Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Po tych wypadkach było słowo Wiekuistego do Abrama w widzeniu, mówiąc: „Nie bój się Abramie, Jam ci tarczą, nagroda twoja jest bardzo wielką”.
[2] »A Abram rzekł: „Boże, Wiekuisty! cóż dasz mi, skoro ja chadzam bezdzietny, a zarządcą mienia mojego jest Damasceńczyk Ěliēzēr”.
[3] »I Abram rzekł: „Wszak nie dałeś mi potomstwa, więc odziedziczy po mnie mój domownik”.
[4] »Wtem oto było słowo Wiekuistego do niego, mówiąc: „Nie ten będzie dziedziczył po tobie, lecz po tobie tylko będzie ów dziedziczył, który pochodził będzie z ciebie”.
[5] »On wyprowadził go na dwór i rzekł: „Spoglądnij na niebo i licz gwiazdy, czy też zdołasz zliczyć je, – i powiedział do niego: takiem będzie twe potomstwo”.
[6] »On [=Abram] zaś uwierzył Wiekuistemu, co mu On policzył za zasługę
[7] »i rzekł do niego: „Jam Wiekuisty, który wywiodłem cię z Urkasdimu, ażeby dać tobie Kraj ten, byś go nabył na dziedzictwo”.
[8] »Na co rzekł: „Boże. Wiekuisty! jak poznam, iż go nabędę na dziedzictwo”?
[9] »A On rzekł do niego: „Sprowadź dla mnie cielę trzyletnie, kozę trzyletnią, barana trzyletniego, synogarlicę i gołąbka”.
[10] »On [=Abram] sprowadził dla Niego je wszystkie, przeciął je pośrodku, i położył każdą część naprzeciwko drugiej, ptaka zaś nie rozciął.
[11] »Wtem spuścił się sęp na te martwe ciała i Abram odpędzał go.
[12] »Gdy słońce miało się ku zachodowi padł twardy sen na Abrama i oto zgroza ciemna i ciężka padła na niego,
[13] »a On rzekł do Abrama: „Wiedz dobrze, iż przybyszem będzie potomstwo twoje w kraju nieswoim, uczynią ich niewolnikami i będą ich ciemiężyć przez czterysta lat.
[14] »Ale też zasądzę naród ten, u którego będą niewolnikami, – potem zaś wyjdą z wielkim dobytkiem.
[15] »Ty wnijdziesz do przodków swoich w pokoju i zostaniesz pochowany w pomyślnej sędziwości,
[16] »a oni w czwartem wrócą pokoleniu tutaj, albowiem nie pełna jeszcze wina Emorejczyka”.
[17] »Gdy zachodziło słońce i nastała pomroka, – wtem oto ognisko dymiące i pochodnia promienna przeszła między owemi częściami.
[18] »Owego dnia zawarł Wiekuisty przymierze z Abramem, mówiąc: „Potomstwu twojemu daję ten Kraj od Strumienia Egipskiego, aż do wielkiego strumienia, Strumienia Eufratu:
[19] »Kēnejczyków, Kěnizzejczyków, Kadmonejczyków,
[20] »Chittejczyków, Pěrizzejczyków. Rěfaejczyków,
[21] »Ěmorejczyków, Kănaanejczyków, Girgazejczyków [Girgasi] i Jebusejczyków”.