Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 21
«  2 Księga Mojżeszowa 20 2 Księga Mojżeszowa 21 2 Księga Mojżeszowa 22  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Oto prawa, które im przedłożysz: [2] »Jeśli kupisz niewolnika Hebrajczyka, będzie służył przez sześć lat; siódmego roku odejdzie wolny bez opłaty. [3] »Jeśli przybędzie sam, sam odejdzie; jeśli ma żonę, żona jego z nim odejdzie. [4] »Jeśli pan jego da mu żonę i urodzi mu synów, albo córki, żona i dzieci jej pozostaną przy jej panu, a sam odejdzie. [5] »A jeśli niewolnik rzecze: "Kocham mego pana, moją żonę i moje dzieci, nie chcę pozostać wolnym", [6] »tedy jego pan zaprowadzi go przed Boga i, zbliżywszy go do drzwi, albo do oddrzwi, pan jego przebije mu ucho szydłem, aby był nazawsze jego niewolnikiem. [7] »Kiedy człowiek sprzeda swoją córkę za służebnicę, tą nie odejdzie, jak odchodzą niewolnicy. [8] »Jeśli nie podoba się panu swemu, któremu była dana, może być odkupiona; lecz obcemu ludowi niema prawa jej sprzedać, gdyż sprzeniewierzyłby się wobec niej. [9] »Jeśli ją przeznaczy synowi swemu, zastosuje do niej prawa córek. [10] »Gdyby ten wziął sobie inną za żonę, pozostałej nic nie umniejszy co do ubrania, okrycia i wyżywienia jej. [11] »Jeśli nie spełni w stosunku do niej tych trzech rzeczy, odejdzie darmo, bez zapłaty. [12] »Kto uderzy człowieka i umrze, niechaj sam umrze. [13] »Lecz gdy nie czyhał, a Bóg dopuścił na dostanie się w jego ręce, tedy ustanowię ci miejsce, dokąd on będzie mógł uciec. [14] »jeśli jednak człowiek zdradziecko postąpił względem swojego bliźniego, aby go zabić, oderwiesz go od ołtarza mego i wydasz go na śmierć. [15] »Kto uderzy ojca swego, lub matkę swoją, winien jest śmierci. [16] »Kto ukradł Człowieka i sprzedał go, albo gdy się znajduje w jego rękach, winien jest śmierci. [17] »Kto przeklina ojca swego, lub matkę swoją, winien jest śmierci. [18] »Gdy ludzie się kłócą i jeden uderzy drugiego kamieniem, albo pięścią i nie umarł, lecz zmuszony był leżeć, [19] »gdy wstanie i będzie się przechadzał o lasce swej, będzie wolny ten, kto uderzył, zwróci jednak odszkodowanie i leczenie. [20] »Gdy człowiek uderzy kijem swego niewolnika, albo swoją niewolnicę i umrą pod jego ręką, będą pomszczeni. [21] »Jeśli żyje jeden dzień, albo dwa, nie będzie pomszczony, bo jest jego własnością. [22] »Gdy kłócą się ludzie i trąciliby kobietę brzemienną, i taby poroniła, ale pozostałaby przy życiu, poniesie ciężar, jak naznaczy mąż kobiety i postanowią sędziowie. [23] »Lecz gdyby było nieszczęście śmierci, odda życie za życie, [24] »oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę, [25] »oparzenie za oparzenie, ranę za ranę, skaleczenie za skaleczenie. [26] »Jeśliby człowiek uderzył swego niewolnika w oko, albo swoją niewolnicę w oko, i straciłby oko, puści go na wolność i da odszkodowanie za oko. [27] »A gdyby ząb niewolnika jego, albo ząb jego niewolnicy wypadł, puści na wolność i da odszkodowanie za ząb jego. [28] »Gdyby wół pobódł mężczyznę, albo niewiastę i umarłby, niechaj wół będzie ukamienowany i mięso jego nie będzie spożyte, lecz właściciel wołu wolny będzie. [29] »Lecz jeśli wół bódł oddawna i gdy pan jego powiadomiony, nie strzegł go, gdyby zabił mężczyznę lub niewiastę, wół będzie ukamienowany, lecz i pan jego umrze. [30] »Jeżeli włożą na niego okup, da cały okup za życie swoje, jaki nań włożono. [31] »Jeśli zabodzie syna, albo córkę, będzie zastosowane to samo prawo, [32] »lecz jeśli wół zabodzie niewolnika, albo niewolnicę, będzie dane panu jego trzydzieści syklów srebrnych, a wół będzie ukamienowany. [33] »Jeśli człowiek otworzy cysternę, albo jeśli człowiek wykopie cysternę i nie zakryje jej, a wpadłby tam wół, albo osioł, [34] »właściciel cysterny odszkoduje, zwróci panu jego pieniądze, a zabite zwierzę będzie jego. [35] »Jeżeli wół jednego właściciela zabodzie wołu innego właściciela i pobodzony padnie, tedy sprzedadzą żywego wołu i podzielą się po połowie za niego pieniędzmi, również i zabitym podzielą się po połowie. [36] »Lecz jeśli jest wiadomo, że ten wół bódł oddawna i nie był strzeżony przez swego właściciela, tedy odda całego wołu za wołu, a zabitego sobie weźnie. 
«  2 Księga Mojżeszowa 20 2 Księga Mojżeszowa 21 2 Księga Mojżeszowa 22  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.