Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » Księga Psalmów » Rozdział 109
«  Księga Psalmów 108 Księga Psalmów 109 Księga Psalmów 110  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. O Boże chwały mojej, nie milcz! [2] »albowiem usta bezbożnego i usta przewrotnego przeciwko mnie są otwarte: mówili o mnie językiem zdradliwym. [3] »A słowy nienawistnemi ogarnęli mnie i bez przyczyny przeciwko mnie walczyli. [4] »Za to, że kochałem, sprzeciwili się mi, a ja się modliłem. [5] »Oddają mi złem za dobre i nienawiść za miłość moją. [6] »Postaw nad nim bezbożnego, a przeciwnik niechaj stanie po jego prawicy. [7] »Gdy sądzony będzie, niechaj wyjdzie potępiony, a modlitwa jego niech się w grzech obróci. [8] »Niechaj dni jego będą krótkie, a przełożeństwo jego niechaj inny weźnie. [9] »Niechaj synowie jego będą sierotami, a żona jego wdową. [10] »A włócząc się, niechaj tułają się i żebrzą synowie jego, niechaj szukają z pustkowi swoich. [11] »Niechaj lichwiarz zabierze wszystko, co do niego należy, a obcy niechaj rozchwycą pracę jego. [12] »Niechaj nie będzie, ktoby mu miłosierdzie okazał, i niechaj się nikt nie lituje nad sierotami jego. [13] »Niechaj potomkowie jego wyginą; w pokoleniu następnem niechaj zaginie imię jego. [14] »Niechaj grzech ojców jego będzie przypomniany przed Panem, a grzech jego matki niechaj nie będzie zgładzony. [15] »Niechaj będą przed Panem ustawicznie, i niechaj wygładzi z ziemi pamięć ich. [16] »Dlatego, że nie pamiętał, aby czynić miłosierdzie, a prześladował człowieka nędznego i ubogiego, aby uśmiercić tego, co był utrapionego serca. [17] »Ponieważ ukochał przekleństwo, niechaj zejdzie nań, a nie chciał błogosławieństwa, niechaj będzie oddalone od niego. [18] »Niechaj będzie odziany w przekleństwo jako w szatę swoją, a jako woda, niechaj wejdzie na wnętrzności jego, a jako olej - w kości jego. [19] »Niechaj będzie dlań płaszczem do odziania, a pasem do bezustannego opasywania. [20] »Taka zapłata niech będzie od Pana dla przeciwników moich, i dla tych, co źle mówią duszy mojej. [21] »Ale Ty, Wiekuisty Panie, uczyń ze mną według imienia swego, ponieważ jest dobre, niechaj miłosierdzie Twe wybawi mnie. [22] »Bom jest nędzny i ubogi i serce me zranione we wnętrznościach mych. [23] »Jak cień, gdy ustępuje, ja uchodzę, zganiany jestem, jako szarańcza. [24] »Kolana moje ustały od postu, a ciało moje opadło z tłuszczu. [25] »A ja stałem się dla nich pośmiewiskiem; gdy patrzą na mnie, kiwają głowami swemi. [26] »Wspomóż mnie Panie, Boże mój! Zbaw mnie według miłosierdzia swego! [27] »Niechaj wiedzą, że to ręka Twoja, żeś Ty to, Panie, uczynił. [28] »Oto oni przeklinać będą, ale Ty będziesz błogosławił; którzy powstają, będą zawstydzeni, a sługa Twój radować się będzie. [29] »Niechaj przeciwnicy moi w hańbę się obleką a zelżywością swoją, jako płaszczem niech się przyodzieją. [30] »Będę bardzo wysławiał Pana usty swemi, a pośród wielu będę Go chwalił, [31] »albowiem stanął po prawicy ubogiego, aby go wybawić od tych, co osądzają duszę jego. 
«  Księga Psalmów 108 Księga Psalmów 109 Księga Psalmów 110  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.