Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 3
«  Księga Hioba 2 Księga Hioba 3 Księga Hioba 4  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I nareszcie Ijob otworzył swoje usta oraz przeklął swój dzień. [2] »Potem się odezwał, mówiąc: [3] »Bodajby zginął ten dzień, w którym się urodziłem oraz noc w której mówiono: Poczęty chłopiec. [4] »Bodajby ten dzień pozostał ciemnym; bodajby się o niego nie pytał Bóg na wysokości, a także nie zaświecił nad nim jasny promień. [5] »Bodajby zachmurzyła go ciemność oraz śmiertelna pomroka, zawisnął nad nim gęsty obłok i trwożyły go dzienne zaćmienia. [6] »I ową noc – niech ją ogarnia mrok, by się nie zaliczała pomiędzy doby roku, i nie weszła w poczet miesięcy. [7] »Tak, bodajby ta noc pozostała bezpłodną i nie przeniknął jej głos radości. [8] »Bodajby jej złorzeczyli zaklinacze losu, gotowi obudzić potwora. [9] »Bodajby się zaćmiły jej gwiazdy brzasku, daremnie czekała na świt i nigdy nie zobaczyła słońca poranku. [10] »Ponieważ nie zamknęła bram mojego matczynego łona oraz nie skryła nędzy przed mymi oczami. [11] »Czemu nie zmarłem już w łonie matki? Nie skonałem, gdy wyszedłem do życia? [12] »Czemu podjęły mnie kolana; czemu piersi, abym je ssał? [13] »Leżałbym teraz i spoczywał, spałbym oraz zażywał spokoju, [14] »wraz z królami i radcami ziemi, co wystawiali sobie ruiny. [15] »Czy z bogatymi w złoto książętami, co srebrem napełniali swoje domy. [16] »Albo czemu jak zagrzebany płód, nie byłem jak niemowlęta, które nigdy nie ujrzały światła? [17] »Niegodziwi zaprzestali tam fukać, a wyczerpani z sił znajdują tam pokój. [18] »Razem odpoczywają więźniowie, nie słysząc głosu naganiacza. [19] »Mały i wielki – tam są sobie równi, a niewolnik wyzwolony od swego pana. [20] »Po co On obdarza światłem nędzarzy, a życiem rozgoryczonych w duchu? [21] »Tych, którzy wypatrują śmierci a nie przychodzi; którzy jej poszukują pilniej niż skarbów. [22] »Tych, co by się cieszyli aż do zachwytu, radowali, gdyby znaleźli grób. [23] »Jestem człowiekiem, którego ścieżka została zakryta, którego Bóg zewsząd ogrodził. [24] »Gdyż mojemu chlebowi towarzyszy mój jęk, a me skargi rozlewają się niczym woda. [25] »Bo czego strasznego się lękałem – to mnie spotkało, a czego się obawiałem – to mnie przypadło. [26] »Nie zaznałem jeszcze wypoczynku, spokoju oraz wytchnienia, a już nadeszła nowa trwoga. 
«  Księga Hioba 2 Księga Hioba 3 Księga Hioba 4  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "