Teksty » Mieses - Pięcioksiąg » 1 Księga Mojżeszowa » Rozdział 26
«  1 Księga Mojżeszowa 25 1 Księga Mojżeszowa 26 1 Księga Mojżeszowa 27  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Gdy nastał głód w Kraju, oprócz głodu owego pierwszego który był za dni Abrahama, udał się Izak do Gărāru, do króla Filistyńczyków Abimelecha. [2] »Wówczas objawił mu się Wiekuisty i rzekł: „Nie zstępuj do Egiptu; zamieszkaj w kraju, który ci oznajmę. [3] »Przebywaj w tym Kraju, a Ja będę z tobą i będę błogosławił tobie, albowiem tobie i potomstwu twemu oddam wszystkie ziemie te i dotrzymam przysięgi, którą przysiągłem ojcu twojemu Abrahamowi; [4] »rozmnożę potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie, i potomstwu dam twojemu wszystkie ziemie te; wszystkie narody ziemi będą błogosławić się potomstwem twojem; [5] »na skutek tego, iż Abraham słuchał głosu mojego i przestrzegał, czego przestrzegać kazałem: przykazań Moich, ustaw Moich i nauk Moich”. [6] »Izak zamieszkał w Gěrārze. [7] »Gdy mieszkańcy miejscowości tej pytali się o żonę jego, powiedział on: „Siostrą ona moją jest”, gdyż obawiał się powiedzieć: „Żoną moją”, bo „a nuż! zabiją mnie mieszkańcy miejscowości tej z powodu Rebeki, ponieważ ona jest piękną z wejrzenia”. [8] »Wówczas działo się, iż gdy czas mu dłuższy minął tam, król Filistyńczyków Ăbimelech wyjrzał przez okno i ujrzał, że oto Izak bawi się z żoną swą Rebeką. [9] »Ăbimelech wezwał Izaka i rzekł: „Ależ ona to żoną twoją, a jakżeż mawiałeś: Siostrą moją ona jest?” Izak zaś rzekł do niego: „Ponieważ mniemałem: A nuż! umrę z powodu niej”. [10] »Nato rzekł Ăbimelech: „Cóż to uczyniłeś mi? Omalże nie legł jeden z narodu przy żonie twojej, a byłbyś ściągnął na nas winę”. [11] »Ăbimelech rozkazał całemu ludowi, mówiąc: „Ktokolwiek dotknie się męża tego, albo żony jego, – zostanie uśmiercony”. [12] »Izak zasiał w kraju tym i zebrał w owym roku plony stokrotne i Wiekuisty błogosławił mu. [13] »Mąż ten wzmógł się i stawał się coraz możniejszym, aż stał się bardzo możnym: [14] »posiadał stada owiec, stada wołów i służbę mnogą; – Filistyńczycy zazdrościli mu, [15] »toteż wszystkie studnie, które słudzy ojca jego byli wykopali za dni ojca jego Abrahama, – zatkali Filistyńczycy i napełnili je ziemią. [16] »Ăbimelech zaś rzekł do Izaka: „Odejdź od nas, albowiem stałeś się znacznie możniejszym od nas”. [17] »Izak wyruszył stamtąd i obozował w dolinie Gěrāru i zamieszkał tam. [18] »Następnie Izak odkopał ponownie studnie wody, które wykopano za dni ojca jego Abrahama, a które Filistyńczycy zatkali po śmierci Abrahama, – i nadał im nazwy te same, jak owe nazwy, które ojciec jego nadał im. [19] »Gdy słudzy Izaka kopali w dolinie tej i znaleźli tam źródło żywej wody, [20] »spierali się pasterze Gěrāru z pasterzami Izaka, mówiąc: „Naszą ta woda”. On nazwał studnię tę „Esek” [=swar], ponieważ wiedli spór [hitassěkū] z nim. [21] »Następnie wykopali inną studnię, ale tamci i o nią wiedli spór, więc nazwał ją „Sytna” [= niezgoda]. [22] »Stamtąd przeniósł się i wykopał inną studnię, ale nie mieli sporu o nią, więc nazwał ją „Rechobot” i rzekł: „Zaprawdę teraz Wiekuisty zrobił szerzej [hirchib] nam i rozrodzimy się w Kraju”. [23] »Stamtąd znowu wyszedł do Bersaby. [24] »Owej nocy objawił mu się Wiekuisty i rzekł: „Ja jestem Bogiem ojca twego Abrahama; nie obawiaj się, albowiem Ja jestem z tobą, będę błogosławił tobie i rozmnożę potomstwa twoje gwoli słudze mojemu Abrahamowi” [25] »On zbudował tam ołtarz i wzywał Imienia Wiekuistego, On zrobił tam też namiot swój, a słudzy Izaka wykopali tam studnię. [26] »Do niego udał się Ăbimelech z Gěrāru, wraz z przyjacielem swoim Ăchuzzatem i z Picholem, dowódcą wojsk swoich. [27] »A Izak rzekł do nich: „Dlaczego przybyliście do mnie, a wy wszak nienawidziliście mnie i odprawiliście mnie od siebie”. [28] »Lecz oni rzekli: „Wiedzieliśmy dobrze, że Wiekuisty był z tobą, więc powiedzieliśmy: „Niechajże będzie zaklęcie pomiędzy nami, między nami a tobą, – i zawrzem przymierze z tobą, [29] »iż nie będziesz czynił nic nam złego – tak, jak my nie tykaliśmy ciebie, jak czyniliśmy tylko dobrze względem ciebie i odprawiliśmy cię w pokoju, a teraz ty jesteś błogosławiony przez Wiekuistego”. [30] »On wyprawił im ucztę, a oni jedli i pili. [31] »Wczesnym rankiem przysięgali sobie nawzajem, poczem Izak odprawił ich i oni odeszli od niego w pokoju. [32] »Owego dnia działo się, iż słudzy Izaka przyszli i opowiedzieli mu o studni, którą wykopali i powiedzieli mu: „Znaleźliśmy wodę”. [33] »On nazwał ją „Szybea” [sib’a], dlatego brzmi nazwa tego miasta: „Běērszeba” [=Bersaba] – aż do dziś dnia, [34] »Ezaw był w wieku lat czterdziestu, gdy pojął żonę: Judytę [Jěhūdit], córkę Chittejczyka Běēra [Běēri] i Bosmatę, córkę Chittejczyka Ēlōna. [35] »Ale one były goryczą ducha dla Izaka i dla Rebeki. 
«  1 Księga Mojżeszowa 25 1 Księga Mojżeszowa 26 1 Księga Mojżeszowa 27  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pięcioksiąg Mojżesza w języku hebrajskim z przekładem polskim rabina D-ra Józefa Miesesa, Naczelnego Rabina Wojsk Polskich. Przemyśl Wydawnictwo i Księgarnia Symcha Freund, 1931. Tekst opracowany przez Bibliepolskie.pl - na podstawie egzemplarza Biblioteki Narodowej w Warszawie.