Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » 5 Księga Mojżeszowa » Rozdział 32
«  5 Księga Mojżeszowa 31 5 Księga Mojżeszowa 32 5 Księga Mojżeszowa 33  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Nastawcie uszu niebiosa, a będę mówił; i ziemia niechaj słucha ust moich! [2] »Moje pouczenie jako deszcz się rozlewa, słowo moje jako rosa opada, jako drobny deszcz na trawę, jako krople na murawę. [3] »Albowiem imię Jahwe wygłoszę: oddajcie chwałę Bogu naszemu! [4] »Skała, jego dzieło jest doskonałe, bo wszystkie drogi jego są sprawiedliwe; jest Bogiem wiernym, bez nieprawości; jest sprawiedliwym i prawym. [5] »Grzeszyli przeciwko niemu, nie jego dzieci, lecz [wada ich - pokolenie występne i przewrotne. [6] »Temże-to odpłacacie się Bogu, narodzie nierozumny, pozbawiony mądrości? Czyż on nie jest twoim Ojcem, Stwórcą twoim, ten, który cię uczynił i wykonał cię? [7] »Wspomnij na dni dawne, rozważ lata pokoleń minionych! Zapytaj ojca twego, a on ci oznajmi, starszych twoich, a oni ci powiedzą. [8] »Kiedy Najwyższy wyznaczył dziedzictwo narodom, kiedy podzielił synów ludzkich, ustalił granice narodów stosownie do liczby synów Izraela. [9] »Bo cząstką jest Bożą naród jego - Jakób sznurem dziedzictwa jego. [10] »Znalazł go w ziemi pustynnej, w pustkowiu jęków dzikich; otoczył go, pieczę mu okazał, strzegł go, jak źrenicy oka swego. [11] »Jak orzeł zbudzony z swego gniazda, unosi się nad swemi pisklętami, tak rozwinął swe skrzydła i wziął Izraela, na skrzydłach swoich go uniósł; [12] »Jahwe sam go prowadził, nie był z nim żaden bóg obcy. [13] »Wprowadził go na wyżyny kraju, aby spożywał plony pola; sprawił, że ssał miód ze skały; oliwę ze skały krzemienistej, [14] »masło od krowy i mleko od owcy, z jagniąt tłustością, barany z Baszanu i kozły, z tłustością wyborowej pszenicy; piłeś krew z winogron - wino musujące. [15] »I roztył, Jeszurun i wierzgał; - utyłeś, zgrubiałeś, wypełniłeś się!- i opuścił Boga, który go uczynił i wzgardził Skałą zbawienia swego. [16] »Pobudzili go do zazdrości na skutek bóstw obcych; rozsierdzili go na skutek obrzydliwości; [17] »Demonom ofiarowali, które nie są Bogiem - bóstwom, których nie znają - nowym świeżo przybyłym, przed którymi ojcowie wasi nie drżeli. [18] »Opuściłeś Skałę, która cię zrodziła, zapomniałeś Boga, który na świat cię wydał! [19] »Widział to Bóg i zagniewał się, obrażony przez synów swoich i córki swoje. [20] »I rzekł: "Zakryję twarz moją przed nimi, zobaczę, jaki będzie ich koniec; bo to jest ród przewrotny - synowie, w których niema wiary. [21] »Pobudzili mnie do gniewu przez tego, który nie jest [Bogiem, obrazili mnie bałwanami swemi; i ja wzbudzę ich zazdrość przez tego, który nie jest [narodem, obrażę ich przez naród niemądry. [22] »Bo ogień gniewu mego zapłonął, on spala aż do głębin szeolu; pożera ziemię i płody jej, podstawy gór ogarnia. [23] »Zgromadzę nad nimi nieszczęścia, strzały swe na nich wyczerpię. [24] »Głodem będą wycieńczeni, zużyci gorączką i zarazą śmiertelną; zęby zwierząt ześlę na nich, wraz z trucizną w pyle się czołgających. [25] »Poza domem miecz pozbawi ich dzieci, a w domu przestrach: młodzieniec jak i dziewica, niemowlę wraz ze starcem. [26] »Powiedziałem: "Wytępiłbym ich, zagubiłbym pamięć ich z pośród ludzi", [27] »gdybym się nie powstrzymywał przechwałką wroga, by się nie chełpili wrogowie jego, by nie mówili: "Ręka nasza jest potężna, to nie Jahwe uczynił to wszystko". [28] »Jest to naród pozbawiony roztropności, niema w nich rozumu. [29] »Gdyby byli mądrzy, pojęliby - zrozumieliby swój koniec! [30] »Jakoż jeden może ścigać tysiąc, a dwóch zmusić do ucieczki dziesięć tysięcy, gdyby Skała ich nie była ich sprzedała. gdyby Bóg ich nie był wydał? [31] »Bo skała ich nie jest jako Skała nasza, co wrogowie nasi osądzą. [32] »Ich winna latorośl jest ze szczepu sodomskiego i z pól Gomory; ich grona są gronami zatrutemi. a dojrzałe ich są gorzkiemi; [33] »wino ich jadem żmijowym, trucizną śmiertelną bazyliszków. [34] »Czyż nie był on ukryty przy mnie, w skarbcach moich zamknięty? [35] »Dla mnie pomsta i zapłata na czas, gdy noga ich potykać się pocznie! Bo dzień ich nieszczęścia bliski, a ich przeznaczenie się wali. [36] »Bóg bowiem będzie sądził swój naród, i zlituje się nad sługami swymi, gdy ujrzy, że ręka odstąpiła i że nie jest ani niewolnikiem, ani wolnym. [37] »I powie: "Gdzież bogowie ich - skała, do której się chronili, [38] »którzy zajadali tłustość ich ofiar i pili wino z ich libacji? Niech powstaną, niech was wspomogą, niech was okryją swoją opieką! [39] »Patrzcie teraz, że ja, jam Bogiem, a niema innych bogów. Ja sprowadzam śmierć i przywracam życie; ja zadaję, rany i leczę, i niema nikogo, ktoby z ręki mej się uwolnił. [40] »Tak, podnoszę rękę moją ku niebu i mówię: "Żyję wiecznie! [41] »Kiedy zaostrzę błyszcz mego miecza, a rękę moją do sądu przyłożę, zwrócę pomstę na wrogów moich i odpłacę tym, którzy mnie nienawidzą. [42] »Strzały moje we krwi upoję, a miecz mój naje się mięsa: krwi zabitych i uprowadzonych, z głowy obnażonej wroga". [43] »Narody, wydajcie okrzyk radości ku czci jego ludu! Bóg bowiem krew sług swoich pomści, zwraca się z pomstą na wrogów swoich i czyni ekspjację za ziemię swoją, za naród swój. [44] »Przyszedł Mojżesz i wygłosił wszystkie słowa tej pieśni do uszu narodu, on i Jozue, syn Nuna. [45] »Gdy Mojżesz skończył wygłaszać te wszystkie słowa do całego Izraela, [46] »rzekł do nich: "Połóżcie w sercu waszem wszystkie słowa, które ja ogłaszam wam dzisiaj, winniście je zalecić dzieciom waszym, aby strzegły i wypełniały wszystkie słowa tego prawa. [47] »Albowiem nie jest to dla was rzecz błaha; gdyż jest ona życiem waszem, przez nią przedłużycie dni na ziemi, którą, przeszedłszy Jordan, macie objąć w posiadanie". [48] »Tego samego dnia przemówił Bóg do Mojżesza, głosząc: [49] »"Wejdź na tę górę Abarim, na górę Nebo, w kraju Moab, naprzeciwko Jerycha i spojrzyj na ziemię Kanaan, którą daję synom Izraelowym na własność. [50] »Umrzesz na górze, na którą wejdziesz, i będziesz przyłączony do ludu twego, podobnie jak Aaron, brat twój, umarł na górze Hor i został przyłączony do ludu swego, [51] »ponieważ zgrzeszyliście przeciwko mnie wpośród synów Izraelowych u wód Meriba w Kadesz, na pustyni Cin, ponieważ nie uświęciliście mnie wpośród synów Izraelowych. [52] »Ujrzysz kraj naprzeciwko siebie, lecz nie wejdziesz tam do tego kraju, który daję synom Izraelowym". 
«  5 Księga Mojżeszowa 31 5 Księga Mojżeszowa 32 5 Księga Mojżeszowa 33  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.