Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdy Roboam umocnił królestwo i gdy nanabrał siły, opuścił prawo Boże, a wszystek Izrael z nim.
[2] »W piątym roku króla Roboama, król egipski Sziszak wystąpił przeciwko Jeruzalem, ponieważ sprzeniewierzyli się Bogu,
[3] »z tysiącem i dwustu wozami i ze sześćdziesięciu tysiącami konnicy, a nie było można policzyć narodu, który z nim przyszedł z Egiptu: Libijczycy, Sukijczycy i Etiopowie.
[4] »A zdobywszy miasta warowne, jakie były w Judzie, przybył pod Jeruzalem.
[5] »Szemaja prorok przybył do Raboama i do przełożonych Judy, którzy zgromadzili się w Jeruzalem z powodu Sziszaka i przemówił do nich! "Tak rzecze Bóg: wyście mnie opuścili, przeto i ja was opuściłem, wydając w ręce Sziszaka".
[6] »Przełożeni Izraela wraz z królem upokorzyli się i rzekli: "Bóg jest sprawiedliwy!".
[7] »Gdy Bóg ujrzał, że się upokorzyli, stało się słowo Boże do Szemaji w tej formie: "Upokorzyli się, nie zniszczę ich; w krótkim czasie dam im wybawienie i gniew mój nie wyleje się na Jeruzalem przez ręce Sziszaka.
[8] »Staną się atoli jego sługami, aby poznali, co to jest służba moja i służba królestwom ziemskim".
[9] »Sziszak, król egipski, wyruszył przeciwko Jeruzalem i pobrał skarby domu Bożego, zarówno jak skarby domu królewskiego; zabrał wszystko, zabrał też tarcze złote, które był uczynił Salomon.
[10] »Zamiast nich uczynił król Roboam tarcze miedziane i oddał je w ręce dowódców piechoty, którzy strzegli wejścia do domu królewskiego.
[11] »Ile razy król przychodził do domu Bożego, przybywała piechota i brała je, poczym odnosiła je do komnat piechoty.
[12] »Gdy się upokorzył, odwrócił się od niego gniew Boży i nie wytracił go do końca; było jeszcze niecoś dobrego w Judzie.
[13] »Król Roboam umocnił się w Jeruzalem i królował. Miał czterdzieści jeden rok, gdy zaczął królować, a królował siedemnaście lat w Jeruzalem, w mieście, które wybrał Bóg ze wszystkich pokoleń izraelskich, aby tam przebywało imię jego. Imię jego matki było Naama, Ammonitka.
[14] »Czynił niegodziwie, ponieważ nie przykładał serca swego, aby szukać Boga.
[15] »A dzieje Roboama tak pierwsze, jak i ostatnie, czy nie są zapisane w historii Szemaji proroka, tudzież u Addo widzącego? Przez cały czas była wojna pomiędzy Roboamem a Jeroboamem.
[16] »Roboam spoczął ze swoimi ojcami i był pogrzebany w mieście Dawidowym. Abija, syn jego, panował zamiast niego.