Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »HALLELUJA! Dziękujcie WIEKUISTEMU, bo jest dobrym, bowiem na wieki Jego łaska.
[2] »Kto wysłowi wszechmoc BOGA, kto wygłosi całą Jego chwałę?
[3] »Szczęśliwi ci, co strzegą Prawa i wykonują sprawiedliwość w każdym czasie.
[4] »Wspomnij mnie, WIEKUISTY, w zmiłowaniu nad Twym narodem; nawiedź mnie Twoim zbawieniem.
[5] »Bym oglądał szczęście Twych wybranych, cieszył się radością Twego ludu; chlubił się wraz z Twoim dziedzictwem.
[6] »Zgrzeszyliśmy, jak i nasi ojcowie, czyniąc nieprawości i niesprawiedliwości.
[7] »Nasi przodkowie w Micraim nie zważali na Twoje cuda, nie pamiętali mnóstwa Twych łask, i byli oporni nad morzem, nad owym morzem Czerwonym.
[8] »Ale pomógł im dla Swojego Imienia, aby objawić Swą potęgę.
[9] »Zatem zgromił morze Czerwone, aż wyschło, i przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię.
[10] »Tak wyswobodził ich z ręki nieprzyjaciela, wyzwolił ich z ręki wroga,
[11] »a wody pokryły ich ciemięzców; ani jeden z nich nie pozostał.
[12] »I chociaż uwierzyli Jego słowom oraz śpiewali Jego chwałę,
[13] »szybko zapomnieli o Jego dziełach oraz nie polegali na Jego radach.
[14] »Żądzą pożądali na pustyni i doświadczali Boga na puszczy.
[15] »Więc dał im ich żądanie, ale zesłał posuchę na ich życie.
[16] »Gdy w obozie byli zawistni względem Mojżesza oraz Aarona – świętego BOGA,
[17] »rozwarła się ziemia i pochłonęła Datana oraz pokryła rzeszę Abirama.
[18] »Powstał też ogień w ich gromadzie, a płomień spalił złoczyńców.
[19] »Potem zrobili cielca przy Chorebie i kłaniali się odlewowi.
[20] »Zamienili podmiot swej czci na wyobrażenie byka, co je trawę.
[21] »Zapomnieli swojego wybawcę – Boga, który w Micraim wypełnił wielkie dzieła;
[22] »cuda na ziemi Chama, wspaniałe rzeczy nad morzem Czerwonym.
[23] »Więc powiedział, że ich wygubi; lecz Mojżesz – Jego wybraniec, stanął przed Nim przy wyłomie, aby odwrócić Jego gniew, by nie tępił.
[24] »Wzgardzili także rozkoszną ziemią i nie wierzyli Jego Słowu.
[25] »Szemrali w swoich namiotach, a nie słuchali głosu BOGA.
[26] »Więc podniósł na nich Swoją rękę, by ich wytracić na pustyni,
[27] »rzucić ich ród między pogan oraz rozproszyć ich po ziemiach.
[28] »Przywiązali się też do Baala Peora, i jedli ofiary umarłych.
[29] »Rozjątrzyli Boga swoimi postępkami, i zaczął się między nimi mór.
[30] »Lecz powstał Pinchas i załagodził, zatem mór został ukrócony.
[31] »I poczytano mu to ku sprawiedliwości, od wieku do wieku, na zawsze.
[32] »Potem znowu Go pobudzili do gniewu u wód Szemrania, więc i Mojżesz ucierpiał z ich przyczyny.
[33] »Gdyż rozjątrzyli Jego Ducha, niebacznie mówiąc swoimi ustami.
[34] »Nie wytępili także ludów, o których im WIEKUISTY powiedział.
[35] »Lecz pomieszali się z poganami oraz nauczyli się ich spraw.
[36] »Służyli też ich bałwanom, które ich usidliły.
[37] »Swoich synów i swoje córki ofiarowali złym duchom.
[38] »I przelewali niewinną krew, krew swoich synów i córek; których zarzynali na ofiarę ciemnym bóstwom Kanaanu; zatem ziemia była skalana krwią.
[39] »Zanieczyszczali się swoimi sprawami, cudzołożyli swoim postępowaniem.
[40] »Więc rozpalił się gniew BOGA przeciwko Jego ludowi i obrzydził sobie Swe dziedzictwo.
[41] »Wydał ich w ręce pogan, więc ich wrogowie panowali nad nimi.
[42] »Zgnębili ich nieprzyjaciele, zatem ulegli pod ich ręką.
[43] »Wielokroć ich ratował, ale oni pozostawali krnąbrnymi w swych umysłach i marnieli przez swoje nieprawości.
[44] »Więc kiedy usłyszał ich wołanie, spojrzał na ich niedolę.
[45] »I pamiętał Swoje przymierze z nimi, i pożałował w Swojej wielkiej litości.
[46] »Zatem zjednał im miłosierdzie u wszystkich ich panów.
[47] »Wspomóż nas, o WIEKUISTY, nasz Boże oraz zgromadź nas spośród ludów, abyśmy wysławiali Twoje święte Imię i chlubili się w Twojej chwale.
[48] »Wielbiony WIEKUISTY, Bóg Israela, od wieku aż do wieczności; a cały naród niech powie: Amen. HALLELUJA!