BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » 4 Księga Mojżeszowa » Rozdział 16

4 Księga Mojżeszowa 16

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Kore, syn Icchara, syn Kachatha, syna Lewiego dobrał sobie Dathana i Abirona, synów Elijaba i Ona syna Peletha, synów Rubena, [2] i powstali wobec Mojżesza oni i dwustu pięćdziesięciu mężów z pośród synów Izraelowych, książąt zgromadzenia, powoływanych na naradę, mężów wybitnych. [3] Zgromadzili się przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi i rzekli im: "Jest to za wiele dla was! Wszak całe zgromadzenie, wszyscy są święci i wpośród nich jest Jahwe. Dlaczegoż to wynosicie się ponad zgromadzenie [4] Gdy to usłyszał Mojżesz, upadł na twarz swoją. [5] Przemówił do Korego i do całej jego gromady, oświadczając: "Jutro da poznać Bóg, kto jest jego i kto jest świętym, przybliży się do niego; ten, kto będzie wybrany, zbliży się do niego. [6] Tak postąpcie: Weście sobie kadzielnice, Kore i cała jego gromada. [7] Jutro włóżcie w nie ogień i nasypcie na nie kadzidła przed Panem; ten którego Bóg wybierze, jest świętym. Jest to wiele dla was, synowie Lewiego!" [8] Rzekł Mojżesz do Korego: "Słuchajcież - proszę, synowie Lewiego. [9] Czyż to jest mało dla was, że Bóg Izraela wydzielił was ze zgromadzenia Izraela, abyście się mogli zbliżać do niego, aby spełniać służbę tu Przybytku Pańskim, aby stawać przed zgromadzeniem, spełniając swój urząd? [10] Zezwala na zbliżenie się tobie i wszystkim braciom twoim, synom Lewiego z tobą, a wy szukacie jeszcze kapłaństwa! [11] Dlatego ty i cała twoja gromada zgromadzacie się przeciwko Panu! Aaron zaś kimże jest, że szemrzecie przeciwko niemu?" [12] Mojżesz posłał, aby przywołać Dathana i Abirona, synów Elijaba; a oni powiedzieli: "Nie pójdziemy! [13] Czyż mało, że wywiódł nas z ziemi płynącej mlekiem i miodem, abyśmy pomarli na pustyni; cóż ty panem się czynisz nad nami? [14] Ach, nie do ziemi mlekiem i miodem płynącej nas wiedziesz; niema tam pola i winnicy, które nam dajesz w posiadanie! Czyż może oczy tych mężów wydłubiesz? Nie pójdziemy!" [15] Mojżesz bardzo rozgniewany rzekł do Boga: "Nie miej względu na ich ofiarę. Nie wziąłem od nich ani jednego osła, ani nic złego im nie uczyniłem". [16] Rzekł Mojżesz do Korego: "Ty i cała twoja gromada będzie jutro przed Panem, ty i oni wraz z Aaronem. [17] Weźcie każdy swoją kadzielnicę, włóżcie na nie kadzidła i zbliżcie się przed Panem każdy z kadzielnicą swoją: dwieście pięćdziesiąt kadzielnic; ty i Aaron każdy ze swoją kadzielnicą". [18] Wzięli każdy swoją kadzielnicę, włożyli na nie ognia i wsypali na nie kadzidła i stanęli u wejścia do namiotu zgromadzenia wraz z Mojżeszem i Aaronem. [19] Kore zwołał całe zebranie przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi u wejścia do namiotu zgromadzenia. I ukazała się chwała Boża całemu zebraniu. [20] I przemówił Bóg do Mojżesza i Aarona, głosząc: [21] "Odsuńcie się z pośród tego zgromadzenia, a natychmiast je pochłonę". [22] A ci padli na swoje twarze i mówili: "O Boże, Boże duchów nad wszelkiem ciałem, jeden człowiek zgrzeszył, a Ty gniewasz się na wszystko zebranie". [23] Przemówił Bóg do Mojżesza, oświadczając: [24] "Przemów do zebrania, mówiąc: Odstąpcie wszyscy wokół Przybytku od [25] Mojżesz powstał i poszedł do Dathana i Abirona i poszli za nim starsi Izraela. [26] Przemówił do zebrania, głosząc: "Odstąpcie, proszę, od namiotów tych ludzi złych i nie dotykajcie niczego, co do nich należy, abyście nie przepadli wraz z ich grzechami". [27] I odeszli od mieszkania Korego, Dathana i Abirona wokół. A Dathan i Abiron wyszli, stojąc u wejścia do swoich namiotów, ze swojemi żonami, synami i małemi dziećmi. [28] I rzekł Mojżesz: "Przez to się dowiecie, że Pan mnie posłał, aby wykonać te wszystkie czyny, że nie czynię sam z siebie. [29] Jeśli ci umrą, jak wszyscy ludzie umierają, jeżeli ich los jest, jak los wszystkich ludzi, tedy Pan mnie nie posłał; [30] lecz jeśli Pan uczyni rzecz niesłychaną, otworzy ziemia paszczę swą i pochłonie ich i wszystko co do nich należy i zstąpią żywi do miejsca umarłych, tedy się przekonacie, że ci mężowie wzgardzili Panem". [31] Gdy skończył ogłaszanie tych słów, rozszczepiła się ziemia pod nimi. [32] Ziemia otworzyła swoją paszczę i pochłonęła ich, domy ich i wszystkich ludzi Korego wraz z całą majętnością. [33] I zstąpili oni i wszyscy, którzy do nich należeli, żywi do miejsca zmarłych; i zakryła się nad nimi ziemia i przepadli wśród zgromadzenia. [34] Wszyscy z Izraela, którzy byli około nich, uciekli na ich krzyk; mówili bowiem: "Uciekajmy, aby nas ziemia nie pochłonęła". [35] Wystąpił ogień z przed Pana i pożarł dwieście pięćdziesiąt ludzi, ofiarujących kadzidło. [36] Przemówił Bóg do Mojżesza, głosząc: [37] "Powiedz Eleazarowi, synowi Aarona, kapłanowi, niech podejmie kadzielnice z pośród spaleniska ogniowego i niechaj rozsypie popiół w dal, bo są poświecone. [38] Z kadzielnic tych ludzi, którzy zgrzeszyli przeciwko życiu własnemu, niech uczynią płyty rozciągnione, aby pokryć ołtarz całopalenia, ponieważ ofiarowano je Panu; są one poświęcone i będą na znak dla synów Izraela". [39] Eleazar kapłan wziął kadzielnice miedziane, które ofiarowali ci spaleni i uczynił z nich płyty na pokrycie ołtarza. [40] Jest to przypomnienie dla synów Izraela, aby żaden obcy, który nie jest z rodu Aarona, nie zbliżał się, aby ofiarować kadzidło przed Panem i aby nie był, jako Kore i jako jego gromada, stosownie do tego, co mu Bóg oświadczył przez pośrednictwo Mojżesza. [41] Nazajutrz całe zebranie synów Izraelowych szemrało przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi, mówiąc: "Wyście uśmiercili naród Boży". [42] Gdy gromadziło się zebranie przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi i zwrócili się ku namiotowi zgromadzenia, a oto zakrył go obłok i ukazała się chwała Boża. [43] Mojżesz i Aaron przybyli pod namiot zgromadzenia, [44] i przemówił Bóg do Mojżesza, głosząc: [45] "Odstąpcie od środka tego zgromadzenia, a nagle ich pochłonę". Upadli na twarze swoje, [46] i rzekł Mojżesz do Aarona: "Weź kadzielnicę i włóż na nią ogień z ołtarza, nasyp kadzidła, a idź prędko do namiotu i uczyń nad nimi ekspjację; wyszedł bowiem gniew od Pana, klęska się zaczyna". [47] Aaron wziął kadzielnicę, jako mówił Mojżesz i pobiegł w pośrodek zgromadzenia, a oto klęska się rozpoczynała pomiędzy ludem. Włożywszy kadzidło, dokonał ekspjacji nad ludem. [48] Stanął pomiędzy zmarłymi, a żywymi i zatrzymała się plaga. [49] Czternaście tysięcy siedmset umarło od tej plagi, nie licząc zmarłych z powodu Korego. [50] Aaron powrócił do Mojżesza przy wejściu do namiotu zgromadzenia i plaga została wstrzymana.

« 4 Księga Mojżeszowa 15

4 Księga Mojżeszowa 16

4 Księga Mojżeszowa 17 »

Źródło tekstu: Tekst opracował an.esword. Opis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.