Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Księga Przysłów » Rozdział 14
«  Księga Przysłów 13 Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Mądrość kobiet buduje ich dom, lecz głupota burzy go swoimi rękami. [2] »Kto obawia się WIEKUISTEGO chodzi w swojej prostocie; lecz lekceważy Go ten, kto chodzi krzywymi drogami. [3] »W ustach głupca jest rózga pychy; wargi mędrców ich ochraniają. [4] »Gdzie nie ma bydła – tam pusty żłób; jednak obfitość plonów pochodzi z siły byka. [5] »Wiarygodny świadek nie kłamie, a fałszywy świadek rozgłasza łgarstwa. [6] »Szyderca daremnie szuka mądrości; jednak dla rozumnego poznanie jest możliwe. [7] »Trzymaj się z dala od głupiego człowieka, bowiem nie zauważysz tam niczego, co by pochodziło z rozsądnych ust. [8] »Mądrością roztropnego jest zrozumienie swojej drogi, zaś obłuda jest niedorzecznością głupców. [9] »Wśród głupców panuje występek, a pośród prawych łagodność. [10] »Tylko samo serce zna swoją własną gorycz, lecz także w jego radości obcy nie może brać udziału. [11] »Dom niegodziwych ulegnie zagładzie, a namiot prawych zakwitnie. [12] »Niejedna droga wydaje się człowiekowi prostą, jednak jej koniec prowadzi do śmierci. [13] »Nawet w śmiechu może zaboleć serce, a końcem radości bywa zgryzota. [14] »Nasyci się ze swych dróg ten, kto jest przewrotnego serca; lecz zacny człowiek się przed nim chroni. [15] »Prostoduszny wierzy każdemu słowu; a roztropny zastanawia się nad każdym swoim krokiem. [16] »Mądry się obawia i stroni od złego; a głupi się unosi i czuje się bezpiecznym. [17] »Porywczy dopuszcza się niedorzeczności, ale podstępny człowiek jest znienawidzony. [18] »Kpiący przyswajają sobie głupotę, a rozumni uwieńczają się wiedzą. [19] »Źli muszą się ukorzyć przed cennymi, niegodziwi u bram sprawiedliwych. [20] »Biedny bywa znienawidzony nawet przez swego najbliższego, a przyjaciół możnego jest wielu. [21] »Kto pomiata swoim bliźnim – grzeszy; a szczęśliwy jest ten, co się lituje nad ubogimi. [22] »Zaprawdę, przyjdzie się tułać tym, co knują zło; ale miłości i wierności doświadczą ci, którzy myślą o słusznym. [23] »Po każdym trudzie przyjdzie pożytek, lecz puste słowa prowadzą tylko do niedostatku. [24] »Koroną mądrych jest ich bogactwo, a głupota głupich pozostaje głupotą. [25] »Prawdomówny świadek ratuje życie; lecz kto wygłasza kłamstwa – szerzy szalbierstwo. [26] »W bojaźni WIEKUISTEGO spoczywa silna ufność; będzie jeszcze obroną jego dzieci. [27] »Bojaźń WIEKUISTEGO jest źródłem życia; pozwala uniknąć sideł śmierci. [28] »Wspaniałość króla opiera się na wielkości ludu; nicość narodu jest ruiną władcy. [29] »Pobłażliwy jest bogaty w zastanowienie; a popędliwy wysoko podnosi głupstwo. [30] »Życiem dla ciała jest spokojne serce, a namiętność zgnilizną w kościach. [31] »Kto uciemięża biednego – bluźni jego Stwórcy; zaś czci Go ten, co się lituje nad ubogimi. [32] »Przez swą złość bywa strącony niegodziwy; lecz sprawiedliwy ufa jeszcze przy swojej śmierci. [33] »W sercu rozumnego spoczywa mądrość; ale poznać, co w sercu głupich. [34] »Sprawiedliwość wywyższa naród, a hańbą ludów jest grzech. [35] »Roztropny sługa znajduje przychylność króla, lecz jego oburzenia doświadczy ten, który przynosi wstyd. 
«  Księga Przysłów 13 Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "