Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Do Ciebie, WIEKUISTY, się chronię, niech się nie powstydzę na wieki.
[2] »Ocal mnie w Twojej sprawiedliwości i wyswobodź, skłoń ku mnie Twoje ucho i mi dopomóż.
[3] »Bądź dla mnie chroniącą skałą, którą ustanowiłeś dla mego wybawienia, bym mógł tam zawsze uciec; gdyż Ty jesteś moją opoką i mą warownią.
[4] »Boże mój, wyswobodź mnie z ręki niegodziwego, z garści krzywdziciela i grabieżcy.
[5] »Bowiem Ty, Panie, WIEKUISTY, jesteś moim oczekiwaniem; moim schronieniem od młodości.
[6] »Na Tobie się wspieram za życia; od łona mojej matki Ty jesteś moim przewodnikiem; w Tobie zawsze była moja chwała.
[7] »Byłem jakby przestrogą dla wielu, ale Ty mą potężną obroną.
[8] »Moje usta codziennie są pełne Twojej chwały i Twojej sławy.
[9] »Nie rzucaj mną w mej starości; nie opuszczaj mnie, gdy się wyczerpie moja siła.
[10] »Bowiem o mnie rozpowiadają moi wrogowie, a czyhający na moje życie razem się naradzają,
[11] »mówiąc: Bóg go opuścił; ścigajcie go i pochwyćcie, bo nikt go nie ocali.
[12] »Boże, nie oddalaj się ode mnie; Boże mój, spiesz mi na pomoc
[13] »Niech się zawstydzą i zginą prześladowcy mojej duszy; niech się okryją hańbą i rumieńcem ci, co pragnęli mej zguby.
[14] »A ja wciąż będę ufał oraz wywyższał nade wszystko Twoją chwałę.
[15] »Moje usta opowiadać będą po wszystkie dni Twoją sprawiedliwość oraz czas Twojego zbawienia, chociaż nie zdołam ich zliczyć.
[16] »Wyłożę Twoją wszechmoc, Panie, WIEKUISTY; i wspomnę Twoją sprawiedliwość, Twoją jedynie.
[17] »Boże, nauczałeś mnie od mej młodości i aż dotąd wygłaszam Twoje cuda.
[18] »Także podczas starości i sędziwości, Boże, mnie nie opuścisz, aż ogłoszę Twoją potęgę pokoleniom; Twoją wszechmoc każdemu z potomnych.
[19] »I Twoją wzniosłą sprawiedliwość, Boże, który dokonałeś wielkiego; Boże, któż Tobie równy?
[20] »Jak mnie wystawiałeś na liczne i zgubne utrapienia, tak znowu mnie ożywiałeś, i znowu wydobywałeś z przepaści ziemi.
[21] »Wzmagałeś moją wielkość i nieraz mnie pocieszałeś.
[22] »Więc ja będę Cię wychwalał na harfie, Boże, a Twoją niezawodność; będę sławił na cytrze, o Święty Israela.
[23] »Gdy będę Cię wysławiał, me usta zaśpiewają, a także moja dusza, ta, którą wybawiłeś.
[24] »A mój język będzie mówił o Twojej sprawiedliwość przez cały dzień; bowiem zawstydzili się i pobledli ci, co pragnęli mojego nieszczęścia.