] »A jeśli książę uchybił i popełnił coś względem jednego ze wszystkich przykazań Boga swego Wiekuistego co do tego, czego czynić nie należy, – z nieuwagi, i popadnie w winę, –
[23] »skoro dojdzie do wiadomości jego uchybienie jego, którem uchybił, – tedy niech przyniesie ofiarę swoją: kozła, samca bez skazy.
[24] »Niech położy rękę swoją na głowę kozła tego i niech go zarżnie w miejscu, w którem zarzyna się całopalenie przed Wiekuistym: ofiara to zagrzeszna, –
[25] »zaś kapłan weźmie z krwi ofiary tej zagrzesznej na palec swój i pomaże narożniki ołtarza całopaleń, resztę krwi jego wyleje u stóp ołtarza całopaleń,
[26] »a wszystek tłuszcz jego niech puści z dymem na ołtarzu – tak, jak tłuszcz ofiary pokojowej; – kapłan rozgrzeszy go tem z uchybienia tego, a wina będzie jemu odpuszczona.
[27] »Jeżeli zaś osoba pojedyncza uchybiła z nieuwagi, z ludu pospolitego, popełniając coś względem jednego z przykazań Wiekuistego co do tego, czego czynić nie należy, i popadnie w winę, –
[28] »skoro dojdzie do wiadomości jego uchybienie jego, którem uchybił, – tedy niech przyniesie ofiarę swoją: kozę bez skazy, samicę – za uchybienie swoje, które on popełnił.
[29] »Niech położy rękę swoją na głowę ofiary tej zagrzesznej i zarżnie ofiarę tę zagrzeszną w miejscu całopaleń,
[30] »zaś kapłan weźmie z krwi jej palcem swoim i pomaże narożniki ołtarza całopaleń, resztę krwi jej wyleje u stóp ołtarza,
[31] »a wszystek tłuszcz jej niech zdejmie – tak, jak został zdjęty tłuszcz z ofiary pokojowej, i kapłan puści [to] z dymem na ołtarzu ku woni miłej dla Wiekuistego; – kapłan rozgrzeszy go tem, a wina będzie jemu odpuszczona.
[32] »Atoli jeśli zechce złożyć w ofierze swojej jagnię, jako ofiarę zagrzeszną, niech przyniesie samicę bez skazy.
[33] »Niech położy rękę swoją na głowę ofiary tej zagrzesznej i zarżnie ją, jako ofiarę zagrzeszną w miejscu, w którem zarzyna się całopalenie,
[34] »zaś kapłan weźmie z krwi ofiary tej zagrzesznej palcem swym, pomaże narożniki ołtarza całopaleń, resztę krwi jej wyleje u stóp ołtarza tego,
[35] »a wszystek tłuszcz jej niech zdejmie – tak, jak zdejmuje się tłuszcz baranka ofiary pokojowej, i kapłan puści je z dymem na ołtarzu przy ofiarach ogniowych Wiekuistego; – kapłan rozgrzeszy go tem z uchybienia jego, które on popełnił, a wina będzie jemu odpuszczona.