Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »(32:2) Jakób zaś poszedł drogą swoją i aniołowie Boga spotkali go.
[2] »(32:3) Jakób, skoro ujrzał ich, rzekł: „To jest Obóz [Machănē] Boży” i nazwał miejscowość tę Machănajim.
[3] »(32:4) Wówczas posłał Jakób posłańców do brata swojego Ezawa, do Kraju Seiru, do dziedziny Ědōmu
[4] »(32:5) i polecił im, mówiąc: „Tak powiedzcie panu mojemu Ezawowi: „Tak rzekł sługa twój Jakób: „U Labana przebywałem i zabawiłem dotychczas.
[5] »(32:6) Posiadłem woły, osły i trzodę, służących i służebnice, – posyłam oznajmić to panu mojemu, ażeby znaleźć łaskę u ciebie”.
[6] »(32:7) Posłańcy ci wrócili do Jakóba, mówiąc: „Przybyliśmy do brata twojego, do Ezawa, ale on też idzie na spotkanie twoje, a z nim czterysta ludzi”.
[7] »(32:8) Jakób strwożył się bardzo i przeraził się: – więc podzielił lud, który miał przy sobie, oraz trzodę, rogaciznę i wielbłądy na dwa obozy
[8] »(32:9) i rzekł: „Jeżeli Ezaw przybędzie do jednego obozu i porazi go, ocaleje obóz pozostały”.
[9] »(32:10) I Jakób rzekł: „Boże ojca mojego Abrahama, Boże ojca mojego Izaka, Wiekuisty, który rzekłeś do mnie: „Powróć do kraju twojego, do ojczyzny twojej, a ja będę dobrze czynił tobie,
[10] »(32:11) nie zasłużyłem na te łaski wszystkie, ni na całą wierność tę, które okazałeś słudze Twemu, albowiem o kiju swoim przekroczyłem Jordan ten, a teraz zamieniłem się na dwa obozy.
[11] »(32:12) Wyswobodź mnie więc z ręki brata mego, z ręki Ezawa, ponieważ obawiam się jego, ażeby nie przybył i nie ubił mnie – matkę razem z dziećmi.
[12] »(32:13) A Ty wszak rzekłeś: „Będę zaiste dobrze czynił tobie, uczynię potomstwo twoje jak piasek przy morzu, który, nie daje zliczyć się dla mnogości”.
[13] »(32:14) On przenocował tam owej nocy i wziął z tego, co miał pod ręką, podarunek dla brata swojego Ezawa:
[14] »(32:15) dwieście kóz i dwadzieścia kozłów, dwieście owiec i dwadzieścia baranów,
[15] »(32:16) trzydzieści wielbłądów dojnych, wraz z ich źrebiętami, czterdzieści krów i dziesięć wołów, dwadzieścia oślic i dziesięć ośląt,
[16] »(32:17) wręczył je sługom swoim, każde stado z osobna, i rzekł do sług swoich: „Pójdźcie przedemną i czyńcie odstęp pomiędzy stadem jednem, a drugiem”.
[17] »(32:18) Następnie polecił pierwszemu, mówiąc: „Gdy spotka ciebie brat mój Ezaw, i zapyta się, mówiąc: „Czyim jesteś, dokąd idziesz i czyje te przed tobą?”
[18] »(32:19) Tedy powiesz: „Sługi twojego Jakóba; podarunek to posłany panu memu Ezawowi, a on też oto sam za nami”.
[19] »(32:20) On polecił też tak drugiemu, też trzeciemu i też wszystkim, którzy kroczyli za temi stadami, mówiąc: „Tak rzekniecie do Ezawa, gdy go napotkacie
[20] »(32:21) i powiecie: „A też oto brat twój Jakób za nami”, albowiem mówił: „Przebłagam go darem tym, który ciągnie przedemną, potem ujrzę jego samego, może przyjmie mnie łaskawie”.
[21] »(32:22) Dar ten ruszył przed nim, a sam nocował nocy owej w obozie.
[22] »(32:23) W nocy tej wstał i zabrał obie żony, obie służebnice swoje i jedenaścioro dzieci swoich, – i przeprawił się wbród przez Jabbok:
[23] »(32:24) on wziął ich i przeprawił ich przez ten potok, on przeprawił też i wszystko, co posiadał.
[24] »(32:25) Ale Jakób sam pozostał i mąż [isz] pasował się z nim aż gdy jutrzenka wzeszła,
[25] »(32:26) a skoro tenże widział, że nie podoła mu, tknął go za staw biodra jego i staw biodra Jakóba zwichnął się w czasie, gdy on mocował się z nim,
[26] »(32:27) i rzekł [anioł]: „Puść mnie, gdyż jutrzenka wzeszła”, lecz on odrzekł: „Nie puszczę ciebie, chybaże mnie pobłogosławisz”.
[27] »(32:28) Nato rzekł [anioł] do niego, „Jak się zowiesz?” a on rzekł: „Jakób”,
[28] »(32:29) wówczas rzekł: „Nie będziesz więcej zwał się: „Jakób”, lecz „Izrael” [Jisrael], albowiem zmagałeś [sarita] się z istotą Boską i z mężami, a podołałeś”.
[29] »(32:30) Jakób zapytał się, i rzekł, „Powiedzno mi imię swoje”, a on powiedział: „Czemu pytasz się o imię moje?” i błogosławił jemu tam.
[30] »(32:31) Jakób nazwał tę miejscowość: „Pěńiēl”, gdyż „widziałem istotę Boską twarz w twarz [panim el panim], a osoba moja ocalała”.
[31] »(32:32) Słońce wschodziło mu, gdy minął Pěnūēl, będąc chromym w biodrze swojem.
[32] »(32:33) Dlatego nie jedzą Synowie Izraela żyły skurczonej, która znajduje się przy stawie biodra, do dnia dzisiejszego, ponieważ tknął za staw biodra Jakóba, za żyłę skurczoną.