Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Błogosław duszo moja Panu! Panie, Boże mój! Tyś bardzo wielki: majestatem i chwałą się odziałeś!
[2] »Zamiast szatą, światłem się przyodziałeś; rozciągnąłeś niebiosa, jako oponę.
[3] »Zasklepiłeś na wodach pałace swoje, zamiast wozu swego stawiasz obłoki; na skrzydłach wiatru się unosisz.
[4] »Duchy czynisz swymi posłami, a sługami Twymi są płomienie ogniste.
[5] »Ugruntowałeś ziemię na jej słupach; nie poruszy się na wieki wieczne.
[6] »Przepaścią, jako szatą, odziałeś się, wody stały ponad górami.
[7] »Na grom Twój rozstępują się, na głos grzmotu twego zlewają się.
[8] »Podniosły się góry, zniżyły się doliny, na tem miejscu, któreś im ustalił.
[9] »Ustaliłeś granicę, aby nie przekroczyły, aby się nie wróciły na okrycie ziemi.
[10] »Ty wypuszczasz źródła po dolinach - pomiędzy górami płynąć będą.
[11] »Będą piły wszystkie zwierzęta polne, - dzikie osły zaspokoją swoje pragnienie.
[12] »Nad niemi zamieszka ptactwo niebieskie, zpośród gałązek głos wydawać będzie.
[13] »Z pałaców swoich góry skrapiasz, z owocu dzieł Twoich ziemia się nasyci.
[14] »Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła, a zioła na potrzebę człowieka. Ty z ziemi chleb wyprowadzasz:
[15] »i wino, które uwesela serce człowieka, czyniąc' twarz lśniącą, jako od oleju, i chleb, który podtrzymuje życie ludzkie.
[16] »Nasycone będą drzewa Pańskie - cedry Libanu, które posadził,
[17] »na których wróble swe gniazda mają - bocian swój dom na wierzchołkach.
[18] »Góry wysokie dla dzikich kóz, skały ucieczką dla królików.
[19] »Uczynił księżyc dla ustalenia czasu; słońce zna swój zachód.
[20] »Sprowadzasz ciemność i staje się noc, podczas której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne:
[21] »lwięta ryczą do łupu i szukają od Boga pokarmu swego.
[22] »Gdy wstanie słońce, powracają i w jamach swoich się układają.
[23] »Tedy wyjdzie człowiek do pracy swej i do zajęcia swego aż do wieczora.
[24] »O jak wielkie są sprawy Twoje, Panie! Wszystko uczyniłeś w mądrości; pełna jest ziemia bogactwa Twego.
[25] »Oto morze wielkie i obszerne ramionami! tam gad pełza bez liczby - zwierzęta małe wraz z wielkiemi.
[26] »Po niem okręty przechodzą, wieloryb, któregoś stworzył, aby w niem i;
[27] »Wszystko od Ciebie oczekuje, abyś dał pokarm w swoim czasie.
[28] »Ty im dajesz - zbierają, otwierasz rękę swą - nasycają się dobrem.
[29] »Gdy twarz swoją ukrywasz, trwożą się, gdy ducha im odbierasz - giną i w proch się swój obracają.
[30] »Gdy posyłasz ducha swego - stwarzane bywają; i Ty odnawiasz oblicze ziemi.
[31] »Niechaj chwała Pańska będzie na wieki! Niech się ucieszy Pan w sprawach swoich!
[32] »On gdy spojrzy na ziemię, a zadrży, gdy gór się dotknie, a zakurzą się.
[33] »Będę śpiewał Panu w życiu mojem, będę śpiewał Bogu póki żyję.
[34] »Wdzięczną będzie o Nim mowa moja, i ja rozweselę się w Panu.
[35] »Niechaj będą wytraceni grzesznicy z ziemi i bezbożni, aby ich nie było! Błogosław duszo moja Panu! Alleluja!