Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I zgromadził się cały naród jako jeden mąż na placu, który jest przed bramą Wodną. I rzekli do Ezdrasza pisarza, aby przyniósł księgę prawa Mojżeszowego, które nakazał Jahwe, Bóg Izraela.
[2] »Ezdrasz kapłan przyniósł prawo przed zgromadzenie mężczyzn i kobiet i wszystkich, którzy mogli rozumieć; było to pierwszego dnia miesiąca siódmego.
[3] »I czytał z niego na placu przed bramą Wodną od rana aż do połowy dnia wobec mężczyzn i kobiet mogących zrozumieć; i uwaga całego narodu była zwrócona na księgę prawa.
[4] »Pisarz Ezdrasz stanął na podwyższeniu z drzewa, które ku temu uczyniono; obok niego po stronie prawej stanęli: Matitiasz, Szema, Anajasz, Urijasz, Hilkiasz i Maasejasz; a po stronie jego lewej: Pedaja, Miszael, Malkijasz, Huszam, Haszbadana, Zachariasz, Meszullam.
[5] »Ezdrasz otworzył księgę w oczach całego ludu, ponieważ był wyżej od całego ludu; a gdy ją otwierał stał cały naród.
[6] »Ezdrasz błogosławił Jahwie, Bogu wielkiemu, a wszystek naród odpowiedział: "Amen! Amen!". A podniósłszy ręce swoje, skłonili się i oddali Bogu pokłon twarzą do ziemi.
[7] »A Jeszua, Banaj, Szerebiasz, Jamin, Akkub, Szabbetaj, Hadija, Maasejasz, Kelita, Azariasz, Jozabad, Hanan, Pelajasz i lewici objaśniali ludowi prawo, a lud pozostawał na swoich miejscach.
[8] »Czytali wyraźnie w księdze, w prawie Bożym i podawali znaczenie, a rozumiano, co było czytane.
[9] »Nehemiasz zaś, który był gubernatorem, Ezdrasz kapłan-pisarz i lewici objaśniający ludowi, mówili do wszystkiego ludu: "Ten dzień jest święty dla Jahwe, Boga waszego, nie smućcie się i nie płaczcie". Wszystek bowiem naród płakał, gdy słuchał słów tego prawa.
[10] »I rzekł do nich Nehemiasz: "Idźcie, spożywajcie rzeczy tłuste i pijcie napój słodki i poślijcie części temu, który niema nic przygotowanego, ponieważ ten dzień jest święty dla Pana naszego i nie smućcie się, albowiem radość w Bogu jest siłą waszą".
[11] »Lewici uciszali cały naród, mówiąc: "Cicho bądźcie, albowiem dzień dzisiejszy jest święty, nie smućcie się".
[12] »I cały naród odszedł, aby jeść i pić, przesłać części i oddawać się wielkiej radości. Zrozumieli bowiem słowa, których ich nauczono.
[13] »Dnia drugiego zgromadzili się u Ezdrasza pisarza przełożeni rodów całego ludu, kapłani i lewici, aby dokładnie zrozumieć słowa prawa.
[14] »I znaleźli napisane w prawie, które Bóg nakazał przez pośrednictwo Mojżesza, aby synowie Izraelowi podczas uroczystości w miesiącu siódmym mieszkali w namiotach
[15] »i że winni ogłosić i obwołać we wszystkich ich miastach, oraz w Jeruzalem, mówiąc: "Wyjdźcie na górę i przynieście gałęzie oliwne, gałęzie dzikiej oliwy, gałęzie mirtowe, gałęzie palmowe i gałęzie drzewa gęstego, aby poczynić namioty, jako jest napisano".
[16] »I wyszli ludzie, a przyniósłszy gałęzi, poczynili sobie namioty, każdy na swoim dachu, na podwórzach swoich, na dziedzińcu domu Bożego, na placu bramy Wodnej i na placu bramy Efraima.
[17] »Całe zgromadzenie tych, co powrócili z niewoli, poczynili sobie namioty i zamieszkali w namiotach. Od czasów Jozuego, syna Nuna, aż po dzień dzisiejszy, synowie Izraelowi nie uczynili czegoś podobnego. I była wielka radość.
[18] »I czytano w księdze prawa Bożego codziennie, poczynając ode dnia pierwszego aż do dnia ostatniego, obchodzili święto przez siedem dni, a dnia ósmego, stosownie do przepisu, było uroczyste zebranie.