Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Oto są narody, które pozostawił Bóg, aby przez nie doświadczać Izraela - wszystkie te, co nie zaznały licznych wojen o Kanaan.
[2] »Tylko dla wiadomości synów Izraelowych, aby nauczyli się wojować, zwłaszcza tych, którzy przedtem wojny nie znali.
[3] »Oto: pięciu książąt filistyńskich, zarówno wszyscy Kanaanejczycy, Sydończycy, Hiwici zamieszkujący górę Libanu, poczynając od góry Baal-Hermon aż do wejścia do Hamath.
[4] »Byli oni na próbę dla Izraelitów, aby się przekonać, czy będą słuchali przykazań Boga, które poruczył był ojcom ich przez pośrednictwo Mojżesza.
[5] »Mieszkali tedy synowie Izraela wpośrodku Kanaanejczyka, Hittyty, Amorejczyka, Perezejczyka, Hewejczyka i Jebuzejczyka.
[6] »I brali ich córki sobie za żony i córki swoje wydawali za ich synów i bóstwom ich służyli.
[7] »I czynili synowie Izraelowi zło w oczach Boga i zapomnieli o Jahwe, Bogu swoim, służąc Baalom i Aszeroth.
[8] »I zapłonął gniew Boży na Izraela i odsprzedał ich w ręce Kuszan-Risz’athaim, króla Mezopotamii i służyli synowie Izraelowi Kuszan-Risz’athaim przez osiem lat.
[9] »I wołali synowie Izraelowi do Boga, tedy wzbudził Bóg wybawcę dla synów Izraelowych i wybawił ich, mianowicie Otnijela, syna Kenaza, młodszego brata Kaleba.
[10] »Duch Boży spoczął na nim; sądził Izraela i na wojnę wychodził; i wydał Bóg w jego ręce Kuszan-Risz’athaima, króla Mezopotamii i przemogła jego ręka nad Kuszan-Risz’athaimem.
[11] »Kraj mia spokój przez lat czterdzieści - i umarł Otnijel, syn Kenaza.
[12] »Synowie Izraelowi znowu poczęli czynić to, co jest złe w oczach Boga, przeto Bóg umocnił Eglona, króla Moabu, przeciwko Izraelitom, ponieważ czynili to, co jest złe w oczach Boga.
[13] »Ten połączył się z synami Ammona i Amaleka i wyruszył; a pobiwszy Izraela, zawładnęli miastem palm.
[14] »I służyli synowie Izraelowi Eglonowi, królowi Moabu przez lat osiemnaście.
[15] »Synowie Izraelowi wołali do Boga i wzbudził im Bóg wybawcę Ehuda, syna Gera, syna Jemini, pozbawionego władzy w ręce prawej. Synowie Izraelowi posłali przez jego pośrednictwo dar Eglonowi, królowi Moabu.
[16] »Ehud przygotował sobie miecz o dwóch ostrzach, na łokieć długi i przypasał go pod swoimi szatami przy prawym swym boku.
[17] »I ofiarował dar Eglonowi, królowi Moabu; a Eglon był bardzo tłustym.
[18] »Gdy skończył z ofiarowaniem daru, odesłał ludzi, którzy dar przynieśli.
[19] »Po czym wróciwszy od posągów, które są w Gilgal, rzekł: "Mam ci królu oznajmić tajemnicę". Król rzekł: "Cisza!" I wyszli wszyscy, którzy stali przy nim.
[20] »Ehud podszedł do niego, gdy sam siedział w swej górnej komnacie letniej i rzekł Ehud: "Mam do ciebie słowo Boże". I podniósł się Eglon z krzesła.
[21] »Tedy Ehud, wyciągnąwszy swą lewą rękę, uchwycił miecz ze swego prawego boku i przebił nim brzuch jego.
[22] »I weszła również rękojeść za brzeszczotem, a tłuszcz okrył brzeszczot, ponieważ nie wyciągnął miecza z jego brzucha; i przeszedł miecz przez kiszkę odchodową.
[23] »Po czym Ehud wyszedł do kolumnady, zamknął za sobą drzwi komnaty górnej i zaryglował.
[24] »Gdy on wyszedł, przybyli słudzy królewscy. Zobaczywszy, że drzwi komnaty górnej są na klucz zamknięte, mówili: "Niewątpliwie on załatwia swą potrzebę w komnacie letniej".
[25] »Tak czekali aż do zniecierpliwienia. Gdy oto nie otwierał drzwi komnaty górnej, wzięli klucz i otworzyli, a oto pan ich leżał na ziemi martwy.
[26] »Podczas ich zwlekania Ehud uciekł; minął posągi i uciekł do Seira.
[27] »Gdy tylko przybył, uderzył w trąbę na górze Efraima i zeszli do niego z góry synowie Izraelowi, a on na ich czele.
[28] »I rzekł do nich: "Ścigajcie za, mną, albowiem Jahwe wydał wrogów waszych - Moab w ręce wasze". I szli za nim, a obsadziwszy brody Jordanu naprzeciwko Moabu, nikomu nie dali się przeprawić.
[29] »I pobili w tym czasie Moabitów około dziesięciu tysięcy ludzi, wszystkich silnych i wszystkich walecznych, nikogo nie oszczędzając.
[30] »I ukorzył się Moab tego dnia pod ręką Izraela i miała ziemia spokój przez lat osiemdziesiąt.
[31] »Po nim był Szamgar, syn Anatha, i pobił sześćset ludzi Filistynów stykiem na woły; i on był również wybawcą Izraela.