Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Obrzydziłem sobie me życie, to też swobodnie wyleję moją skargę nad sobą i w goryczy mej duszy będę mówił.
[2] »Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie; powiedz mi, czemu mnie zwalczasz?
[3] »Cóż ci za pożytek z tego, że mnie ciemiężysz; że porzucasz dzieło Twych rąk, a planom niegodziwych przyświecasz?
[4] »Czy masz cielesne oczy? Albo, czy widzisz tak, jak widzą ludzie?
[5] »Czy Twe dni są jak dni człowieka, albo czy Twoje lata, jak lata ludzkie,
[6] »że poszukujesz mej winy i pytasz o mój grzech?
[7] »Przecież wiesz, że jestem niewinny i że nie ma nikogo, kto by wybawił z Twojej ręki.
[8] »Twoje ręce ukształtowały mnie, uczyniły, a jednak zewsząd mnie otoczyłeś; czy chciałbyś mnie zniweczyć?
[9] »O, pamiętaj, że uformowałeś mnie jak glinę; a miałbyś mnie znowu w proch obrócić?
[10] »Czyż nie rozlałeś mnie jak mleko i nie zgęściłeś mnie jak ser?
[11] »Przyoblokłeś mnie w skórę i ciało; przeplotłeś mnie kośćmi i ścięgnami.
[12] »Życiem i łaską mnie darzyłeś, a Twa Opatrzność strzegła mojego tchnienia.
[13] »Chociaż to skryłeś w swoim sercu; wiem, że tak sobie umyśliłeś.
[14] »Gdybym przewinił – wtedy byś mnie pilnował, by nie przepuścić mojej winy.
[15] »A gdybym czynił zło – biada mi! I choćbym był sprawiedliwy – to jednak nie mógłbym podnieść głowy, będąc przesycony hańbą i świadkiem mojej nędzy.
[16] »A gdyby się chciała podnieść, ścigałbyś mnie jak lew oraz doświadczał na mnie Swojej dziwnej mocy.
[17] »Wyprowadziłbyś przede mnie coraz to nowych świadków, a Swój gniew wielokrotnie byś na mnie wywierał – wystawiając przeciwko mnie coraz to nowszy zastęp.
[18] »Czemu więc, wyprowadziłeś mnie z łona matki? Bodajbym skonał, zanim ujrzało mnie oko!
[19] »Obym był jakby mnie nigdy nie było, oby mnie zaraz z łona zaniesiono do grobu!
[20] »Nieliczne dni już mi zostały. Niech przestanie, odwróci się ode mnie, abym cokolwiek odżył!
[21] »Zanim pójdę tam, skąd nie wrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;
[22] »do ziemi ciemnej jak północ, gdzie straszny mrok, zamieszanie, i tylko sama północ przyświeca.