Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Ewangelia Jana » Rozdział 10
«  Ewangelia Jana 9 Ewangelia Jana 10 Ewangelia Jana 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto nie wchodzi do zagrody owiec przez bramę, lecz wchodzi inną drogą, ten jest oszustem i rabusiem; [2] »a kto wchodzi przez bramę, ten jest pasterzem owiec. [3] »Temu odźwierny otwiera, a owce słuchają jego głosu; i po imieniu woła swoje owce oraz je wyprowadza. [4] »Kiedy wypędzi swoje owce, udaje się przed nie, a owce idą za nim, bo znają jego głos. [5] »Zaś za obcym nie pójdą, ale uciekną od niego, bowiem nie znają głosu obcych. [6] »Taką przypowieść powiedział im Jezus; ale oni nie zrozumieli czym było to, co im mówił. [7] »Zatem Jezus znów im powiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że ja jestem bramą owiec. [8] »Wszyscy, ilu ich przyszło przede mną, są oszustami i rabusiami; a owce ich nie usłuchały. [9] »Ja jestem bramą; jeśli ktoś przyjdzie przeze mnie będzie zbawiony, i wejdzie, wyruszy oraz znajdzie pastwisko. [10] »Złodziej nie przychodzi inaczej, lecz aby wykradł, zabił i zgubił ja przyszedłem by miały życie i miały pod dostatkiem. [11] »Ja jestem dobry pasterz. Dobry pasterz składa swe życie za owce. [12] »Najemnik i ten, co nie jest pasterzem, którego trzoda nie jest własna, widząc przychodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa oraz rozprasza owce. [13] »Zaś najemnik ucieka, bo jest pracownikiem najemnym oraz nie martwi się o owce. [14] »Ja jestem dobrym pasterzem, znam moje i one mnie znają. [15] »Jak zna mnie Ojciec, a ja znam Ojca. Zatem moje życie daję za owce. [16] »Mam także inną trzodę, która nie jest z tej owczarni i tamte trzeba mi przyprowadzić; a będą słuchać mojego głosu i będzie jedno stado oraz jeden pasterz. [17] »Dlatego miłuje mnie Ojciec, bo ja daję me życie, abym je znowu odebrał. [18] »Nikt go ode mnie nie bierze, lecz ja daję je z samego siebie; mam siłę je dać i mam możność je znowu otrzymać; to polecenie otrzymałem od mego Ojca. [19] »Z powodu tych słów, znowu powstał rozłam między Żydami. [20] »Więc wielu z nich mówiło: Demona ma i szaleje; dlaczego go słuchacie? [21] »Inni mówili: To nie są słowa opętanego; czy demon może otworzyć oczy ślepych? [22] »Zaś w Jerozolimie było wtedy Święto Świateł i była zima; [23] »a Jezus przechadzał się w Świątyni, w portyku Salomona. [24] »Więc obstąpili go Żydzi i mu mówili: Aż do jakiego czasu odrzucasz nasze serca? Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam to otwarcie. [25] »Jezus im odpowiedział: Powiedziałem wam, a nie wierzycie; dzieła, które ja robię w Imieniu mojego Ojca to one o mnie świadczą. [26] »Ale wy nie wierzycie; bo, jak wam powiedziałem, nie jesteście z moich owiec. [27] »Moje owce słuchają mego głosu, ja je znam i za mną idą; [28] »a ja im daję życie wieczne, zatem nie zginą na wieczność; także nikt ich nie wyrwie z mojej ręki. [29] »Mój Ojciec, który mi je dał, jest większy od wszystkich i nikt nie może ich wyrwać z ręki mojego Ojca. [30] »Ja i Ojciec jesteśmy jedno. [31] »Zatem Żydzi znowu porwali kamienie, aby go ukamienować. [32] »Jezus im odpowiedział: Przedstawiłem wam wiele szlachetnych uczynków od mego Ojca; z powodu którego z tych uczynków mnie kamienujecie? [33] »Odpowiedzieli mu Żydzi, mówiąc: Nie kamienujemy cię za dobry uczynek, ale za bluźnierstwo; że ty, będąc człowiekiem, samego siebie czynisz Bogiem. [34] »Jezus im odpowiedział: Czy nie jest napisane w waszym Prawie: Ja powiedziałem: Jesteście bogami? [35] »Jeśli tamtych, do których było słowo Boga, nazwał bogami, a Pismo nie może zostać unieważnione; [36] »dlaczego temu, którego Ojciec uczynił świętym oraz posłał na świat, wy mówicie: Bluźnisz; ponieważ powiedziałem: Jestem Synem Boga? [37] »Jeśli nie czynię dzieł mojego Ojca nie wierzcie mi; [38] »zaś jeśli czynię i jeśli mi nie wierzycie wierzcie dziełom, byście poznali oraz mogli uwierzyć, że Ojciec jest we mnie, a ja w Nim. [39] »Zatem znowu pragnęli go pojmać; ale uszedł z ich ręki. [40] »I znowu odszedł na drugą stronę Jordanu, na miejsce gdzie był Jan, który przedtem chrzcił, i tam mieszkał. [41] »Więc wielu przychodziło do niego i mówili: Wprawdzie Jan nie uczynił żadnego cudu, ale prawdziwe było wszystko, cokolwiek Jan o nim powiedział. [42] »I wielu tam uwierzyło względem niego. 
«  Ewangelia Jana 9 Ewangelia Jana 10 Ewangelia Jana 11  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "