Teksty » Jan Szeruda - Księga Amosa i Psalmów » Księga Psalmów » Rozdział 102
«  Księga Psalmów 101 Księga Psalmów 102 Księga Psalmów 103  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(102:1) Modlitwa utrapionego, gdy upada na duchu i wylewa skargę swoją przed Panem. (102:2) Panie! wysłuchaj modlitwy mojej, i wołanie moje niech dojdzie do Ciebie! [2] »(102:3) Nie ukrywaj oblicza swego przede mną w dniu mej niedoli, nakłoń ku mnie swe ucho, gdy wołam, spiesznie mnie wysłuchaj! [3] »(102:4) Bo nikną jak dym dni moje, a kości moje są rozpalone jak piec. [4] »(102:5) Spalone jest jak trawa i wyschło serce moje, zapominam jeść swój chleb. [5] »(102:6) Kość przyschnęla mi do ciała od głośnego wzdychania mego. [6] »(102:7) Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa wśród ruin. [7] »(102:8) Czuwam i jestem jak samotny ptak na dachu. [8] »(102:9) Nieustannie lżą mnie nieprzyjaciele moi; przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie. [9] »(102:10) Bo popiół jadam jak chleb, a napój mój mieszam ze łzami. [10] »(102:11) Z powodu gniewu Twego i zapalczywości Twojej, gdyż podniosłeś mnie i odrzuciłeś. [11] »(102:12) Dni moje są jak cień wieczorny, usycham jak trawa. [12] »(102:13) Ale Ty, o Panie, siedzisz na tronie na wieki, a pamięć o Tobie trwa z pokolenia w pokolenie. [13] »(102:14) Ty powstaniesz, zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas zlitować się nad nim, bo nadeszła właściwa pora. [14] »(102:15) Bo słudzy Twoi kochają jego kamienie i lubią jego proch. [15] »(102:16) Ludy bać się będą imienia Pana, a królowie ziemscy chwały Twojej. [16] »(102:17) Gdyż Pan odbudował Syjon, ukazał się w chwale swojej. [17] »(102:18) Przychylił się do modlitwy nędzarzy i nie pogardził ich prośbą. [18] »(102:19) Niech to zapiszą dla pokolenia przyszłego, i niech chwali Pana lud, który będzie stworzony, [19] »(102:20) że wejrzał ze swojej świętej wysokości, Pan spojrzał z nieba na ziemię, [20] »(102:21) aby wysłuchać wzdychania więźniów i uwolnić skazanych na śmierć. [21] »(102:22) By głoszono na Syjonie imię Pańskie i chwałę Jego w Jeruzalemie. [22] »(102:23) Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, by służyć Panu. [23] »(102:24) Złamał w wędrówce siłę moją, ukrócił dni moje. [24] »(102:25) Rzekłem: Boże mój! nie zabieraj mnie w połowie dni moich, wszak lata Twoje trwają z pokolenia w pokolenie. [25] »(102:26) Stworzyłeś niegdyś ziemię, i niebiosa są dzielem rąk Twoich. [26] »(102:27) One znikną, Ty zaś zostaniesz i wszystkie jak szata zwiotczeją; zmienisz je jak odzienie i przeminą. [27] »(102:28) Ale Ty pozostaniesz ten sam i nie skończą się lata Twoje. [28] »(102:29) Dzieci sług Twoich będą mieszkać bezpiecznie i potomstwo ich ostanie się przed Tobą. 
«  Księga Psalmów 101 Księga Psalmów 102 Księga Psalmów 103  »


 Opis prezentowanego tekstu: Amos prorok i proroctwo. Jan Szeruda. Rocznik Teologiczny. Tom 3 [1938]. Księga Psalmów. Z hebrajskiego przełożył ks. Jan Szeruda. Warszawa, Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa, 1957. Opracowanie tekstu BibliePolskie.pl