Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 21
«  Księga Hioba 20 Księga Hioba 21 Księga Hioba 22  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zatem Ijob odparł, mówiąc: [2] »Słuchajcie, słuchajcie mojej mowy, i niech mi to będzie od was pocieszeniem. [3] »Znieście mnie, choćbym był dla was ciężarem; a po moim przemówieniu, niech każdy mi urąga. [4] »Czy przeciw ludziom zwraca się moja skarga? Jakbym wtedy zdołał zachować cierpliwość? [5] »Spójrzcie na mnie oraz zdrętwiejcie, połóżcie dłoń na usta. [6] »Tak, kiedy o tym pomyślę – przerażam się, a dreszcz przenika moje ciało. [7] »Czemu niegodziwi zachowują życie; starzeją się, i wręcz wzmagają na sile? [8] »Razem z nimi, w ich obliczu rozwija się ich potomstwo, więc mają swe latorośle przed oczyma. [9] »Ich domy są bezpieczne, wolne od trwogi, nie dotyka ich Boża rózga. [10] »Jego byk się parzy oraz nie psuje nasienia; jego krowa lekko zrzuca i nie roni. [11] »Wypuszczają swoje pacholęta niby trzodę, zatem ich dzieci hasają. [12] »Wyśpiewują głośno przy bębnie i cytrze oraz cieszą się przy dźwiękach fletu. [13] »W szczęściu spędzają swoje dni, po czym w mgnieniu oka zstępują do Krainy Umarłych. [14] »A przecież mawiali do Boga: Usuń się od nas, bo nie chcemy poznania Twoich dróg. [15] »Kto jest tym Wszechmocnym, abyśmy mu służyli i jaki będzie dla nas pożytek, gdy do niego zwrócimy się z prośbą? [16] »Zaprawdę, nie w ich mocy było ich szczęście – mówię to, chociaż myśl niegodziwych jest daleka ode mnie. [17] »Czy często gaśnie pochodnia niegodziwych oraz przypada na nich zguba? Czy często wydziela im losy w swoim gniewie? [18] »A przecież są jak źdźbło wobec wiatru; jak plewa, którą porywa wicher. [19] »Bóg składa utrapienie dla swych dzieci. Niech mu samemu zapłaci, by to odczuł. [20] »Niech jego własne oczy zobaczą zgubę i niech sam pije z zapalczywości Wszechmocnego. [21] »Bo cóż go obejdzie jego dom, gdy będzie po nim, kiedy liczba jego miesięcy zostanie obliczoną? [22] »Czy Boga można uczyć poznania; Jego, który sądzi niebiosa? [23] »Jeden umiera w pełni pomyślności, zewsząd bezpieczny i spokojny; [24] »jego kadzie napełnione są mlekiem, a szpik jego kości – napojony. [25] »A inny umiera w goryczy duszy, gdyż nigdy nie zakosztował szczęścia. [26] »Wspólnie ułożyli się w prochu i obu pokrywa robactwo. [27] »Oto znam wasze myśli i zamysły, którymi mnie krzywdzicie. [28] »Bo powiadacie: Gdzie jest dom tyrana? Gdzie namiot, co niegodziwcom służy za schronienie? [29] »Czemu więc po drodze nie pytaliście przechodniów oraz nie poznaliście ich dowodów, [30] »że w dzień klęski zły bywa oszczędzany, a w dzień gniewu zostają uprowadzeni na bezpieczne miejsce? [31] »Kto mu w twarz wytyka jego drogę? Spełnił – któż mu za to odpłaci? [32] »A kiedy zostanie wyprowadzony do grobów, jeszcze trzymają straż przy jego kurhanie. [33] »Słodkie są mu skiby doliny, a za nim, jak i przed nim, ciągnie się niezliczony tłum. [34] »Więc jakże możecie mnie tak błaho pocieszać; przecież wasze odpowiedzi pozostają obłudą. 
«  Księga Hioba 20 Księga Hioba 21 Księga Hioba 22  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "