Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » Księga Jeremiasza » Rozdział 17
«  Księga Jeremiasza 16 Księga Jeremiasza 17 Księga Jeremiasza 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Grzech Judy jest zapisany rylcem żelaznym, ostrzem djamentu, jest on wyryty na tablicy ich serc, i na rogach waszych ołtarzy. [2] »Jakoby wspominali o swych dzieciach, o swych ołtarzach i swych aszerach przy drzewie zielonem, wzniesionych na wzgórzach. [3] »Góro moja na niwie, wydam na złupienie twoje dobra, wszystkie twoje skarby, wyżyny twoje, z powodu grzechu w twojem całem dziedzictwie. [4] »Będziesz wyrzucony, przez swoją winę z dziedzictwa twego, które ci dałem, i będziesz służył wrogom swoim w kraju, którego nie znasz; wyście bowiem rozpalili ogień mego gniewu, będzie on płonął na wieki. [5] »Tak rzekł Bóg: Przeklęty niech będzie mąż, co pokłada nadzieję w człowieku, który z ciała czyni sobie ramię, a od Boga serce jego się odsuwa. [6] »I będzie jako wrzos na stepie, który nie ujrzy, gdy nadejdzie dobro, zajmuje miejsca spalone na puszczy - ziemię słoną, gdzie nikt nie mieszka. [7] »Błogosławiony mąż, który w Bogu nadzieję pokłada i Bóg jest jego ufnością! [8] »Jest on jako drzewo nad brzegiem wody posadzone, które nad potok zapuszcza swoje korzenie, i nie boi się, gdy skwar nadejdzie, liść jego zielonym pozostanie; nie dozna niepokoju podczas roku suchego i nie przestaje przynosić owocu. [9] »Serce jest przewrotne ponad wszystko i zepsute; któż je pozna? [10] »Ja Bóg, który badam serce, doświadczam nerki, aby oddać każdemu według dróg jego - według owocu jego czynów. [11] »Kukułka wysiada, czego nie zniosła; tak czyni ten, kto zdobywa bogactwa niesprawiedliwie; w pośrodku dni swych musi je opuścić, i będzie w końcu, jako ten szalony. [12] »Wzniosłym tronem od początku jest przybytek naszej świętości, [13] »nadzieją Izraela, o Boże! Wszyscy, co zapominają o Tobie, będą zawstydzeni! będą zapisani na ziemi, co odemnie się oddalają, bo opuszczają źródło wód żywych - Boga. [14] »Ulecz mnie, o Boże, a będę uleczony; zbaw mnie, a będę zbawiony, boś Ty chwałą moją. [15] »Oto co oni powiedzą do mnie: "Gdzież jest słowo Boże! Niechajże się ziści!" [16] »Jam przecież nie nalegał, aby postępować za Tobą, i nie pragnąłem dnia utrapienia, Ty wiesz; to, co wyszło z ust moich, było obecne przed obliczem Twojem! [17] »Nie bądź mi na ruinę, Tyś moją ucieczką w dniu utrapienia! [18] »Pohańbieni będą prześladowcy moi, ale ja nie będę pohańbiony! Oni drżeć będą, lecz ja nie zadrżę! Sprowadź na nich dzień utrapienia, i podwójnym pogromem rozgrom ich. [19] »Tak rzekł Bóg do mnie: Idź i stań w bramie synów narodu, którędy wchodzą i wychodzą królowie Judy i we wszystkich bramach Jeruzalem, [20] »i rzecz do nich: Słuchajcie słowa Bożego wy, królowie Judy i cała Judeo, i wy wszyscy, co mieszkacie w Jeruzalem, którzy wchodzicie przez te bramy, [21] »Tak rzecze Bóg: Strzeżcie dusz swoich, i nie podnoście ciężaru w dniu szabatu i nie sprowadzajcie go przez bramy Jeruzalem. [22] »Niech nie wynoszą żadnego ciężaru z waszych domów w dniu szabatu i nie wykonujcie żadnej pracy. Lecz święćcie dzień szabatu, jakom rozkazał waszym ojcom. [23] »Lecz oni nie słuchali, ani nie skłonili ucha; uczynili swój kark krnąbrnym, aby nie słuchać i aby nie przyjąć nauki. [24] »Jeżeli chętnie będziecie mnie słuchali, - rzecze Bóg, i nie będziecie wnosić ciężaru przez bramy tego miasta w dniu szabatu, ale będziecie święcić dzień szabatu, nie wykonując w tym dniu żadnej pracy, [25] »tedy przez bramy tego miasta przejdą królowie i książęta, siedzący na tronie Dawidowym, jadąc na wozach i na koniach, oni i książęta, mężowie Judy i mieszkańcy Jeruzalem, i miasto to będzie zamieszkane na wieki. [26] »I nadejdą z miast Judy, tudzież z okolic Jeruzalem, z kraju Benjamina, ze Sefeli, i zgóry i z południa, sprowadzając całopalenie i ofiarę rzeźną - ofiarę i kadzidło, i przynosząc dziękczynienie do domu Bożego. [27] »Lecz jeżeli nie będziecie mnie słuchali, aby święcić dzień szabatu, i aby nie wnosić ciężaru, przechodząc bramami Jeruzalem w dniu szabatu, tedy wzniecę ogień w bramach jej, i pożre pałace Jeruzalem, i nie będzie stłumiony. 
«  Księga Jeremiasza 16 Księga Jeremiasza 17 Księga Jeremiasza 18  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.