Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Księga Psalmów » Rozdział 78
«  Księga Psalmów 77 Księga Psalmów 78 Księga Psalmów 79  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Dumanie Asafa. Słuchaj, Mój ludu, Mego Prawa; nakłoń swe ucho do słów Mych ust. [2] »W przypowieści otworzę moje usta i będę opowiadał starodawne podania. [3] »Co usłyszeliśmy, poznaliśmy i co nam opowiadali ojcowie, [4] »nie zataimy przed ich synami; opowiadając przyszłemu pokoleniu chwałę Boga, Jego potęgę i Jego cuda, które wśród nas dokonał. [5] »Gdy ustanowił świadectwo w Jakóbie i złożył Prawo w Israelu, wtedy nakazał naszym ojcom, aby ją wykładali swoim dzieciom, [6] »by wiedziało to ostatnie pokolenie. Synowie, którzy się narodzą, powstaną i opowiedzą to swoim synom. Aby w Bogu pokładali swą nadzieję, [7] »nie zapomnieli spraw Boga oraz strzegli Jego przykazań. [8] »By się nie stali jak ich ojcowie – rodem odstępnym i niesfornym; rodem, co nie utwierdził swego serca i nie wytrwał przy Bogu swoim duchem. [9] »Synowie Efraima, zbrojni łucznicy, cofnęli się w dzień boju. [10] »Nie strzegli Przymierza Boga i wzbraniali się postępować według Jego Prawa. [11] »Zapomnieli o Jego dziełach oraz o Jego cudach, które im pokazał. [12] »Bowiem przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Micraimu oraz na polu Coan. [13] »Rozdzielił morze oraz ich przeprowadził, ustawił wody jak groble. [14] »I we dnie prowadził ich obłokiem, a w nocy przy świetle ognia. [15] »Rozbijał skały na puszczy oraz ich poił, jak gdyby z wielkich głębin. [16] »Wydobywał strumienie ze skały i sprowadzał wodę jak rzeki. [17] »Lecz jeszcze nie przestali grzeszyć przeciw Niemu i opierać się Najwyższemu na pustyni. [18] »Kusili także Boga w swoim sercu, żądając jadła dla swego życia. [19] »I złorzeczyli prawdziwemu Bogu, mówiąc: Czy Bóg potrafi przyrządzić stół na puszczy? [20] »Oto uderzył w skałę, a wytrysnęły wody oraz rozlały się rzeki. A czy zdoła dać chleba? Czy przygotuje mięso dla Swego ludu? [21] »Zatem WIEKUISTY to usłyszał, oburzył się oraz zapłonął ogień przeciwko Jakóbowi, wybuchł gniew przeciwko Israelowi. [22] »Bo nie wierzyli Bogu i na Jego pomocy nie polegali. [23] »Więc rozkazał obłokom z wysoka oraz otworzył bramy niebios. [24] »I, jak deszcz, spuścił na nich mannę na pokarm, dając im zboże niebios. [25] »Człowiek spożywał chleb bogatych; do syta zesłał im zapasów. [26] »Pognał po niebie wschodni wiatr i Swą mocą sprowadził południowy. [27] »I jak proch, niczym deszcz spuścił na nich mięso, ptactwo skrzydlate jak piasek morski. [28] »Rzucał je na środek ich obozu, wokoło ich namiotów. [29] »Więc jedli i wielce się nasycili, gdyż sprowadził im przedmiot ich żądzy. [30] »Ale nie porzucili swojego pożądania, choć pokarm był jeszcze w ich ustach. [31] »Zatem spadł na nich gniew Boga i poraził otyłych, a młodzieńców Israela powalił. [32] »Mimo tego jeszcze grzeszyli i nie wierzyli w Jego cuda. [33] »Więc w marności spełnili swe dni, a swoje lata w trosce. [34] »Kiedy ich gromił – błagali Go, nawracali się oraz szukali Boga. [35] »Wspomnieli, że Bóg jest ich Opoką, Pan Najwyższy ich Zbawcą. [36] »Więc swoimi ustami Mu schlebiali, swoim językiem Mu kłamali. [37] »Ale przy Nim nie wytrwało ich serce i nie byli wierni Jego Przymierzu. [38] »A On, miłosierny, odpuszczał ich winę i ich nie zgładzał; często odwracał Swój gniew i nie pobudzał całej Swojej zapalczywości. [39] »Wspomniał, że są cielesną naturą; powiewem, co przelatuje i nie wraca. [40] »Ile razy drażnili Go na puszczy oraz jątrzyli Go na stepie? [41] »Ciągle doświadczali Boga i zakreślali granice Świętego Israela. [42] »Nie pamiętali Jego ręki oraz dnia, w którym ich wybawił od ciemięzcy. [43] »Kiedy w Micraim dawał Swoje znaki, a Swe cuda spełniał na polu Coan, [44] »gdy przemienił ich rzeki w krew, więc nie mogli pić swoich wód. [45] »Nasłał na nich robactwo, aby ich pożerało oraz ropuchy, co ich gubiły. [46] »Oddał chrząszczowi ich plon, a ich znój szarańczy. [47] »Spustoszył gradem ich winorośl, a ich figi mrówkami. [48] »Wydał gradowi ich dobytek, a błyskawicom ich stada. [49] »Zesłał na nich Swą zapalczywość, zawziętość, zaciekłość oraz klęskę – zastęp wysłańców zguby. [50] »Tak torował Swojemu gniewowi ścieżkę, nie odbierając Śmierci ich duszy, a ich życie wydał zarazie. [51] »I pobił wszystko pierworodne w Micraim, pierwiastki siły w namiotach Chama. [52] »A Swój lud wyprowadził jak owce; poprowadził ich jak stado po puszczy. [53] »Prowadził ich bezpiecznie oraz się nie trwożyli, a ich wrogów pokryło morze. [54] »Przyprowadził ich do Swojego świętego dziedzictwa, na ową górę, którą stworzyła Jego prawica. [55] »Rozpędził przed nimi narody, puścił ich na dziedziczny dział i w namiotach osiedlił ich pokolenia – Israela. [56] »A oni kusili oraz drażnili Boga Najwyższego i Jego Prawa nie strzegli. [57] »Odstąpili, sprzeniewierzyli się jak ich ojcowie, zawiedli niczym omylny łuk. [58] »Jątrzyli Go swoimi wyżynami i swymi bałwanami Go oburzali. [59] »Usłyszał Bóg i się uniósł, i wielce wzgardził Israelem. [60] »Porzucił przybytek Szylo, namiot ustawiony wśród ludzi. [61] »Oddał także w niewolę Swą potęgę, Swoją chlubę w rękę ciemięzcy. [62] »Poddał pod miecz Swój lud, bo się uniósł na Swe dziedzictwo. [63] »Jego młodzież pożarł ogień, a jego dziewice nie były opłakiwane. [64] »Jego kapłani polegli od miecza, a jego wdowy nie płakały. [65] »Ale Pan się przebudził, jakby śpiący, jak bohater co wydaje okrzyki od wina. [66] »I z powrotem odparł jego ciemięzców, zadając im wieczną hańbę. [67] »Lecz rozpłynął się namiot Josefa i nie wybrał pokolenia Efraima. [68] »A wybrał pokolenie Judy i górę Cyon, którą umiłował. [69] »Także dźwignął Swoją Świątynię, jak góry; jakby ziemię, którą ugruntował na wieki. [70] »Wybrał też Swojego sługę Dawida, a wziął go spośród owczarni. [71] »Spośród owiec ciężarnych go wyprowadził, aby pasterzył Jakóbowi – Jego ludowi, oraz Israelowi – Jego dziedzictwu. [72] »Więc im pasterzył w prawości swojego serca i prowadził ich roztropną swoją dłonią. 
«  Księga Psalmów 77 Księga Psalmów 78 Księga Psalmów 79  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "