Teksty » Jan Szeruda - Księga Amosa i Psalmów » Księga Psalmów » Rozdział 104
«  Księga Psalmów 103 Księga Psalmów 104 Księga Psalmów 105  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Błogosław, duszo moja, Panu! Panie, Boże mój, jesteś bardzo wielki! Przywdziałeś chwałę i majestat. [2] »Przyodziewasz się światłością jak szatą, niebiosa rozciągasz jak oponę. [3] »Budujesz na wodach pałace swoje; czynisz obłoki rydwanem swoim, biegniesz na skrzydłach wiatru. [4] »Czynisz wiatry posłańcami swymi, ogień płonący sługami swymi. [5] »Ugruntowałeś ziemię na jej słupach, by się nie zachwiała na wieki wieczne. [6] »Okryłeś ją tonią jak szatą, wody stały nad górami. [7] »Uciekły na grom Twój, rozpierzchły się nagle na głos grzmotu Twego. [8] »Podniosły się góry, opadły doliny na miejscach, któreś im wyznaczył. [9] »Zakreśliłeś im granice, których nie mogą przekroczyć, by znowu nie zalały ziemi. [10] »Wypuszczasz źródła w dolinach rzecznych, płyną między górami. [11] »Napój dają wszystkim zwierzętom polnym, dzikie osły gaszą pragnienie. [12] »Nad nimi gnieździ się ptactwo niebieskie, świegoce pośród gałęzi. [13] »Skrapiasz góry z tarasów swoich, ziemia nasyca się owocem dzieł Twoich. [14] »Za Twoją sprawą rośnie trawa dla bydła i rośliny na użytek człowieka, by wydobywał pokarm z ziemi, [15] »i wino, co rozwesela serce człowieka, oliwę, od której lśni się twarz, i chleb, co wzmacnia serce człowieka. [16] »Obficie zraszane są drzewa Pana, cedry Libanu, które posadził, [17] »na których ptaki budują gniazda, bocian, który na cyprysach ma swój dom. [18] »Góry wysokie są dla kozic, skały są schronieniem dla borsuków. [19] »Uczyniłeś księżyc dla oznaczania pór, słońce zna swój zachód. [20] »Sprowadzasz ciemność i nastaje noc: wtedy wychodzą wszystkie zwierzęta leśne. [21] »Lwięta ryczą za łupem i żądają od Boga żeru. [22] »Lecz gdy słońce wzejdzie, znikają i kładą się w swych jaskiniach. [23] »Człowiek wychodzi do roboty i do pracy swej aż do wieczora. [24] »O, jak liczne są dzieła Twoje, Panie wszystkie mądrze uczyniłeś; ziemia jest pełna dóbr Twoich! [25] »Oto morze - wielkie i szerokie, gdzie mnożą się niezliczone stworzenia, małe i wielkie zwierzęta. [26] »Okręty płyną po nim; lewiatan, którego stworzyłeś sobie na igraszkę. [27] »Wszystko to czeka na Ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie. [28] »Gdy dajesz im, zbierają; gdy otwierasz rękę swoją, nasycają się dobrem, [29] »lecz gdy zakryjesz twarz swoją, trwożą się; gdy zabierasz im ducha, giną i w proch się obracają. [30] »Gdy tchniesz ducha swego, bywają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi. [31] »Niech chwała Pana trwa na wieki, niech się raduje Pan dziełami swymi! [32] »Gdy spojrzy na ziemię, ona drży; gdy dotknie gór, one dymią. [33] »Będę śpiewał Panu, pókim żyw, będę grał Bogu memu, póki mnie staje. [34] »Oby miła Mu była pieśń moja! Raduję się z Pana. [35] »Niech znikną grzesznicy z ziemi i niech już nie będzie bezbożnych! Błogosław, duszo moja, Panu! Alleluja. 
«  Księga Psalmów 103 Księga Psalmów 104 Księga Psalmów 105  »


 Opis prezentowanego tekstu: Amos prorok i proroctwo. Jan Szeruda. Rocznik Teologiczny. Tom 3 [1938]. Księga Psalmów. Z hebrajskiego przełożył ks. Jan Szeruda. Warszawa, Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa, 1957. Opracowanie tekstu BibliePolskie.pl