Teksty » Nowa Biblia Gdańska » 2 Księga Samuela » Rozdział 22
«  2 Księga Samuela 21 2 Księga Samuela 22 2 Księga Samuela 23  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zaś Dawid wypowiedział WIEKUISTEMU słowa tej pieśni, gdy WIEKUISTY wybawił go z mocy wszystkich jego wrogów, a w szczególności z ręki Saula. [2] »Powiedział: WIEKUISTY! Moja Skało, moja Twierdzo, mój Wybawco! [3] »Boże! Moja Opoko, w którą wierzę; moja Tarczo i Rogu mojego wybawienia; moja Ucieczko i me Schronisko! Zbawco, który mnie chroni przed przemocą! [4] »Wzywam Wielbionego, WIEKUISTEGO, i jestem wybawiony od moich wrogów! [5] »Już ogarnęły mnie fale śmierci i zatrwożyły mnie nurty nicości. [6] »Męki Krainy Umarłych mnie osnuły i pochwyciły sidła śmierci. [7] »Lecz w mej niedoli wzywałem WIEKUISTEGO i wołałem do mojego Boga. Ze Swego Przybytku wysłuchał mojego głosu i me wołanie doszło do Jego uszu. [8] »Wstrząsnęła się i zadrżała ziemia, a posady niebios zatrzęsły się i zachwiały, bowiem zapłonął gniewem. [9] »W Jego gniewie wzniósł się dym, a z Jego ust zieje ogień; od niego rozżarzają się węgle. [10] »Pochylił niebiosa i zszedł, a pod Jego stopami gęsta mgła. [11] »Wsiadł na cherubina i nadleciał; na skrzydłach wichru się ukazał. [12] »Wokół siebie roztoczył mrok, niby namiot, zebrane wody, gęste obłoki. [13] »Od blasku bijącego od Niego, zapłonęły ogniste węgle. [14] »WIEKUISTY zagrzmiał z niebios, Najwyższy wydał swój głos. [15] »Puścił strzały i ich rozproszył; błyskawice, zatem ich zmieszał. [16] »Od groźby WIEKUISTEGO, od zadęcia gniewnego Jego Ducha, ukazały się łożyska morza, obnażyły się posady świata. [17] »Sięgnął z wysokości i mnie ujął; wydobył z wielkiej topieli. [18] »Ocalił mnie od potężnego wroga, od moich nieprzyjaciół, bo byli silniejsi ode mnie. [19] »Napadli na mnie w dniu mojego nieszczęścia, ale WIEKUISTY stał się moją podporą. [20] »Wyprowadził mnie na przestronne miejsce i mnie wybawił, bo Sobie mnie upodobał. [21] »WIEKUISTY wynagradza mnie według mojej sprawiedliwości, odpłaca mi według czystości mojego udziału. [22] »Bo przestrzegałem dróg WIEKUISTEGO i nie byłem odstępcą od mojego Boga. [23] »Gdyż przede mną są wszystkie Jego sądy oraz od Jego praw nie zbaczam. [24] »Będąc przed Nim doskonały, strzegę się od wszelkiego grzechu. [25] »Dlatego WIEKUISTY oddaje mi według mojej sprawiedliwości, według mojej czystości przed Jego oczyma. [26] »Z proszącym o litość postępujesz miłosiernie, z mężem nieskazitelnym – nieskazitelnie. [27] »Ze szczerym postępujesz szczerze, a z przewrotnym bezwzględnie. [28] »Uciśnionych ludzi wybawiasz; Swe oczy zwracasz na wyniosłych i ich poniżasz. [29] »Tak, moim światłem jest WIEKUISTY; WIEKUISTY rozjaśnia moją ciemność. [30] »Tobą przełamię szyki oraz w mym Bogu przejdę mury. [31] »Bóg – nieskazitelna Jego droga; czyste jest Słowo WIEKUISTEGO; On tarczą dla wszystkich, którzy Mu ufają. [32] »Bo kto jest Bogiem oprócz WIEKUISTEGO; kto jest Skałą obok naszego Pana? [33] »Ten Bóg mnie opasał siłą, a mą drogę uczynił prostą. [34] »Upodobnił me nogi do jelenich i na moich wyżynach mnie utwierdza. [35] »Me ręce ćwiczy do boju, więc swymi ramionami napinam łuk spiżowy. [36] »Dałeś mi tarczę Twego zbawienia i w pokorze stałem się wielkim. [37] »Rozszerzyłeś pode mną moje kroki i me stawy się nie zachwiały. [38] »Ścigałem moich wrogów i ich zgładziłem; nie wróciłem, aż ich nie wytępiłem. [39] »Zgładziłem ich i skruszyłem tak, że nie mogli powstać; padli pod moimi stopami. [40] »Tak do boju opasałeś mnie mocą, a moich przeciwników powaliłeś pode mnie. [41] »Podałeś mi kark moich wrogów, zatem zmiażdżyłem mych nieprzyjaciół. [42] »Oglądali się, ale nikt nie pomógł – na Boga, ale im nie odpowiedział. [43] »Starłem ich jak proch ziemi, jak błoto ulic ich zdeptałem i rozrzuciłem. [44] »Wybawiłeś mnie od zatargów w moim ludzie, zachowałeś mnie jako głowę plemion; służą mi ludy, których nie znałem. [45] »Schlebiają mi synowie obczyzny, o których usłyszałem ze słuchu ucha. [46] »Synowie obczyzny omdleli i drżąc, uchodzą ze swoich zamków. [47] »Żywym jest WIEKUISTY! Niech będzie pochwaloną ma Opoka; wywyższonym Bóg, Skała mojego zbawienia. [48] »Bóg, który mi użyczył pomsty i poddał pode mnie narody; [49] »który mnie wyzwolił od moich wrogów i wyniósł nad mych przeciwników; ocalił mnie przed każdym srogim mężem. [50] »Dlatego chcę cię sławić pomiędzy narodami, o WIEKUISTY, a Twojemu Imieniu będę śpiewał. [51] »Tobie, który jesteś obronną wieżą dla ustanowionego przez Siebie króla; który świadczysz łaskę Swojemu pomazańcowi, Dawidowi i na wieki jego rodowi. 
«  2 Księga Samuela 21 2 Księga Samuela 22 2 Księga Samuela 23  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "