Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Pieśń pouczająca Asafa. Czemużeś nas, Boże, na zawsze odrzucił, czemu sroży się gniew Twój na owce pastwiska Twego?
[2] »Pamiętaj o swojej gromadce, którą sobie dawno nabyłeś, wykupiłeś ją, by była rodem dziedzictwa Twego, pamiętaj o górze Syjon, na której mieszkasz!
[3] »Skieruj kroki swoje ku wiecznym ruinom: wróg wszystko zniszczył w świątyni!
[4] »Ryczeli wrogowie Twoi w miejscu Twych zgromadzeń, znaki swoje zatknęli jak godła.
[5] »Było tak, jak gdyby ktoś podnosił w górę siekierę w gęstwinie lasu.
[6] »Potem wszystkie jej rzeźby rąbali siekierą i rozbijali młotami.
[7] »Puścili z dymem świątynię Twoją, aż do posad splugawili przybytek imienia Twego.
[8] »Pomyśleli sobie: Zniszczymy ją doszczętnie; spalili w kraju wszystkie przybytki Boże.
[9] »Nie widzimy wcale znaków naszych; już nie ma proroka, a nikt pośród nas nie wie, jak długo?
[10] »Jak długo, Boże, wróg będzie urągał? Czyż nieprzyjaciel będzie wiecznie bluźnił imieniu Twemu?
[11] »Dlaczego cofasz rękę, a prawicę chowasz w zanadrzu? Zniszcz!
[12] »Wszak Ty, Boże, zdawna jesteś królem moim; Ty dokonujesz dzieł zbawienia na ziemi.
[13] »Tyś mocą swoją rozdzielił morza, zmiażdżyłeś głowy smoków nad wodami.
[14] »Tyś rozbił głowy Lewiatana, oddałeś go na żer zwierzętom pustyni.
[15] »Na Twój rozkaz wytrysnęło źródło i potok, Tyś osuszył rzeki trwałe.
[16] »Twój jest dzień, Twoja też i noc, Tyś stworzył światło i słońce.
[17] »Tyś ustalił wszystkie granice ziemi; Tyś stworzył lato i zimę.
[18] »Pamiętaj, Panie, że nieprzyjaciel urąga, a lud nierozumny lży imię Twoje!
[19] »Nie wydawaj dzikim zwierzętom duszy gołębicy Twojej, nie zapominaj nigdy o życiu swych ubogich!
[20] »Zważ na przymierze, gdyż kryjówki kraju pełne są miejsc gwałtu!
[21] »Niechaj uciśniony nie odchodzi ze wstydem; ubogi i biedny niech wysławia imię Twoje!
[22] »Powstańże, Boże, prowadźże sprawę swoją! Pomnij na zniewagę, którą bezbożny wyrządza Ci nieustannie!
[23] »Nie zapomnij krzyku wrogów swoich, wrzawy przeciwników swoich, która ustawicznie się podnosi!