Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy ci trzej mężowie zaprzestali odpowiadać Jobowi, ponieważ uważał się za sprawiedliwego w swoich oczach;
[2] »wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Berachela z Buz, z rodu Rama. Jego gniew zapłonął przeciw Jobowi, gdyż swą osobę czynił sprawiedliwą przed Bogiem.
[3] »Jego gniew zapłonął także przeciwko trzem swoim przyjaciołom, bo nie znaleźli właściwej odpowiedzi, a jednak potępili Ijoba.
[4] »Zaś Elihu czekał z wystosowaniem słów do Ijoba, gdyż oni byli starsi od niego w latach.
[5] »Więc kiedy Elihu zobaczył, że nie ma już odpowiedzi w ustach trzech owych mężów, wtedy zapłonął jego gniew.
[6] »I Elihu, syn Berachela z Buz, tak się odezwał, mówiąc: Ja jestem młody w latach, a wy jesteście starcami, dlatego się nie odważyłem i obawiałem się wypowiedzieć wam swoje zdanie.
[7] »Powiedziałem sobie: Dni przemówią, a długie lata mądrość objawią.
[8] »Ale zaprawdę, tylko Duch w człowieku, tylko tchnienie Wszechmocnego czyni ich rozumnymi.
[9] »Nie zawsze znakomici są mądrzy; nie zawsze starcy rozumieją oceny.
[10] »Dlatego powiadam: Posłuchajcie i mnie; a ja oznajmię swoje zdanie.
[11] »Oto czekałem na wasze mowy i przysłuchiwałem się waszym rozprawom, aż dojdziecie do istoty rzeczy.
[12] »Uważałem na was, ale oto nie było między wami ani jednego, który by przekonał Ijoba i trafnie odpowiedział na jego mowy.
[13] »Znowu powiecie: My znaleźliśmy mądrość; tylko Bóg rozwiewa wątpliwości, a nie człowiek.
[14] »Ijob nie do mnie wystosował swe mowy, więc nie odpowiem mu waszymi słowami.
[15] »Zmieszali się, więcej nie mówią, brakuje im słów.
[16] »Czy mam dalej czekać, skoro przestali mówić; gdy umilkli oraz już nie wydają świadectwa?
[17] »Zatem i ja się odezwę z mojej strony; ja także wypowiem swoje zdanie.
[18] »Bo jestem pełen słów, w moim wnętrzu dławi mnie wstrzymywany oddech.
[19] »Oto moje wnętrze jest jak moszcz, któremu się nie otwiera; jak świeżo napełnione bukłaki, które muszą pęknąć.
[20] »Przemówię, bym sobie ulżył; otworzę moje usta i się odezwę.
[21] »Nie uwzględnię niczyjej osoby i nie będę schlebiał żadnemu człowiekowi.
[22] »Bowiem nie umiem schlebiać; a i mój Stwórca czyżby mnie zaraz nie porwał?