Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Księga Przysłów » Rozdział 15
«  Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15 Księga Przysłów 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Łagodna odpowiedź uśmierza zapalczywość, a słowo, które obraża podnieca gniew. [2] »Język mędrców zdobi wiedza, a usta głupców tryskają niedorzecznością. [3] »Na każdym miejscu są oczy WIEKUISTEGO, spoglądają na złe i dobre. [4] »Łagodność języka należy do drzewa Życia, a w nim przewrotność zadaje rany duchowi. [5] »Głupiec gardzi napominaniem ojca, a kto zwraca uwagę na przestrogę – nabierze rozumu. [6] »W domu sprawiedliwego jest wiele zapasów; a w dorobku niegodziwca panuje zamieszanie. [7] »Usta mędrców rozsiewają wiedzę, a serce głupców – nieprawdę. [8] »Ofiara niegodziwych jest ohydą dla WIEKUISTEGO, a modlitwa prawych Jego upodobaniem. [9] »Droga niegodziwego jest ohydą dla WIEKUISTEGO, ale miłuje tego, co się ugania za sprawiedliwością. [10] »Surowa kaźń spotyka tego, kto opuszcza prawdziwą drogę; kto nienawidzi napomnienia – musi zginąć. [11] »Kraina Umarłych i zatracenie są otwarte przed WIEKUISTYM; o ileż bardziej ludzkie serca. [12] »Szyderca nie lubi, by go napominano oraz nie bywa u mędrców. [13] »Wesołe serce wypogadza oblicze, a w strapieniu serca i duch znękany. [14] »Serce rozumnego szuka wiedzy, a oblicza kpiarzy karmią się głupotą. [15] »Wszystkie dni biednego są smutne; ale kto jest właściwego usposobienia, ma ustawiczne wesele. [16] »Lepsza odrobina w bojaźni WIEKUISTEGO, niż wielki skarb, a przy tym niepokój. [17] »Lepsza porcja jarzyny i do tego miłość, niż utuczony byk, a przy tym nienawiść. [18] »Zapalczywy człowiek wszczyna swary, a pobłażliwy uśmierza zwadę. [19] »Droga opieszałego jest jak cierniowy płot, a ścieżka prawych jest równa. [20] »Mądry syn jest pociechą ojca, a człek głupi lekceważy swą matkę. [21] »Głupota jest radością bezmyślnego, a mąż rozważny idzie prostą drogą. [22] »Gdzie brak narady, tam zamysły spełzają na niczym; ale ostoją się tam, gdzie dużo doradców. [23] »Człowiek się cieszy z odpowiedzi swych ust; jak piękne jest słowo wypowiedziane we właściwym czasie. [24] »Rozumnego prowadzi w górę ścieżka życia, by uniknął przepaści na nizinie. [25] »WIEKUISTY zburzy dom pysznych, lecz utwierdzi granicę wdowy. [26] »Ohydą dla WIEKUISTEGO są zamysły niecnego, a miłymi są dla Niego słowa czystych. [27] »Kto jest chciwy nieprawych zysków, wtrąca w biedę swój dom; a będzie żył ten, kto nienawidzi łapówek. [28] »Serce sprawiedliwego rozważa, co należy odpowiedzieć; lecz usta niegodziwych wylewają niecności. [29] »WIEKUISTY dalekim jest od niegodziwych; ale słyszy modlitwę sprawiedliwego. [30] »Jasne spojrzenie rozwesela serce, a pomyślna wieść orzeźwia członki. [31] »Ucho, które słucha życiodajnego napomnienia – będzie przebywać pośród mędrców. [32] »Kto porzuca przestrogę – lekceważy sam siebie; a kto słucha przygany – nabiera rozumu. [33] »Bojaźń WIEKUISTEGO jest ćwiczeniem ku mądrości, a pokora wyprzedza sławę. 
«  Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15 Księga Przysłów 16  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "