Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Kronik » Rozdział 1
«  1 Księga Kronik 29 2 Księga Kronik 1 2 Księga Kronik 2  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Salomon, syn Dawida, umocnił się na królestwie swoim; Jahwe, Bóg jego, był z nim i uwielbił go wysoce. [2] »Salomon przemówił do całego Izraela, do dowódców tysiączek i setek, do sędziów i do wszystkich książąt nad całym Izraelem - przełożonych rodów; [3] »i udał się Salomon wraz z całym zgromadzeniem, jakie z nim było. na wyżynę w Gabaonie, tam bowiem znajdował się namiot zgromadzenia Bożego, jaki Mojżesz, sługa Boży, zbudował na puszczy; [4] »tylko arkę Bożą przeniósł Dawid z Kiriatjearim na miejsce przygotowane jej przez Dawida, rozbił bowiem dla niej namiot w Jeruzalem, [5] »Ołtarz miedziany, który zbudował Becalel, syn Uriego, syna Hura, tam się znajdował przed Przybytkiem Bożym. Salomon wraz ze zgromadzeniem szukał Jahwe. [6] »A udawszy się tam Salomon, na ołtarzu miedzianym przed Jahwe, który się znajdował przed namiotem zgromadzenia, złożył tysiąc ofiar całopalnych. [7] »Podczas tej nocy ukazał się Bóg Salomonowi i rzekł do niego: "Proś o to, czego chcesz, abym ci dał". [8] »Tedy Salomon odrzekł Bogu: "Tyś okazał Dawidowi, ojcu mojemu wielką łaskę, naznaczając mnie na króla miasto niego. [9] »A teraz, Jahwe Boże, niechaj się spełni słowo Twoje wyrzeczone do Dawida, ojca mojego, Tyś mnie bowiem obrał królem nad narodem licznym jako piasek na ziemi! [10] »Okaż mi teraz mądrość i umiejętność, abym wiedział jak postępować przed tym narodem; któż bowiem może kierować Twoim narodem wielkim?" [11] »Rzekł Bóg do Salomona; "Ponieważ to jest w sercu twoim, żeś nie prosił o bogactwo, majętności, ani sławę, o śmierć wrogów swoich, zarówno jak długiego życia nie żądałeś, ale żeś prosił dla siebie o mądrość i umiejętność, abyś mógł kierować ludem moim, nad którym postanowiłem cię królem, [12] »mądrość i umiejętność będą ci dane. Dam też tobie bogactwo, majętności i sławę, jakiej nie posiadał żaden z królów przed tobą, i nie będzie posiadał żaden po tobie". [13] »Z wyżyny, która jest w Gabaonie, przed namiot zgromadzenia przybył Salomon do Jeruzalem i panował nad Izraelem. [14] »Salomon zebrał wozy i jeźdźców i miał tysiąc czterysta wozów oraz dwanaście tysięcy jeźdźców, których porozmieszczał w miastach, gdzie były wozy i przy królu. [15] »I nagromadził król srebra i złota w Jeruzalem jako kamieni, a cedrów jako sykomor, których mnóstwo rośnie w Szefeli. [16] »Konie, jakie Salomon posiadał, sprowadzano z Egiptu; karawana kupców królewskich brała całe stado za stałą cenę. [17] »Wychodzili i wyprowadzali z Egiptu wóz za sześćset srebrników, a konia za sto pięćdziesiąt. W taki sam sposób ci sami wyprowadzali dla wszystkich królów hittyckich i dla królów syryjskich. 
«  1 Księga Kronik 29 2 Księga Kronik 1 2 Księga Kronik 2  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.