Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wołaj tylko! Czy jest ktoś, kto by ci odpowiedział? Do którego ze świętych chcesz się zwrócić?
[2] »Zaprawdę, głupiego morduje jego własny gniew, a prostaka zabija zawiść.
[3] »Sam widziałem głupiego, który głęboko się zakorzenił; ale nagle przekląłem jego siedzibę.
[4] »Jego dzieci dalekie są od pomocy; zostają zdeptane w bramie i nikt ich nie ocala.
[5] »Jego żniwo pochłania głodny, wydobywa je nawet spośród cierni, gdyż spragnieni łakną jego dobra.
[6] »Niedola nie wyrasta z prochu, ani nędza nie wschodzi z ziemi.
[7] »Nie – człowiek się rodzi na nędzę; podobnie jak iskry płomienia, by się wznosiły w górę.
[8] »Ja jednak bym się zwrócił do Wszechmocnego i moją sprawę powierzył Bogu,
[9] »który spełnia rzeczy wielkie, niezbadane i dziwne, oraz nie ma ich liczby.
[10] »On spuszcza na ziemię deszcz i zsyła wody na błonie.
[11] »Niskich podnosi wysoko oraz sprawia, by pogrążeni w żałości dostąpili zbawienia.
[12] »Niweczy knowania chytrych, by ich ręce nie zdziałały nic skutecznego.
[13] »Przemądrych chwyta w ich własnej chytrości, więc zamysł przebiegłych jest chybiony.
[14] »Pośród jasnego dnia zderzają się z ciemnością i w południe macają jakby w nocy.
[15] »Tak wybawia od miecza, od ich paszczy; biedaka z mocy przemożnego.
[16] »Więc słabemu wschodzi nadzieja, a złość stula swe usta.
[17] »Oto szczęśliwy człowiek, którego karci Bóg. Zatem karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj.
[18] »Bo On rani, ale i leczy; uderza, lecz Jego ręce uzdrawiają.
[19] »Wyzwoli cię z sześciu utrapień a w siódmym nie dotknie cię zło.
[20] »W czasie głodu wybawia cię od śmierci, a na wojnie z mocy oręża.
[21] »Jesteś skryty przed biczem języka i nie masz się czego bać, gdy zbliża się spustoszenie.
[22] »Możesz urągać spustoszeniu, głodowi i nie musisz się obawiać zwierząt ziemi.
[23] »Bo jesteś sprzymierzony z polnym kamieniem, a dzikie bestie będą z tobą w przyjaźni.
[24] »Tak doświadczysz, że jest spokojny twój namiot; patrzysz na swoją siedzibę i nie dostrzegasz braku.
[25] »Także poznasz, że liczny jest twój ród, a twoje odrośle są jak zioła ziemi.
[26] »W pełni dni zstąpisz do grobu, tak jak swojego czasu bywają znoszone snopy.
[27] »Oto co zbadaliśmy – że nie jest inaczej. Słuchaj tego i rozważ sam u siebie.