Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 14
«  Księga Hioba 13 Księga Hioba 14 Księga Hioba 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Człowiek zrodzony z kobiety ma krótkie dni oraz jest przesycony niepokojem. [2] »Rozwija się jak kwiat i więdnie, przelatuje jak cień oraz się nie utrzyma. [3] »I nad takim trzymasz otwarte Twoje oczy i przed Siebie pociągasz mnie na sąd. [4] »Kto odda zapłatę czystego nieczystemu? Ani jeden! [5] »Gdyż ustanowione są jego dni, a liczba jego miesięcy została u ciebie ustalona; gdy wyznaczyłeś jego kres, którego nie jest w stanie przekroczyć. [6] »Zatem odwróć swój wzrok ode mnie, bym mógł wytchnąć i abym się ucieszył, jak najemnik swoją dzienną wysługą. [7] »Gdyż drzewo ma jeszcze nadzieję; bo kiedy zostaje ścięte – odradza się na nowo, a jego pędy nie ustają. [8] »Chociaż w ziemi zestarzeje się jego korzeń, a pień obumiera w prochu [9] »na zapach wody się rozwija, wypuszczając gałązki jak świeżo zasadzona latorośl. [10] »Ale kiedy umiera mąż – leży on bezwładny; kiedy człowiek skonał – gdzie wtedy jest? [11] »Jak wody ściekają do morza, a strumień opada i wysycha –  [12] »tak człowiek się kładzie i więcej nie powstaje; nie rozbudzi się dopóki stoją niebiosa, nie ocknie się ze swojego snu. [13] »O, gdybyś mnie schował w Krainie Umarłych okrył mnie, dopóki nie uśmierzy się Twój gniew; gdybyś mi wyznaczył kres, a potem o mnie wspomniał! [14] »Kiedy człowiek umiera, to czy znowu ożyje? Jeśli tak, wtedy bym wytrwał przez wszystkie dni mej służby, aż by nadeszło moje wyzwolenie. [15] »Wezwałbyś, a ja bym Ci odpowiedział, bo byś zatęsknił za dziełem Twoich rąk. [16] »Ale teraz liczysz moje kroki i czuwasz nad moją winą. [17] »Mój występek opieczętowany jest w woreczku, a kara za moją winę zaszyta. [18] »Zaprawdę, jak się kruszy góra podczas upadku, jak się usuwa skała ze swojego miejsca, [19] »jak woda wydrąża skały i fale spłukują grunt ziemi tak nadzieje człowieka wniwecz obracasz. [20] »Pokonujesz go na zawsze i odchodzi, przeobrażasz jego oblicze i go puszczasz. [21] »Gdy jego dzieci cześć zyskują – on jest tego nieświadom; a kiedy są w poniżeniu – on na nie nie uważa. [22] »Póki żyw tylko nad nim samym boleje jego cielesna natura, tylko nad nim samym smuci się jego dusza. 
«  Księga Hioba 13 Księga Hioba 14 Księga Hioba 15  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "