Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Alef. Jakże Pan zaciążył gniewem swoim nad córką Sjońską! Z nieba na ziemię zesłał wspaniałość Izraela; jednak nie wspominał na podnóżek nóg swoich w dniu swego gniewu.
[2] »Beth. Zniszczył Pan bez ulitowania wszystkie siedziby Jakóba; wywrócił w swej zawziętości warownie córki judzkiej. Rzucił na ziemię - znieważył królestwo i książąt jego.
[3] »Gimel. W zawziętości swego gniewu złamał wszelką siłę Izraela. Cofnął wstecz prawicę swoją z przed obecności wroga. Rozniecił w Jakóbie niby ogień, aby gruntownie pożarł dookoła.
[4] »Daleth. Łuk swój naciągnął jako wróg, jako czyhający podniósł prawicę swoją. Pomordował wszystkich pięknego spojrzenia w namiocie córki Sjońskiej; jako ogień gniew swój wylał.
[5] »He. Stał się Pan niby wrogiem, który niszczy Izraela; zniszczył wszystkie pałace jej, rozwalił jej twierdze; i spiętrzył przeciwko córce Judzkiej boleść nad boleść.
[6] »Waw. Namiot swój ogołocił jako ogród, zniszczył świątynię swoją. Bóg spowodował, że ustały w Sjonie uroczystości i soboty. W zawziętości gniewu swego pogardził królem i kapłanem.
[7] »Zajin. Pan odtrącił ołtarz swój, pogardził swoją świątynią. Wydał w ręce wroga mury swoich warowni. Wydano okrzyk w domu Bożym, jakoby w dniu święta.
[8] »Cheth. Bóg zamyślił rozwalić mury córki Sjońskiej; naciągnął sznur, nie cofnął swej ręki przed zniszczeniem. Okrył żalem mur i przedmurze, pospołem jęczą.
[9] »Teth. Bramy jej zrównane są z ziemią, upadły i złamane są zawory jej. Król jej i książęta wśród narodów, niemasz prawa; również prorocy jej nie otrzymują widzenia od Boga.
[10] »Jod. Siedzą na ziemi w milczeniu starsi córki Sjońskiej. Posypali głowę swoją popiołem przywdziali wory. Schyliły głowę swoją ku ziemi dziewice jerozolimskie.
[11] »Kaf. Ustały od łez oczy moje, poruszyły się wnętrzności moje. Rozlała się po ziemi chwała moja z powodu ruiny córki ludu mego. Niemowlęta i dzieci padają z pragnienia na ulicach miasta.
[12] »Lamed. Mówią do matek swoich: "Gdzież chleb i wino?" Padają jak mieczem uderzone na ulicach miasta Życie ich uchodzi na łonach swych matek.
[13] »Mem. Cóż ci powiem? Któż podobny tobie córko jerozolimska? Z kim cię porównam, aby cię pocieszyć, dziewico, córko Sjońska? Ruina twoja wielka jak morze, któż cię uleczy?
[14] »Nun. Twoi prorocy mieli dla ciebie widzenia próżne i marne; nie odkryli przeniewierstwa twego, aby odwrócić twoją niewolę, lecz objawiali ci wyrocznie kłamstwa i oszukaństwa.
[15] »Samekh. Klaskają w dłonie nad tobą, wszyscy, co mimo drogą przechodzą; świszczą, kiwają głową nad córką jerozolimską. "Czyż jest to miasto, które nazywano doskonale pięknem, radością dla całej ziemi?"
[16] »Pe. Otwierają przeciwko tobie usta swe wszyscy twoi wrogowie. Świszczą i zębami zgrzytają, mówiąc: "Pożarliśmy! To jest dzień któregośmy czekali, znaleźliśmy, oglądamy".
[17] »Ajin. Bóg wykonał, co postanowił, spełnił przepowiednie swoją. Co rozkazał za dni dawnych, zniszczył bez litości. Rozweselił wroga z powodu ciebie, wywyższył moc twego nieprzyjaciela.
[18] »Cade. Woła serce ich do Pana! O murze córki Sjońskiej! Niechaj płyną jak strumień łzy dniem i nocą. Nie dawaj jej żadnego przestanku niech nie spocznie źrenica twa!
[19] »Kof. Powstań, płacz w nocy aż do straży porannej; wylej serce swoje jako wodę przed obliczem Pana. Podnieś ku Niemu swoje dłonie, aby zachować życie twoich, niemowląt, które padają z głodu na rogach wszystkich ulic.
[20] »Resz. "Spojrzyj, Boże i zauważ: z kim żeś tak postąpił? Ze niewiasty spożywają owoc swój, niemowlęta wypieszczone; że wymordowani w świątyni Pańskiej; kapłan i prorok!
[21] »Szin. "Pokładli się na ziemi na ulicy młodzieniec i starzec. Dziewice moje i młodzież moja padli od miecza! Zabiłeś ich w dniu swego gniewu, na rzeź skazałeś, nie ulitowawszy się!
[22] »Taw. "Zwołałeś jako na dzień święta, przestrach mój dookoła. A w dniu gniewu Bożego niema, ktoby zbiegł, albo ocalał. Tych, co pieściłam i wychowałam, wróg mój wytępił"