Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Jefte Galaadczyk był rycerzem odważnym. Był on synem kobiety nierządnej; Galaad zrodził Jeftego.
[2] »Żona Galaada urodziła mu synów; gdy podrośli synowie tej żony, wygnali Jeftego, mówiąc mu: "Nie będziesz dziedziczył w domu ojca naszego, ponieważeś ty synem innej kobiety".
[3] »I uciekł Jefte od braci swoich i zamieszkał w ziemi Tob. A przy Jeftem zebrali się ludzie bezczynni i uprawiali z nim wypady..
[4] »Po upływie pewnego czasu synowie Ammona rozpoczęli walkę z Izraelitami.
[5] »Gdy synowie Ammona prowadzili walkę z Izraelitami, wyruszyli starsi Galaadu, aby sprowadzić Jeftego z ziemi Tob.
[6] »Rzekli do Jeftego: "Pójdź i zostań naszym dowódcą, a będziemy walczyli ze synami Ammona".
[7] »Jefte zaś rzekł do starszych Galaadu: "Czyżeście mnie nie znienawidzili i nie wypędziliście mnie z domu mego ojca? Dlaczegożeście przyszli do mnie - teraz krzywda wam się dzieje?"
[8] »Starsi Galaadu odpowiedzieli Jeftemu: "Dlatego teraz wróciliśmy do ciebie, abyś poszedł z nami i walczył z nami przeciwko synom Ammona i był nam przełożonym nad wszystkimi mieszkańcami Galaadu".
[9] »Jefte odpowiedział starszym Galaadu: "Jeżeli przywołacie mnie, aby walczyć przeciwko synom Ammona, a Jahwe wyda ich przedemną, będę waszym zwierzchnikiem".
[10] »Tedy starsi rzekli do Jeftego: "Niech Jahwe będzie świadkiem pomiędzy nami, jeśli nie uczynimy tak, jak mówisz!"
[11] »I wyruszył Jefte ze starszymi Galaadu. Lud naznaczył go nad sobą zwierzchnikiem i dowódcą i Jefte powtórzył wszystkie te słowa przed Jahwe w Micpa.
[12] »Jefte wysłał posłów do króla synów Amona, aby powiedzieć: "Cóż jest pomiędzy mną i tobą, żeś przeciwko mnie wystąpił, aby wojować w moim kraju?"
[13] »Król synów Ammona odpowiedział posłom Jeftego: "Przecież Izrael, gdy wyszedł z Egiptu, zabrał mój kraj, od Arnon aż do Jabboku i aż do Jordanu. A teraz oddaj go dobrowolnie".
[14] »Jefte ponownie wysłał posłów do króla synów Ammona
[15] »i rzekł do niego: "Tak rzecze Jefte: Izrael nie zabrał ziemi Moabu, ani ziemi synów Ammona.
[16] »Gdy bowiem wyszedł z Egiptu, udał się Izrael na puszczę aż do morza Czerwonego i przybył do Kadesz.
[17] »I wysłał Izrael posłów do króla Edomu, mówiąc: Dozwól, proszę, przejść przez swój kraj, lecz król Edomu się nie zgodził. Posłał również do króla Moabu, lecz odmówił. Pozostał tedy Izrael w Kadesz.
[18] »Idąc następnie przez pustynię, okrążył kraj Edom, tudzież kraj Moab i przybył od wschodu słońca do ziemi Moab i stanęli obozem za Arnon; do posiadłości Moabu nie weszli, ponieważ Arnon był granicą Moabu.
[19] »I wysłał Izrael posłów do Sehona, króla amorejskiego, króla Heszbonu i rzekł do niego Izrael, oświadczając: Dozwól, proszę przejść przez kraj swój aż do miejsca mojego.
[20] »Lecz Sehon nie ufał Izraelowi, aby pozwolić przejść przez swoją posiadłość. Lecz Sehon zebrał wszystek swój lud, a stanąwszy obozem w Jahca, rozpoczął walkę z Izraelem.
[21] »A Jahwe, Bóg Izraela, wydał Sehona i cały jego naród w ręce Izraela, a pobiwszy ich, zawładnął Izrael całym krajem Amorejczyka, zamieszkującego tę ziemię.
[22] »I zajęli całą posiadłość Amorejczyka, od Arnonu aż do Jabboku i od puszczy aż do Jordanu.
[23] »A teraz, gdy Jahwe, Bóg Izraela, wypędził Amorejczyka przed ludem swoim Izraelem, ty chcesz jego wypędzić!
[24] »Czyż tego, co zdobędzie dla ciebie bóg twój Kemosz, nie weźmiesz w posiadanie? Wszystko więc, co zdobywa Jahwe, Bóg nasz, przed nami, to bierzemy w posiadanie.
[25] »A teraz, czyżeś ty lepszy od Balaka, syna Cippora, króla Moabu? Czyż on spierał się z Izraelem i prowadził z nim wojnę?
[26] »Trzysta lat, jak Izrael mieszka w Heszbonie i w miastach od niego zależnych, w Aroer i miastach od niego zależnych i we wszystkich miastach, które się znajdują nad brzegiem Arnonu. Czemużeście nie odebrali ich w tym czasie?
[27] »Co do mnie, nie zgrzeszyłem przeciwko tobie, a ty zło mi wyrządzasz, walcząc przeciwko mnie. Niechaj Jahwe, Sędzia najwyższy, osądzi dzisiaj między synami Izraela, a między synami Ammona.
[28] »Król synów Ammona nie zważał na słowa, które Jefte przesłał do niego.
[29] »Nad Jeftem był duch Boży. Przeszedł przez Galaad i Manassesa, następnie przeszedł przez Micpę-Galaad, a z Micpa-Galaad wyruszył przeciwko synom Ammona.
[30] »I złożył Jefte ślub Bogu, mówiąc: "Jeżeli podasz synów Ammona w moje ręce,
[31] »tego, kto wyjdzie ze drzwi domu mego na moje spotkanie, gdy będę szczęśliwie wracał od synów Ammona, będzie dla Boga i złożę go na całopalenie".
[32] »Jefte wyruszył ku synom Ammona, aby przeciwko nim walczyć i Bóg wydał ich w jego ręce.
[33] »I pobił ich od Aroer aż do wejścia do Minnith, biorąc dwadzieścia miast; i aż do Abel-Keramim, była to bardzo wielka porażka. I ukorzyli się synowie Ammona wobec synów Izraelowych.
[34] »Jefte przybył do domu swego w Micpa; i oto córka jego wyszła na jego spotkanie z bębnami i pląsami. Była ona jedynaczką; nie miał po za nią syna, ani córki.
[35] »Gdy ją ujrzał, rozerwał swoje szaty i rzekł: "Ach! ty córko moja! Jakżeś głęboko mnie skruszyła! Tyś pogrążyła mnie w nieszczęściu! Á ja otworzyłem usta Bogu i nie mogę się cofnąć!"
[36] »I rzekła do niego: "Ojcze mój! Otworzyłeś usta swoje wobec Jahwe, uczyń tedy ze mną to, co wyszło z ust twoich; dał ci wszak Jahwe pomstę nad wrogami twoimi, synami Ammona".
[37] »I rzekła do ojca swego: "Niechaj mi będzie udzielone: Pozostaw mnie przez dwa miesiące, a pójdę, wstąpię na góry i będę opłakiwała dziewictwo moje ja, wraz z mymi przyjaciółkami".
[38] »I odpowiedział: "Idź" i zezwolił jej odejść na dwa miesiące. Poszła tedy wraz ze swoimi przyjaciółkami i opłakiwała dziewictwo swoje na górach.
[39] »Po upływie dwóch miesięcy powróciła do swego ojca i postąpił z nią według ślubu, jaki złożył; a ona nie poznała mężczyzny. I stało się to obyczajem w Izraelu,
[40] »że co roku idą córki izraelskie, aby opiewać córkę Jeftego Galaadczyka, w ciągu czterech dni do roku.