Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wtedy odezwał się Elifaz z Themanu, mówiąc:
[2] »Gdyby się odważono powiedzieć do ciebie słowo, czy byś się zniecierpliwił? Jednak powstrzymać słowa – któż potrafi?
[3] »Przecież sam napominałeś także wielu, na nowo krzepiąc opadłe ręce.
[4] »Gdy się ktoś zachwiał – podniosły go twoje słowa i dodawałeś mocy kolanom, co się ugięły.
[5] »A obecnie, ponieważ to spadło na ciebie – rozpaczasz; ponieważ ciebie dotknęło – ogarnia cię trwoga.
[6] »Czyżby twoja bogobojność nie była twą ufnością, a nadzieją twoje nieskazitelne postępowanie?
[7] »Rozważ kto kiedy zginął niewinny? Albo czy sprawiedliwi zostali zgładzeni?
[8] »Ileż razy widziałem tych, co zaorali niedolę oraz wysiali nędzę – po czym zbierali ją sami.
[9] »Zginęli od Bożego tchnienia, zostali zniweczeni od zadęcia Jego nozdrzy.
[10] »Ustaje ryk lwa i pomruk lwicy, a kły lwiąt zostają skruszone.
[11] »Lew ginie z powodu braku zdobyczy, zaś szczenięta lwicy muszą się rozproszyć.
[12] »Doszło mnie potajemne słowo, a me ucho zachwycił cichy szept.
[13] »W chwili marzeń, po nocnych widziadłach, gdy ludzi opada głęboki sen,
[14] »ogarnął mnie lęk i drżenie, zadygotały wszystkie moje członki.
[15] »Przede mną wionęło tchnienie, więc włosy najeżyły się na mym ciele.
[16] »Wtedy widmo stanęło przed moimi oczami, lecz nie mogłem rozpoznać jego obrazu, natomiast usłyszałem cichy szept.
[17] »Czy istnieje człowiek, który jest sprawiedliwy wobec Boga; mąż czysty wobec swojego Stwórcy?
[18] »Oto On swoim sługom nie ufa, a swym aniołom wytyka zmazy.
[19] »O ileż bardziej mieszkańcom glinianych strzech, których byt się korzeni w prochu; którzy bywają wytępieni szybciej niż mole.
[20] »Między porankiem, a wieczorem zostają wygubieni; giną na wieki bez zwrócenia czyjejś uwagi.
[21] »Gdy w nich zerwała się lina ich namiotu – umierają, i zaiste, nie umierają w mądrości.