Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Zaledwie Dawid skończył rozmawiać ze Saulem, dusza Jonatana przylgnęła do duszy Dawida i pokochał go Jonatan, jak siebie samego.
[2] »Wziął go też Saul tego samego dnia i nie pozwolił mu wrócić do domu ojca jego.
[3] »Jonatan zawarł z Dawidem przymierze, kochając go, jak siebie samego.
[4] »Jonatan zdjął płaszcz, który miał na sobie i dał go Dawidowi, niemniej szaty swe, zarówno jak miecz swój, łuk swój i pas swój.
[5] »Gdy Dawid wychodził, dokądkolwiek wysyłał go Saul, powodziło mu się; postawił go też Saul na czele wojska i podobał się całemu narodowi, zarówno jak sługom Saula.
[6] »Gdy powracali, kiedy wracał Dawid po zabiciu Filistyna, wychodziły niewiasty ze wszystkich miast izraelskich, śpiewając i pląsając przed królem Saulem przy bębnach, okrzykach radosnych i cymbałach,
[7] »Niewiasty weselące się wtórowały, wołając: Pobił Saul swoje tysiące, a Dawid swoje dziesiątki tysięcy.
[8] »Saul zapałał wielkim gniewem i nie podobały mu się te słowa i rzekł: "Dawidowi użyczyły dziesiątki tysięcy, a mnie dają tysiące! Jeszcze mu tylko królestwa brakuje".
[9] »Poczynając od tego dnia i nadal, Saul patrzał nieprzychylnym okiem na Dawida.
[10] »Dnia następnego napadł zły duch od Boga na Saula tak, że unosił go we wnętrzu domu. Dawid grał ręką swoją na harfie, jak z dnia na dzień, Saul zaś miał w ręku włócznię.
[11] »Saul rzucił włócznią, mówiąc: "Przebiję Dawida i ścianę", lecz Dawid uchylił się przed nim dwukrotnie.
[12] »Saul bał się Dawida, ponieważ z nim był Bóg, a od Saula odstąpił,
[13] »dlatego oddalił go Saul od siebie, ustanawiając go tysiącznikiem, i tak występował i wracał na czele wojska przed ludem.
[14] »Dawid był uzdolnionym w każdej sprawie i Bóg był z nim.
[15] »Saul widział, że był zdolnym, dlatego odczuwał wielki lęk wobec niego.
[16] »Tymczasem wszystek Izrael i Juda kochał Dawida, ponieważ ten występował i wracał na czele ich.
[17] »Rzekł Saul do Dawida: "Oto dam ci moją córkę starszą Merab za żonę, tylko bądź mi synem dzielnym i prowadź walki Boże". I mówił Saul: "Niechaj nie będzie nad nim moja ręka, lecz niechaj będzie nad nim ręka Filistynów!"
[18] »Dawid odpowiedział Saulowi: "Czymże ja jestem i czymże jest życie moje, lub ród ojca mego w Izraelu, że mam się stać zięciem królewskim?"
[19] »Lecz zamiast dać Merab, córkę Saulową Dawidowi, została ona wydana za żonę Hadrielowi Meholicie.
[20] »Mikhal, córka Saula, pokochała Dawida; gdy powiadomiono Saula, to mu się podobało.
[21] »Mówił sobie Saul: "Wydam ją za niego, aby była dlań zgubą i aby dosięgła go ręka Filistynów". I rzekł Saul do Dawida poraz wtóry: "Dzisiaj będziesz moim zięciem".
[22] »I rozkazał Saul sługom swoim: "Przemawiajcie poufnie do Dawida, głosząc: Oto król podoba sobie w tobie i wszyscy słudzy jego cię kochają, bądźże teraz zięciem króla".
[23] »Słudzy królewscy powtarzali te słowa wobec Dawida i rzekł Dawid: "Czyż to małą rzeczą wydaje się w oczach waszych zostać zięciem królewskim? Wszak ja jestem człowiekiem biednym i upośledzonym"
[24] »Słudzy powiadomili o tym Saula, mówiąc: "Takie oto słowa wypowiedział Dawid".
[25] »Saul odrzekł: "Tak odpowiecie Dawidowi: Król nie żąda okupu, lecz sto odrzezków filistyńskich, aby pomścić się nad wrogami króla". Saul myślał, aby Dawid wpadł w ręce Filistynów.
[26] »Słudzy jego oznajmili te słowa Dawidowi i Dawidowi ta rzecz się podobała, że zostanie zięciem królewskim. Jeszcze nie wypełniły się dni,
[27] »gdy powstał Dawid, udał się ze swoimi ludźmi, zabił dwustu Filistynów i przyniósł Dawid ich odrzezki i wyliczył je królowi, aby się stać zięciem królewskim. Podówczas dał mu Saul swoją córkę Mikhal za żonę.
[28] »Saul widział i zrozumiał, że Bóg był z Dawidem; a Mikhal, córka Saula, kochała go.
[29] »I nadal jeszcze Saul bał się Dawida i przez wszystek czas był Saul wrogiem Dawida.
[30] »A książęta filistyńscy czynili napady i zdarzało się za każdym razem, gdy napadali, powodziło się Dawidowi więcej, aniżeli wszystkim sługom Saula i bardzo rozsławiło się imię jego.