Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A Job, prowadząc dalej swoją mowę, rzekł:
[2] »Kto mi przywróci minione miesiące, dni, kiedy Bóg był. na straży mej;
[3] »gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, gdy światło jego prowadziło mnie przez ciemności!
[4] »Jakim był za mojej młodości, gdy Bóg przyjaźnie namiot mój nawiedzał,
[5] »gdy jeszcze Wszechmogący był ze mną, i synowie moi mnie otaczali;
[6] »gdym nogi moje masłem obmywał, a skały wydawały mi strumienie oliwy!
[7] »Gdym wychodził, aby się zwrócić ku bramie miejskiej, gdym na placu publicznym ustawiał siedzenie moje,
[8] »gdym widział, jak młodzież się kryła, a osiwiali powstawali i stali.
[9] »Książęta powstrzymywali się w słowach i do ust swoich dłoń przykładali.
[10] »Głos przełożonych zamilkał, a język przylgiwał do ich podniebienia.
[11] »Ucho, które mnie słyszało, winszowało mi, oko, które mnie widziało, wydawało o mnie świadectwo.
[12] »Ratowałem bowiem ubogiego, gdy wzywał, i sierotę pozbawionego wszelkiej pomocy.
[13] »Błogosławieństwo ginącego spływało na mnie, napełniałem radością serce wdowy.
[14] »Jako szatą okrywałem się sprawiedliwością, płaszcz i turban był prawością moją.
[15] »Byłem okiem dla ślepego, a nogami dla chromego.
[16] »Ojcem byłem dla ubogich, a sprawę nieznanego wybadałem.
[17] »Kruszyłem szczękę występnemu, i ze zębów jego zdobycz wyrywałem.
[18] »Mówiłem: "Umrę przy gnieździe moim, będę liczył dni jako piasek.
[19] »Korzeń mój wyciągnie się do wody, a rosa będzie trwać nocą na liściu moim.
[20] »Chwała moja będzie się odmładzała przy mnie, a łuk mój nabierze siły w ręku moim.
[21] »Słuchano mnie i oczekiwano mnie, i przyjmowano w milczeniu radę moją.
[22] »Gdym skończył mówić, nic nikt nie dodawał, mowa moja rosą na nich spływała.
[23] »Jako deszczu mnie oczekiwano, otwierano usta jako na deszcz późny.
[24] »Gdym się uśmiechał do nich nie wierzyli, chciwie przyjmowali ten znak przychylności.
[25] »Gdym się udał do nich, na pierwszym siadałem miejscu, mieszkałem jakby król hufcem otoczony, jako ten, który smutnych pociesza.