Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Także powiedział im podobieństwo odnośnie tego, że trzeba się zawsze modlić i nie ustawać,
[2] »mówiąc: W jednym mieście był pewien sędzia, który się nie bał Boga oraz nie szanował człowieka.
[3] »Ale była w tym mieście wdowa i przychodziła do niego, mówiąc: Weź mnie w obronę z powodu mego przeciwnika.
[4] »Lecz nie chciał przez pewien czas, zaś potem powiedział w sobie: Chociaż i Boga się nie boję, ani człowieka nie szanuję;
[5] »w istocie, z powodu sprawiania mi przykrości przez tą wdowę wezmę ją w obronę, by przychodząc, nie dokuczała mi do końca.
[6] »Zaś Pan powiedział: Posłuchajcie co mówi ten sędzia bezprawia.
[7] »A czy Bóg nie miałby sprawić obrony swych wybranych, wołających do niego dniem i nocą, oraz czy zwleka wobec nich?
[8] »Powiadam wam, że w pośpiechu spowoduje ich obronę. Lecz kiedy przyjdzie Syn Człowieka, czy znajdzie wiarę na ziemi?
[9] »Ale powiedział też do niektórych, przekonanych w sobie, że są sprawiedliwi więc mieli za nic pozostałych to podobieństwo:
[10] »Dwaj ludzie weszli się pomodlić do Świątyni, jeden faryzeusz, a drugi celnik.
[11] »Faryzeusz, gdy stanął, tak się od siebie modlił: Dziękuję ci, Boże, że nie jestem jak inni z ludzi drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożni; albo i jak ten celnik.
[12] »Poszczę dwa razy na tydzień i daję dziesięcinę ze wszystkiego co zyskam.
[13] »Zaś celnik, stojąc z daleka, nie chciał nawet podnieść oczu ku niebu, ale bił się w swoją pierś, mówiąc: Boże, bądź miłosiernym mnie grzesznemu.
[14] »Powiadam wam, że ten odszedł usprawiedliwiony do swego domu w przeciwieństwie do tamtego; bo każdy, kto się wywyższa zostanie uniżony, zaś kto się uniża zostanie wywyższony.
[15] »Przynosili mu także niemowlęta, aby ich dotykał, zaś uczniowie to widząc, ich ganili.
[16] »Ale Jezus przywołał je, mówiąc: Pozwólcie przychodzić do mnie dzieciom i je nie powstrzymujcie; bowiem takich jest Królestwo Boga.
[17] »Zaprawdę, powiadam wam, kto nie przyjmuje Królestwa Boga jak dziecko nie wejdzie do niego.
[18] »Więc zapytał go pewien rządca, mówiąc: Nauczycielu dobry, co mam uczynić, aby osiągnąć życie wieczne?
[19] »Zaś Jezus mu powiedział: Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden Bóg.
[20] »Znasz przykazania: Nie scudzołóż, nie zamorduj, nie ukradnij, nie zaświadcz fałszywie, szanuj swego ojca i matkę.
[21] »A on powiedział: Tego wszystkiego przestrzegałem od mojej młodości.
[22] »Zaś Jezus, gdy to usłyszał, powiedział mu: Jeszcze jednego ci brakuje; wszystko, jak masz liczne, sprzedaj i daj tym, którzy żebrzą, a będziesz miał skarb w niebiosach; zaś tutaj mi towarzysz.
[23] »Ale on, kiedy to usłyszał, stał się zasmucony, bowiem był bardzo bogaty.
[24] »A Jezus gdy zobaczył, że stał się zasmucony, powiedział: Z jakim trudem ci, co mają bogactwa wchodzą do Królestwa Boga.
[25] »Gdyż łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igły, niż bogatemu wejść do Królestwa Boga.
[26] »Ale słyszący to powiedzieli: A kto może być zbawiony?
[27] »Zaś on rzekł: Niemożliwe dla ludzi możliwe jest przy Bogu.
[28] »A Piotr powiedział: Oto my wszystko opuściliśmy i zaczęliśmy ci towarzyszyć.
[29] »Zaś on im rzekł: Zaprawdę, powiadam wam, że nie ma nikogo, kto opuścił dom, lub rodziców, lub braci, lub żonę, lub dzieci dla Królestwa Boga,
[30] »który nie weźmie daleko więcej w tym czasie, a życia wiecznego w nadchodzącym porządku.
[31] »I wziął ze sobą dwunastu oraz do nich powiedział: Oto wchodzimy do Jerozolimy. Zatem zostanie wypełnione wszystko, co napisane przez proroków odnośnie Syna Człowieka.
[32] »Bowiem zostanie wydany poganom, wyśmiany, znieważony i opluty,
[33] »oraz kiedy go ubiczują zabiją; a trzeciego dnia powstanie.
[34] »A oni nic z tego nie rozumieli, gdyż ta sprawa była z dala od nich zakryta; zatem nie pojmowali tego, co zostało powiedziane.
[35] »Ale kiedy on zbliżał się do Jerycha, zdarzyło się, że pewien ślepy siedział przy drodze, żebrząc.
[36] »Zaś gdy usłyszał przechodzący tłum, pytał, co by to było.
[37] »Zatem mu powiedziano, że obok przechodzi Jezus Nazarejczyk.
[38] »Więc zawołał, mówiąc: Jezusie, synu Dawida, zmiłuj się nade mną.
[39] »A ci, co szli przodem, gromili go, aby milczał; ale on jeszcze bardziej wołał: Synu Dawida, zmiłuj się nade mną.
[40] »Zaś Jezus stanął i kazał go przyprowadzić do siebie; a kiedy on się zbliżył, spytał go, mówiąc:
[41] »Co chcesz bym ci uczynił? A on powiedział: Panie, abym widział.
[42] »Więc Jezus mu powiedział: Przejrzyj; twoja wiara cię wybawiła.
[43] »Zaraz też przejrzał oraz szedł za nim, wielbiąc Boga. Co kiedy cały lud to zobaczył oddał chwałę Bogu.