Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Ewangelia Łukasza » Rozdział 22
«  Ewangelia Łukasza 21 Ewangelia Łukasza 22 Ewangelia Łukasza 23  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Ale zbliżało się święto Przaśników, zwane Paschą. [2] »A przedniejsi kapłani oraz uczeni w Piśmie dociekali jakby go zabić, bowiem się bali ludu. [3] »Zaś szatan wstąpił w Judasa, zwanego Iszkariotą, który był z liczby dwunastu. [4] »Więc odszedł i rozmawiał z przedniejszymi kapłanami i dowódcami, jakby go im wydać. [5] »Zatem ucieszyli się i umówili się dać mu srebro. [6] »Więc się zgodził oraz szukał stosownej pory, aby go im wydać z dala od tłumu. [7] »Ale przyszedł dzień Przaśników, w którym należało zabić ofiarę owej Paschy. [8] »Więc Jezus posłał Piotra z Janem i powiedział: Wyruszcie i przygotujcie nam Paschę, abyśmy zjedli. [9] »Zaś oni mu powiedzieli: Gdzie chcesz abyśmy przygotowali? [10] »A on im powiedział: Oto kiedy wejdziecie do miasta, spotka się z wami człowiek niosący dzban wody; idźcie za nim do domu, do którego wchodzi. [11] »Powiedzcie też gospodarzowi tego domu: Nauczyciel ci mówi: Gdzie jest kwatera, abym zjadł Paschę z moimi uczniami? [12] »A on wam pokaże wielką, usłaną salę na piętrze; tam przygotujcie. [13] »Zatem odeszli i znaleźli jak im powiedział, oraz przygotowali wieczerzę paschalną. [14] »A kiedy przyszła pora, położył się u stołu, a z nim dwunastu apostołów. [15] »Potem do nich powiedział: Z tęsknotą zacząłem z wami jeść tą wieczerzę paschalną, zanim przyjdzie mi cierpieć. [16] »Bowiem mówię wam, że nie będę jej więcej jadł, aż gdy zostanie wypełniona w Królestwie Boga. [17] »Nadto przyjął kielich, podziękował oraz powiedział: Zrozumcie to i podzielcie się między sobą. [18] »Bo powiadam wam, że nie będę pił z plonu winorośli dopóty, aż nie przyjdzie Królestwo Boga. [19] »Wziął też przaśny chleb, podziękował oraz łamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało, które jest za was wyznaczone, to czyńcie na moją pamiątkę. [20] »Podobnie i kielich, po zjedzeniu wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze w mojej krwi, która się za was wylewa. [21] »Jednakże, oto ręka tego, co mnie wydaje jest ze mną koło stołu. [22] »I chociaż Syn Człowieka odchodzi w naznaczonym czasie, ale biada owemu człowiekowi, przez którego zostaje wydany. [23] »A oni zaczęli dociekać między sobą, kto z nich byłby tym, który ma to uczynić. [24] »Ale także pojawiła się w nich rywalizacja, kto z nich spodziewa się być większy. [25] »Zaś on im powiedział: Królowie narodów są ich panami, a ci, co mają władzę zostają nazwani ich dobroczyńcami. [26] »Ale wy nie w ten sposób; a większy wśród was niech stanie się jak młodociany; a idący na przedzie jak będący sługą. [27] »Bo kto jest większy? Ten leżący u stołu, czy ten będący sługą? Czyż nie leżący u stołu? Ale ja jestem w środku was jako będący sługą. [28] »Zaś wy jesteście tymi, którzy ze mną wytrwali w moich doświadczeniach. [29] »A ja ustanawiam wam testamentem królestwo, jak mi ustalił mój Ojciec, [30] »abyście w moim królestwie jedli i pili przy mym stole oraz usiedli na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Israela. [31] »Nadto Pan powiedział: Szymonie, Szymonie, oto szatan wyprosił sobie, aby was przesiać jak zboże. [32] »A ja prosiłem o twoje, aby nie ustała twoja wiara; a ty, kiedyś, odwiedziony od błędu, ugruntuj twoich braci. [33] »A on mu powiedział: Panie, jestem gotów iść z tobą do więzienia oraz na śmierć. [34] »Zaś on rzekł: Powiadam ci, Piotrze, że nie zapieje dzisiaj kogut, jak najpierw trzykroć się nie wyrzekniesz, że mnie znasz. [35] »Nadto im powiedział: Kiedy was posyłałem bez sakiewki, torby i butów, czy czegoś brakowało? A oni powiedzieli: Niczego. [36] »Następnie im rzekł: Ale teraz, kto ma sakiewkę, niech ją zabierze, także i torbę; a kto nie ma, niechaj sprzeda swój płaszcz oraz nabędzie sztylet. [37] »Bowiem powiadam wam, że to, co napisane, słusznie ma się we mnie dokonać: I do złoczyńców został zaliczony; gdyż to, co mnie dotyczy, ma spełnienie. [38] »A oni powiedzieli: Panie, oto tu dwa sztylety. Zaś on im rzekł: Wystarczające jest. [39] »I wyszedł według zwyczaju oraz udał się na górę Oliwek; a jego uczniowie mu towarzyszyli. [40] »Zaś będąc blisko miejsca, powiedział im: Módlcie się, by nie wejść w doświadczenie. [41] »A sam oddalił się od nich na około rzut kamieniem, zgiął kolana oraz się modlił, [42] »mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ode mnie ten kielich; jednakże nie moja wola niech się dzieje, ale Twoja. [43] »Lecz ukazał mu się anioł z niebios i go umacniał. [44] »A będąc w trwodze, jeszcze gorliwiej się modlił, zaś jego pot stał się jak skrzepy krwi spływające na ziemię. [45] »Zaś gdy wstał od modlitwy, przyszedł do uczniów i znalazł ich śpiących ze smutku. [46] »Więc im powiedział: Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie weszli w doświadczenie. [47] »A gdy on jeszcze mówił, oto tłum oraz ten, zwany Judasem, jeden z dwunastu, który szedł przed nimi, i zbliżył się do Jezusa, aby go pocałować. [48] »Zaś Jezus mu powiedział: Judasu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieka? [49] »A ci przy nim, widząc co się ma zdarzyć, powiedzieli mu: Panie, czy uderzymy sztyletem? [50] »I jakiś jeden z nich uderzył sługę arcykapłana oraz ściął jego prawe ucho. [51] »Zaś Jezus odpowiadając, rzekł: Pozwólcie aż do tego stopnia. Także dotknął jego ucha i go uzdrowił. [52] »A do przybyłych przeciw niemu przedniejszych kapłanów, dowódców Świątyni oraz starszych, Jezus powiedział: Wyszliście jak na zbójcę ze sztyletami i kijami. [53] »Kiedy co dzień byłem z wami w Świątyni, nie wyciągnęliście rąk przeciwko mnie; ale to jest wasza godzina oraz władza ciemności. [54] »Zaś kiedy go pojmali poprowadzili, i wprowadzili do domu arcykapłana. A Piotr towarzyszył im z dala. [55] »I kiedy oni rozniecili ogień na środku dziedzińca oraz razem usiedli, Piotr usiadł w ich środku. [56] »A ujrzawszy go, siedzącego przy świetle, wlepiła w niego oczy pewna służebna i powiedziała: Ten też z nim był. [57] »Ale on się go zaparł, mówiąc: Kobieto, nie znam go. [58] »A po krótkiej chwili, ujrzał go ktoś drugi i powiedział: Ty także jesteś z nich; zaś Piotr powiedział: Człowieku, nie jestem. [59] »A gdy przeszło około jednej godziny, ktoś inny stwierdził, mówiąc: Naprawdę i ten był z nim, bo też jest Galilejczykiem. [60] »Zaś Piotr powiedział: Człowieku, nie wiem co mówisz. I zaraz, kiedy on jeszcze mówił, zapiał kogut. [61] »Także Pan się odwrócił oraz spojrzał na Piotra. A Piotr przypomniał sobie słowo Pana, gdy mu powiedział: Zanim kogut dzisiaj zapieje, trzykroć się mnie wyrzekniesz. [62] »Zatem Piotr wyszedł na zewnątrz oraz gorzko zapłakał. [63] »A mężowie razem trzymali Jezusa i bijąc, naśmiewali się z niego. [64] »I zasłaniając go, uderzali jego twarz oraz go pytali, mówiąc: Wyprorokuj, kim jest ten, kto cię uderzył? [65] »Także bluźnili i mówili wiele innych rzeczy przeciwko niemu. [66] »A kiedy się stał dzień, zeszli się starsi ludu, przedniejsi kapłani oraz uczeni w Piśmie, i przyprowadzili go do ich rady, [67] »mówiąc: Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam. Ale im rzekł: Jeślibym wam powiedział nie uwierzycie. [68] »Zaś jeślibym spytał nie odpowiecie mi, ani nie uwolnicie. [69] »Od teraz Syn Człowieka będzie siedział na prawicy potęgi Boga. [70] »A wszyscy powiedzieli: Więc ty jesteś Synem Boga? Zaś on do nich rzekł: Wy nazwaliście, że ja jestem. [71] »A oni powiedzieli: Czy mamy jeszcze niedostatek świadectwa? Przecież sami usłyszeliśmy to z jego ust. 
«  Ewangelia Łukasza 21 Ewangelia Łukasza 22 Ewangelia Łukasza 23  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "