Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Biada miastu krwawemu, pełnemu zdrady - gwałtu, w którem grabież nie ustaje.
[2] »Trzask biczów i głośny turkot kół, i konie w cwał pędzące, i wozy toczące się!
[3] »Jeźdźcy szturmujący, i lśniące się miecze i skrzące oszczepy! I mnóstwo rannych, i moc trupów, i niemasz końca zwłokom... Przez zwłoki swe się potykają!
[4] »(To) dla mnóstwa sprośności wszetecznicy nadobnej, władnej czarami, która wszeteczeństwy swemi narody usidlała i ludy swemi czarownemi wdziękami.
[5] »"Oto ja przeciw tobie" - rzecze Jahwe zastępów: "i podniosę płaszcze twe na oblicza twoje, i ukażę narodom srom twój i królestwom hańbę twą.
[6] »I rzucą na cię śmiecie i zelżą cię - i wystawią cię na dziwowisko!
[7] »Ktokolwiek wejrzy na cię, ucieknie od ciebie i rzeknie: "Spustoszona Niniwa!" "Któż użali się nad tobą? Skądbym poszukał pocieszycieli dla ciebie?"
[8] »"Czyżeś lepszą, niż No-Amon, które nad jeziorami osiadło - wodami było otoczone, któremu morze było wałem i morze za mur służyło?"
[9] »"Etjopja była jego siłą i Egipt, któremu niemasz końca; Put i Libijczycy byli ku pomocy tobie".
[10] »"Ale i to poszło na wygnanie w niewolę - nawet niemowlęta jego roztrącono na rogach wszystkich ulic; a o najznakomitszych jego rzucano losy, i wszystkich wielmożów jego okuto w kajdany.
[11] »I ty również będziesz upojoną - staniesz się zaćmioną! Również i ty będziesz szukała schronienia przed wrogiem
[12] »Wszystkie twierdze twoje - drzewa figowe z owocem wczesnym - gdy się je potrząśnie spadną do ust jedzącego.
[13] »Oto lud twój - kobiety wpośród ciebie; dla wrogów twoich staną otworem bramy twego kraju; ogień pożre twoje zawory!
[14] »Naczerp wody na czas oblężenia twego! Umocnij warownie twoje! Podeptaj glinę, rozlasuj wapno, - napraw cegielnię!
[15] »Tam pochłonie cię ogień, wytępi cię miecz, pożre cię jako chrząszcz; choćbyś się skupiła, jako chrząszcz - a była liczna, jako szarańcza".
[16] »"Rozmnożyłaś swoich kupców, jako gwiazdy na niebie; ale chrząszcz roztworzy skrzydła i uleci.
[17] »Uwieńczeni twoi, jako szarańcza, a hetmani twoi, jako chmara koników polnych, zalegających płoty w dniach chłodnych: wschodzi słońce, a odlatują... i nikt nie wie dokąd.
[18] »Drzemią pasterze twoi, królu asyryjski! hetmani twoi się pokładli - naród twój rozproszony po górach, i niemasz nikogo, ktoby go gromadził!
[19] »Niema ukojenia dla klęski twej, bolesną jest twoja rana! Wszyscy, których dochodzi wieść o tobie, klaskają nad tobą rękoma, bo na kogóż nie przychodziło ustawicznie twoje okrucieństwo?"