Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdy Dawid zamieszkał we własnym domu, rzekł Dawid do proroka Natana: "Oto ja mieszkam w domu cedrowym, arka zaś przymierza Bożego pozostaje pod namiotem!".
[2] »Tedy rzekł Natan do Dawida: "Uczyń wszystko, co masz na sercu swoim, albowiem Bóg jest z tobą".
[3] »Tejże nocy było słowo Boże do Natana, jak następuje:
[4] »"Idź i przemówisz do Dawida, sługi mego: Tak rzecze Bóg: Nie ty zbudujesz mi dom na mieszkanie.
[5] »Nie zamieszkałem bowiem w domu ode dnia, któregom wyprowadził Izraela z Egiptu, aż do tego dnia; a przechodziłem z namiotu do namiotu i z przybytku do przybytku.
[6] »Podczas całego czasu, gdym podróżował z całym Izraelem, czyż wyrzekłem jedno słowo do sędziów Izraela, którym rozkazałem paść lud mój, mówiąc: Dlaczegoście nie zbudowali mi domu cedrowego?
[7] »A teraz tak przemówisz do sługi mego Dawida: Tak rzecze Bóg zastępów: Jam cię wziął z pastwiska za owcami, abyś był księciem nad ludem moim izraelskim;
[8] »byłem z tobą wszędzie, dokąd wyruszałeś, wyniszczyłem przed tobą wszystkich wrogów twoich i uczyniłem imię twoje, jako imię wielkich, jacy są na ziemi;
[9] »wyznaczyłem miejsce mojemu ludowi izraelskiemu, zasadziłem go i mieszka u siebie, a nie będzie więcej niepokojony i ludzie nikczemni nie uciemiężą go więcej, jak było na początku
[10] »i za czasów, gdy ustanowiłem sędziów nad ludem moim izraelskim. Upokorzyłem wszystkich wrogów jego. Oznajmiam ci, iż Bóg ci dom zbuduje.
[11] »Gdy się wypełnią dni twoje, aby ci pójść z ojcami twoimi, wzbudzę potomka twojego po tobie, który powstanie z synów twoich i utwierdzę jego królestwo.
[12] »On to zbuduje mi dom, a tron jego utwierdzę na wieki.
[13] »Ja będę dla niego ojcem, a on będzie dla mnie synem; i łaski mej nie odejmę od niego, jakom odjął od tego, który był przed tobą.
[14] »Ustanowię go w domu moim i w królestwie moim nazawsze, a tron jego będzie utwierdzony na wieki".
[15] »Natan przemawiał do Dawida zgodnie z tymi wszystkimi słowami i z tym całym widzeniem.
[16] »Król Dawid przybył, a pozostawszy przed Bogiem mówił: "Kimże ja jestem, o Panie Boże, i czymże jest ród mój, żeś mnie przywiódł aż dotąd?
[17] »I to jeszcze mało było w oczach Twoich, o Boże. Mówiłeś o domu sługi Twego na przyszłość, spojrzałeś na mnie jako na człowieka postawionego wysoko, o Panie Boże.
[18] »Cóż jeszcze więcej ma mówić Dawid do Ciebie o uwielbieniu sługi Twego? Ty znasz sługę swego.
[19] »O Panie, przez wzgląd na sługę swego i według serca swego uczyniłeś tę rzecz wielką, aby były znane wszystkie wielkie sprawy.
[20] »O Panie, niema podobnego Tobie i niema Boga oprócz Ciebie, według tego wszystkiego, co słyszały uszy nasze.
[21] »Czyż jest jaki inny naród na ziemi, jako lud Twój izraelski, do któregoby przyszedł Bóg, aby go wybawić, jako lud swój, aby uczynić sobie imię przez rzeczy wielkie i cuda, wypędzając narody przed ludem swoim, któregoś wykupił z Egiptu?
[22] »Uczyniłeś sobie lud izraelski ludem swoim nazawsze i Ty, Panie, stałeś się jego Bogiem.
[23] »A teraz Panie, słowo, któreś wyrzekł o słudze Twoim i o domu jego, niechaj trwa na wieki i niechaj się stanie, jako żeś powiedział!
[24] »Niechaj się ostoi i niechaj imię Twoje będzie na wieki wywyższone, aby mówiono: Jahwe zastępów, Bóg Izraela jest Bogiem izraelskim! A dom Dawida, sługi Twego, niechaj będzie utwierdzony przed Tobą!
[25] »Tyś bowiem, Boże mój, objawił wobec sługi swego, że zbudujesz mu dom, dlatego sługa Twój ośmielił się prosić przed obliczem Twoim.
[26] »A teraz, Jahwe, Tyś jest sam Bogiem i wyrzekłeś do sługi swego to słowo dobre.
[27] »I teraz racz pobłogosławić domowi sługi Twego, aby trwał na wieki przed Tobą; bo co Ty, Boże, pobłogosławiłeś, błogosławionym jest nazawsze".