Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A przez rano przedniejsi kapłani uczynili naradę ze starszymi, z uczonymi w Piśmie i całą radą, po czym związali Jezusa, odprowadzili go oraz wydali Piłatowi.
[2] »Więc Piłat go zapytał: Ty jesteś królem Żydów? Zaś on, odpowiadając mu, mówi: Ty się wypowiedziałeś.
[3] »A przedniejsi kapłani wiele go oskarżali; ale on nic nie powiedział.
[4] »Zaś Piłat znowu go pytał, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? Patrz, jak wiele świadczą przeciwko tobie.
[5] »A Jezus nic nie odpowiedział, tak, że Piłat się dziwił.
[6] »Lecz na święto wypuszczał im jednego więźnia; tego, o którego prosili.
[7] »A był jeden, zwany Barabaszem, związany ze współwinnymi rozruchów, którzy w zamieszkach popełnili morderstwo.
[8] »Więc lud wystąpił, zawołał i zaczął prosić, aby im czynił jak zawsze.
[9] »Zaś Piłat im odpowiedział, mówiąc: Chcecie, wypuszczę wam króla Żydów?
[10] »Gdyż wiedział, że przedniejsi kapłani wydali go z zawiści.
[11] »Zaś przedniejsi kapłani podburzyli tłum, aby im raczej wypuścił Barabasza.
[12] »A Piłat, znowu odpowiadając, mówi im: Zatem co chcecie abym uczynił temu, którego nazywacie królem Żydów?
[13] »Ale oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!
[14] »Zaś Piłat im powiedział: Co bowiem, złego uczynił? Ale oni mocniej zawołali: Ukrzyżuj go!
[15] »Więc Piłat, chcąc uczynić satysfakcję tłumowi, wypuścił im Barabasza, a Jezusa ubiczował i wydał, aby został ukrzyżowany.
[16] »A żołnierze zaprowadzili go do wewnątrz dziedzińca, to jest do pretorium, i zwołują całą kohortę.
[17] »Stroją go także szkarłatem oraz po upleceniu, wkładają mu wieniec cierniowy.
[18] »Zaczęli go też pozdrawiać: Bądź pozdrowiony królu Żydów!
[19] »I trzciną bili jego głowę, opluwali go, i kłaniali mu się zginając kolana.
[20] »A kiedy go wyśmiali, rozebrali go ze szkarłatu oraz ubrali go w jego szaty. I go odprowadzają, aby go ukrzyżować.
[21] »Zmuszają także pewnego przechodnia, idącego z pola Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufusa, aby poniósł jego krzyż.
[22] »A prowadzą go do miejsca nazywanego Golgota, co jest tłumaczone Miejsce Czaszki.
[23] »Dawali mu też pić wino zaprawione mirrą, ale on nie przyjął.
[24] »I go ukrzyżowali, rozdzielając jego szaty oraz rzucając o nie los, co kto miałby wziąć.
[25] »A była trzecia godzina, kiedy go ukrzyżowali.
[26] »Był też wyryty nad nim tytuł jego winy: Król Żydów.
[27] »Nadto ukrzyżowali z nim dwóch rozbójników; jednego z prawej, a drugiego z lewej jego strony.
[28] »Więc wypełniło się Pismo, mówiące: Z niegodziwcami jest policzony.
[29] »A ci, co obok przechodzili mu bluźnili, kiwając swoimi głowami oraz mówiąc: Ej! Ty, co obalasz Świątynię i budujesz ją w trzech dniach!
[30] »Uratuj sam siebie i zstąp z krzyża!
[31] »Podobnie przedniejsi kapłani z uczonymi w Piśmie, wyśmiewając się między sobą, mówili: Innych uratował, a samego siebie uratować nie może.
[32] »Niech teraz Chrystus, król Israela zstąpi z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli. Także mu urągali ci, co zostali razem z nim ukrzyżowani.
[33] »Zaś gdy była szósta godzina, w całym kraju stała się ciemność, aż do godziny dziewiątej.
[34] »A o dziewiątej godzinie Jezus zawołał wielkim głosem, mówiąc: Eli, Eli, lama sabachthani? To jest, tłumacząc: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?
[35] »A niektórzy z obok stojących, kiedy to usłyszeli, mówili: Oto woła Eliasza.
[36] »I ktoś podbiegł, napełnił gąbkę octem winnym, włożył ją na trzcinę, i dawał mu pić, mówiąc: Pozwólcie, patrzmy czy Eliasz nadchodzi, aby go ściągnąć.
[37] »Zaś Jezus zawołał wielkim głosem i oddał ducha.
[38] »Rozerwała się także na dwoje zasłona Świątyni, od góry aż do dołu.
[39] »Zaś setnik, stojący naprzeciwko niego, słysząc, że to wykrzyknął i oddał ducha, powiedział: Prawdziwie ten człowiek był Synem Boga.
[40] »Ale były też patrzące z dala niewiasty, wśród których była Maria Magdalena, Maria matka małego Jakóba i Jozesa oraz Salome,
[41] »które kiedy był w Galilei, towarzyszyły mu i mu służyły. Nadto wiele innych, co razem z nim weszły do Jerozolimy.
[42] »A gdy już nastał wieczór ponieważ było Przygotowanie, będące przed odpoczynkiem
[43] »przyszedł Józef z Arymathei, wybitny radca, który sam wyczekiwał Królestwa, śmiało wszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.
[44] »Zaś Piłat się zdziwił, że już umarł, po czym zawołał setnika i go spytał, czy dawno zginął?
[45] »A kiedy się dowiedział od setnika, podarował ciało Józefowi
[46] »Zaś on kupił sukno, zdjął go, owinął suknem oraz położył go w grobowcu, który był wyciosany ze skały. Zatoczył też kamień na drzwi grobowca.
[47] »A Maria Magdalena oraz Maria Jozesa patrzały, gdzie został położony.