Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza i Arona w Kraju Egipskim, mówiąc:
[2] »„Miesiąc ten niech będzie wam początkiem miesięcy, pierwszym on będzie dla was wśród miesięcy roku.
[3] »Rzeknijcie do całej Gminy Izraela, mówiąc: „Dziesiątego dnia tego miesiąca niech wezmą sobie każdy po jagnięciu dla pojedynczych rodzin, po jagnięciu na każdą rodzinę z osobna;
[4] »jeżeli zaś rodzina będzie zanadto mała dla jagnięcia, tedy niechaj bierze on, oraz sąsiad jego, najbliższy domu jego, – wedle ilości osób, każdy – wedle spożycia swojego, policzycie się na jagnię”.
[5] »Jagnię bez skazy, samca jednorocznego, miewajcie: z owiec, lub kóz weźmiecie.
[6] »Chowajcie je do czternastego dnia miesiąca tego; wówczas niech go cała rzesza Gminy Izraela zarzyna przed wieczorem.
[7] »Niech biorą nieco krwi i pokropią oba odrzwia i nadproże – w domach, w których będą je spożywać.
[8] »Niech spożywają mięso to nocy owej, – upieczone na ogniu, wraz z przaśnikami, oraz z gorzkiemi ziołami, – niech je spożywają.
[9] »Niech nie jedzą go, gdy surowe, ani gdy we wodzie gotowane, tylko pieczone na ogniu, nawet głowę z nogami i wnętrznościami jego.
[10] »Nie zostawiajcie zeń do rana, a co do rana pozostanie z niego – spalicie w ogniu.
[11] »A wy je spożywajcie tak: Biodra wasze przepasane, obuwie wasze na nogach waszych, a laska wasza w ręku waszem, w pośpiechu będziecie jedli je; – ofiara to jest pesachowa [Pesach] przed Wiekuistym.
[12] »A Ja przejdę nocy owej po Egipskim Kraju i wybiję wszystko, co jest pierworodne w Kraju Egipskim, od człowieka do zwierzęcia, a i nad wszystkiemi bożyszczami Egipskiemi Ja dokonam sądu, Ja Wiekuisty.
[13] »Krew ta będzie dla was znakiem nad domami, w których wy będziecie; – Ja też będę widział krew i ominę was, i nie będzie wśród was porażenia niszczącego, gdy będę raził w Kraju Egipskim.
[14] »Dzień ten niech pamiątką będzie wam: Będziecie go obchodzić, jako święto dla Wiekuistego w pokoleniach waszych, przepis to wieczysty: będziecie go obchodzić uroczyście.
[15] »Przez dni siedem spożywajcie przaśniki; – jednak na dzień pierwszy już wyprzątniecie zakis z domów waszych, albowiem, ktoby spożył cokolwiek kiszonego, – wytraconą będzie ta osoba z pośród Izraela, – od dnia pierwszego do dnia siódmego.
[16] »Dnia pierwszego – zgromadzenie święte, dnia siódmego też miewajcie zgromadzenie święte, żadnej pracy nie wolno wykonywać w nich, jedynie co może służyć na pokarm dla istoty jakiejkolwiek, tylko to wam będzie wolno przyrządzać.
[17] »Przestrzegajcie tych przaśników, albowiem właśnie tego dnia wywiodłem [sc. na wolność] hufce wasze z Kraju Egipskiego, więc przestrzegajcie dnia tego w pokoleniach waszych, – przepis to wieczysty.
[18] »Pierwszego miesiąca, czternastego dnia w miesiącu wieczorem spożywajcie przaśniki, aż do dnia dwudziestego pierwszego w miesiącu wieczorem.
[19] »Przez dni siedem niech się zakis nie znajduje w domach waszych, albowiem ktokolwiek spożywałby kiszone, – wytraconą będzie ta osoba z pośród Gminy Izraela, tak przychodzień, jak i zrodzony w Kraju.
[20] »Nie spożywajcie niczego, co jest kiszone; we wszystkich siedzibach waszych spożywajcie przaśniki.
[21] »Mojżesz wezwał wszystkich starszych Izraela i rzekł do nich: „Sprowadźcie i weźcie sobie jagnięta wedle rodzin waszych i zarzynajcie, jako ofiarę pesachową.
[22] »Weźmiecie ponadto wiązkę ezopu, zanurzycie ją we krwi znajdującej się w naczyniu i pomażecie nadproże i oba oddrzwia krwią tą, znajdującą się w naczyniu, wy zaś sami, – nie wychodźcie nikt za drzwi domu swego – aż do rana.
[23] »Wiekuisty przejdzie, ażeby razić Egipcjan. Skoro więc On będzie widział krew tę na nadprożu i na obu oddrzwiach, ominie Wiekuisty drzwi te i On nie da wejść niszczycielowi do domów waszych, ażeby razić.
[24] »Przestrzegajcie tego, jako ustawy, [obowiązującej] ciebie i dzieci twoje na wieki.
[25] »I będzie, gdy wejdziecie do Kraju, który Wiekuisty da wam, jak zapowiedział, obrzędu tego wówczas przestrzegajcie [też].
[26] »I będzie, jeżeli synowie wasi rzekną do was: „Cóż ten obrzęd znaczy wasz?”, –
[27] »rzekniecie: „Ofiara jest to pesachowa przed Wiekuistym, ponieważ On ominął domy Synów Izraela w Egipcie, gdy raził Egipcjan, i ocalił domy nasze, a lud [nasz] ukorzył się i bili pokłon”.
[28] »Synowie Izraela poszli i wykonali: jak Wiekuisty przykazał Mojżeszowi i Aronowi, tak oni uczynili.
[29] »O północy działo się, iż Wiekuisty poraził wszystko pierworodne w Kraju Egipskim: od pierworodnego syna Faraona, który zasiadać ma na tronie jego, aż do pierworodnego syna jeńca, który jest w więzieniu i wszystkie pierworodne z bydła.
[30] »W nocy wstał Faraon, wszyscy słudzy jego i wszyscy Egipcjanie i powstał wielki lament w Egipcie, gdyż nie było domu, w którymby nie było trupa.
[31] »Wtenczas wezwał [Faraon] Mojżesza i Arona w nocy i rzekł: „Wstańcie i wyjdźcie [z alluzją: na wolność] z pośród ludu mego, tak wy [sc. sami], jak i Synowie Izraela, i pójdźcie służcie Wiekuistemu, jako rzekliście,
[32] »a i trzodę zabierajcie waszą i bydło wasze, – tak, jak rzekliście, i pójdźcie; – błogosławcież wy i mnie”.
[33] »Egipcjanie napierali na lud, ażeby przyśpieszyć odprawienie ich z kraju, ponieważ mówili: „Wszyscy my pomrzemy”.
[34] »Lud zabrał ciasto swoje, zanim ono skisło: donice swoje, owinięte w szaty ich, – na barkach swoich.
[35] »Synowie Izraela uczynili wedle słów Mojżesza i powypraszali [sobie] od Egipcjan naczyń srebrnych, naczyń złotych i szat.
[36] »Wiekuisty udzielił ludowi temu życzliwości u Egipcjan, iż użyczali im, – tak więc oni opróżnili Egipt.
[37] »Synowie Izraela wyruszyli z Ramsesu [Ra’měsēs] do Sukkōtu, około sześćset tysięcy mężów pieszych, oprócz dziatwy.
[38] »Różnorodny gmin wyszedł z nimi też, oraz trzoda i bydło: dobytek bardzo wielki.
[39] »Oni piekli to ciasto, które zabrali z Egiptu na placki przaśne, ponieważ ono nie skisło, – albowiem wypędzono ich z Egiptu, więc nie mogli zatrzymywać się i strawy też nie zgotowali sobie.
[40] »Pobyt Synów Izraela, który oni spędzili w Egipcie, wynosił lat czterysta i trzydzieści.
[41] »Po upływie czterech setnego trzydziestego roku działo się, iż właśnie dnia owego wyszły [sc. na wolność] wszystkie hufce Wiekuistego z Kraju Egipskiego.
[42] »Noc to jest pamiętna ku czci Wiekuistego, ponieważ On wywiódł ich [sc. na wolność] z Kraju Egipskiego, noc to jest pamiętna ku czci Wiekuistego dla wszystkich Synów Izraela w potomnych pokoleniach ich”.
[43] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza i Arona: „To jest przepis odnośnie ofiary pesachowej: Żaden obcy niech nie jada z niej,
[44] »zaś każdy niewolnik czyjkolwiek, nabyty za pieniądze, skoro go obrzeżesz, będzie wówczas jadał z niej.
[45] »Osiadły i najemny [sc. obcy] niech nie jada z niej.
[46] »W jednym [sc. i tym samym] domu niech się ją spożywa, nie wynoś nic z mięsa tego z domu na dwór, a też nie łamcie kości z niej.
[47] »Cała Gmina Izraela składać będzie ją.
[48] »A jeżeli będzie u ciebie mieszkał przybysz i będzie chciał ofiarę pesachową złożyć Wiekuistemu, należy wpierw u niego obrzezać wszystkich mężczyzn, dopiero potem będzie przystępował do składania jej i będzie, jak urodzony w Kraju; – wszakże żaden nieobrzezany niech nie spożywa z niej.
[49] »Nauka [Tora] jedna będzie dla krajowca, jak też dla przybysza, który przemieszkuje wśród was”,
[50] »Wszyscy Synowie Izraela wykonali to: jak Wiekuisty przykazał Mojżeszowi i Aronowi, tak oni uczynili.
[51] »Właśnie tego jeszcze dnia Wiekuisty wywiódł [sc. na wolność] Synów Izraela z Kraju Egipskiego wedle hufców ich.