Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Ubiegajcie się o miłość, ubiegajcie się gorliwie o duchowe, a bardziej by prorokować.
[2] »Gdyż kto mówi językiem, nie mówi ludziom, lecz Bogu; nikt bowiem nie pojmuje, a on Duchem mówi tajemnice.
[3] »Zaś ten, co prorokuje wieści ludziom budowlę, zachętę i pocieszenie.
[4] »Kto mówi językiem samego siebie buduje; zaś ten, co prorokuje buduje zgromadzenie wybranych.
[5] »A chcę, byście wszyscy mówili językami, ale bardziej abyście prorokowali; gdyż kto prorokuje jest większy niż ten, który mówi językami; chyba żeby tłumaczył, by zbór odebrał budowanie.
[6] »A tymczasem, bracia, w czym bym was wspomógł, gdybym do was przyszedł i mówił językami, jeśli bym wam tego nie powiedział, czy to przez objawienie, czy to przez wyższe poznanie, czy to przez naukę?
[7] »Wszak i nieżywe instrumenty, które wydają głos, czy to aulos, czy kitara, jeśli nie dadzą rozróżnienia dźwiękom, jak zostanie poznane to granie na aulosie, czy granie na kitarze?
[8] »Bądź jeśli trąba wyda nieznany głos, kto będzie gotowym do bitwy?
[9] »Także i wy, jeśli przez mowę nie wydajecie zrozumiałego słowa, jak zostanie poznane co jest mówione? Będziecie takimi, co mówią tylko do powietrza.
[10] »Tak liczne jeśli napotykacie są gatunki głosów na świecie i nikt nie jest milczący.
[11] »Zatem jeśli nie znam znaczenia głosu, będę dla mówiącego cudzoziemcem, oraz Ten, który we mnie mówi cudzoziemcem.
[12] »Tak też wy, skoro jesteście zwolennikami istot duchowych, szukajcie tego, byście obfitowali ku budowie zgromadzenia wybranych.
[13] »Dlatego kto mówi językiem niech się modli, aby mógł także tłumaczyć.
[14] »Bo jeśli się modlę językiem, modli się mój duch, zaś mój rozum jest bez owocu.
[15] »Zatem, co się dzieje? Będę się modlił duchem, ale będę się także modlił rozumem; będę śpiewał duchem, ale będę także śpiewał rozumem.
[16] »Bo jeśli wysławiasz Boga w duchu, jakże ten, co zajmuje miejsce prostego człowieka, na twoje dziękczynienie powie „Amen”; skoro nie wie, co mówisz?
[17] »Gdyż ty, rzeczywiście, pięknie dziękujesz, ale drugi nie jest budowany.
[18] »Dziękuję mojemu Bogu, że więcej od was wszystkich mówię językami.
[19] »Ale w zborze chcę powiedzieć pięć słów moim rozumem, abym i innych pouczył niż dziesięć tysięcy słów w języku.
[20] »Bracia, nie stawajcie się dziećmi umysłem, lecz bądźcie dziecinni w występku; zaś rozumem stawajcie się dorosłymi.
[21] »W Prawie jest napisane: Będę mówił temu ludowi przez mówiących obcym językiem oraz przez obce wargi, a oni i tak mnie nie wysłuchają, mówi Pan.
[22] »Dlatego języki nie są za znak dla wierzących ale dla niewierzących; a prorokowanie nie jest dla niewierzących ale dla wierzących.
[23] »Zatem, gdy na to samo miejsce zejdzie się cały zbór i wszyscy by mówili językami, a weszliby prości ludzie lub niewierzący, czy nie powiedzą, że szalejecie?
[24] »Zaś jeśliby wszyscy prorokowali, a wszedłby ktoś niewierzący, albo prosty człowiek, wtedy przy wszystkich jest badany oraz przy wszystkich jest oceniany,
[25] »a jego ukryte sprawy serca stają się jawne. Więc upadnie na twarz oraz pokłoni się Bogu, oznajmiając: Zaiste, Bóg jest w was.
[26] »Zatem co się dzieje, bracia? Kiedy się schodzicie, niech każdy ma psalm, ma nauczanie, ma język, ma objawienie, ma tłumaczenie; a wszystko niech się dzieje ku budowaniu.
[27] »Czy też niech ktoś mówi językiem ze dwóch, albo najwięcej trzech i to na przemian, a jeden niech tłumaczy.
[28] »Ale jeśliby nie było tłumacza, niech milczy w zborze; a niech mówi samemu sobie i Bogu.
[29] »Zaś prorocy niech mówią dwaj lub trzej, a inni niech rozstrzygają.
[30] »Ale jeśli innemu, który siedzi, coś by zostało objawione, ten pierwszy niech milczy.
[31] »Gdyż wszyscy po kolei możecie prorokować, aby się wszyscy mogli uczyć oraz wszyscy mogli być pocieszeni;
[32] »a duchy proroków są posłuszne prorokom.
[33] »Bo Bóg nie jest Bogiem nieładu, ale pokoju; podobnie jak we wszystkich świętych zgromadzeniach wybranych.
[34] »Wasze niewiasty niech milczą w zborach, gdyż nie jest dozwolone im gadać; ale niech będą podporządkowane, tak jak i Prawo mówi.
[35] »Zaś jeśli chcą się coś nauczyć, niech się w domu dopytują własnych mężów; bo hańbiące jest dla niewiasty gadać w zborze.
[36] »Czy od was wyszło Słowo Boga? Czy tylko do was przyszło?
[37] »Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem lub duchowym, niech uznaje, że to, co wam piszę, jest poleceniem Pana.
[38] »Zaś jeśli ktoś nie poznaje nie jest tym, który wie.
[39] »Wobec tego, bracia, ubiegajcie się gorliwie aby prorokować oraz nie zabraniajcie mówić językami.
[40] »Ale wszystko niech się dzieje godnie i według porządku.