Teksty » Mieses - Pięcioksiąg » 3 Księga Mojżeszowa » Rozdział 2
«  3 Księga Mojżeszowa 1 3 Księga Mojżeszowa 2 3 Księga Mojżeszowa 3  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Jeżeli osoba zechce złożyć ofiarę śniedną dla Wiekuistego, – tedy niech z mąki przedniej ofiara będzie jej; niech polewa ją oliwą i nakłada na nią kadzidła, [2] »potem niech przyniesie ją do kapłanów, Synów Arona, skąd zgarnie się pełną garść: mąki przedniej wraz z oliwą jej, oraz ze wszystkiem jej kadzidłem, i kapłan puści z dymem na ołtarzu znak jej ten ofiary przypomnienia: ofiara to ogniowa ku woni miłej dla Wiekuistego. [3] »Co zaś pozostanie z jej ofiary śniednej przypadnie Aronowi i Synom jego, jako coś przenajświętszego z ofiar ogniowych Wiekuistego. [4] »Jeżeli zaś zechcesz złożyć ofiarę śniedną wypiekaną w piecu, – niech to będą z mąki przedniej placki przaśne, w oliwie zaczynione, lub opłatki przaśne oliwą pomazane. [5] »A jeżeli ofiarą śniedną z panwi będzie ofiara twoja, – niech nią będzie przaśnik z mąki przedniej, w oliwie zaczyniony. [6] »Rozrób na kawałki go, poczem polejesz go oliwą, – ofiara to jest śniedna. [7] »Jeżeli znów ofiarą śniedną, sporządzoną w rondlu, będzie ofiara twa, – niech zostanie przyrządzona z mąki przedniej na oliwie. [8] »Następnie przyniesiesz ofiarę śniedną tę, która zostanie sporządzona w jeden z tych sposobów, dla Wiekuistego: niech ją poda [w ofierze] kapłanowi, a kapłan złoży [w ofierze] na ołtarzu. [9] »Potem wydzieli kapłan z tej ofiary śniednej znak jej ten ofiary przypomnienia i puści z dymem na ołtarzu: ofiara to ogniowa ku woni miłej dla Wiekuistego. [10] »Co zaś pozostanie z tej ofiary śniednej przypadnie Aronowi i Synom jego, jako coś przenajświętszego z ofiar ogniowych Wiekuistego. [11] »Ofiara śniedna żadna, którą składać będziecie Wiekuistemu, niech nie będzie przyrządzana na kiszonem, albowiem z żadnego zakisu, ani też z żadnego miodu nie śmiejcie puszczać z dymem ofiary ogniowej dla Wiekuistego. [12] »W ofierze pierwocin możecie przynosić je dla Wiekuistego, lecz na ołtarz niech nie idą – ku woni miłej. [13] »Każdą twą ofiarę śniedną, składaną w ofierze, winieneś posypać solą; nie pozbawiaj ofiary twojej śniednej – soli Przymierza Boga twojego: przy każdej ofierze twojej będziesz składał również sól w ofierze. [14] »Gdy w ofierze będziesz składał ofiarę śniedną dla Wiekuistego z pierwocin: z kłosów świeżych, suszonych nad ogniem, z krupy świeżej – składaj ofiarę śniedną twą z pierwocin. [15] »Nalejesz na nią oliwy i nałożysz na nią kadzidła: ofiara to jest śniedna. [16] »Następnie puści kapłan z dymem ofiarny znak jej przypomnienia z krupy jej i z oliwy jej, wraz ze wszystkiem jej kadzidłem: ofiara to ogniowa dla Wiekuistego. 
«  3 Księga Mojżeszowa 1 3 Księga Mojżeszowa 2 3 Księga Mojżeszowa 3  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pięcioksiąg Mojżesza w języku hebrajskim z przekładem polskim rabina D-ra Józefa Miesesa, Naczelnego Rabina Wojsk Polskich. Przemyśl Wydawnictwo i Księgarnia Symcha Freund, 1931. Tekst opracowany przez Bibliepolskie.pl - na podstawie egzemplarza Biblioteki Narodowej w Warszawie.