Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Kronik » Rozdział 35
«  2 Księga Kronik 34 2 Księga Kronik 35 2 Księga Kronik 36  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Jozjasz urządził w Jeruzalem paschę dla Boga i zabili baranka wielkanocnego czternastego dnia, miesiąca pierwszego. [2] »Ustanowił kapłanów w ich obowiązkach i zachęcił ich do spełniania służby zo domu Bożym. [3] »Przemówił też do lewitów, którzy nauczali wszystkiego Izraela, będąc poświęconymi Bogu: "Ustawcie arkę świętą w domu, który zbudował Salomon, syn Dawida, król izraelski; nie będzie dla was więcej brzemieniem na ramionach. Teraz służcie Jahwie, Bogu waszemu i ludowi izraelskiemu. [4] »Bądźcie gotowymi według domów ojców waszych i według porządków waszych jak opisał Dawid, król izraelski i jak rozporządził Salomon, syn jego. [5] »Trzymajcie się w świątyni według podziałów domów ojcowskich, braci waszych, synów ludu i według podziału domu ojcowskiego lewitów. [6] »Zabijcie baranka wielkanocnego, poświęćcie się i przygotujcie dla braci waszych, spełniając zgodnie ze słowem Bożym, danym przez pośrednictwo Mojżesza. [7] »Jozjasz dał pospólstwu baranków i koziołków ze stad w liczbie trzydzieści tysięcy dla wszystkich znajdujących się na obchodzie paschy, a z bydła trzy tysiące - to bylo z majętności królewskiej. [8] »Książęta jego złożyli dobrowolnie dary dla ludu, dla kapłanów i lewitów: Hilkiasz, Zachariasz i Jehijel, książęta domu Bożego, dali na paschę dla kapłanów dwa tysiące sześćset baranków i trzysta ciołków; [9] »Konaniachu, Szemajachu, Netaniel, bracia jego, oraz Haszabiachu, Jehijel i Jozabad, książęta lewitów, dali lewitom na paschę pięć tysięcy baranków i ciołków pięćset. [10] »Służba była zaprowadzona: kapłani zajmowali swoje miejsca, zarówno jak lewici według swych klas zgodnie z rozkazem królewskim. [11] »I zabijali baranki wielkanocne, kapłani skrapiali ich krwią, a lewici obdzierali ze skóry. [12] »Odkładali na bok części na całopalenie, aby według podziału stosownie do domów patriarchalnych dać pospólstwu, aby ofiarować dla Boga jako jest napisane w księdze Mojżesza; tak samo postąpiono z ciołkami. [13] »Baranka wielkanocnego pieczono na ogniu według ustawy, ofiary zaś święte gotowano w garnkach, kotłach i na patelniach i rozdawali pospiesznie wszystkiemu pospólstwu. [14] »Następnie przygotowali paschę dla nich i dla kapłanów, ponieważ kapłani - synowie Aarona, byli zajęci przy składaniu całopalenia i tłuszczów aż do nocy, przeto kapłani przygotowali dla nich i dla kapłanów, synów Aarona. [15] »Śpiewacy, synowie Asafa, byli na swoich miejscach, stosownie do rozkazu Dawida, Asafa, Hemana, Idituna, widzącego królewskiego, i oddźwierni byli przy każdej bramie; nie mieli potrzeby opuszczania swoich zajęć, ponieważ ich bracia lewici przygotowali dla nich paschę. [16] »I była zaprowadzona w tym dniu wszelka służba Boża, aby obchodzić paschę i złożyć całopalenia na ołtarzu Bożym według rozkazu króla Jozjasza. [17] »Synowie Izraelowi, którzy się tam znajdowali, w tym czasie obchodzili paschę i święto przaśników przez siedem dni. [18] »Podobnej paschy, jak ta, nie obchodzono w Izraelu od czasów Samuela proroka i żaden z królów izraelskich nie urządził podobnej paschy, jak urządził Jozjasz, oraz kapłani, lewici i wszyscy Judejczycy i Izraelici znajdujący się tam, tudzież mieszkańcy Jeruzalem. [19] »Był to osiemnasty rok królestwa Jozjaszowego, gdy obchodzono tę paschę. [20] »Po tym wszystkim, gdy Jozjasz naprawił dom Boży, wystąpił Nekho, król egipski, aby walczyć w Karkemisz nad Eufratem; Jozjasz wystąpił na jego spotkanie. [21] »Tedy Nekho wyprawił do niego posłów, aby oświadczyć: "Czyż ja mam co do ciebie, królu judzki? Nie przeciwko tobie ja dzisiaj występuję, lecz przeciwko domowi, który ze mną walczy i Bóg powiedział, abym się spieszył. Przestań sprzeciwiać się Bogu, który jest ze mną i aby cię też nie uśmiercił!". [22] »Jozjasz wszakże nie odwrócił się od niego, lecz przebrał się, aby stoczyć z nim wojnę; nie usłuchał słów Nekho pochodzących z ust Bożych; i przybył, aby walczyć na równinie Megiddo. [23] »Łucznicy wystrzelili przeciwko królowi Jozjaszowi i rzekł król do sług swoich: "Wyprowadźcie mnie, ponieważ jestem ciężko ranny". [24] »Słudzy jego sprowadzili go z wozu i umieścili na drugim wozie należącym do niego i zawieźli go do Jeruzalem. Umarł jednak i był pochowany w grobach ojców swoich. Wszyscy Judejczycy i Jeruzalem opłakiwali Jozjasza. [25] »Jeremiasz ułożył treny na śmierć Jozjasza; wszyscy śpiewacy i śpiewaczki do dnia dzisiejszego wspominają w lamentacjach swoich o Jozjaszu; wprowadzono to w zwyczaj u Izraela. Oto te pieśni są zapisane w Lamentacjach. [26] »Reszta dziejów Jozjasza, jego uczynki pobożne według tego, co jest napisane w prawie Bożym, [27] »jego sprawy pierwsze, zarówno jak ostatnie, oto są one zapisane w księdze królów izraelskich i judzkich. 
«  2 Księga Kronik 34 2 Księga Kronik 35 2 Księga Kronik 36  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.