Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »W roku dziewiątym jego panowania, w miesiącu dziesiątym, dziesiątego dnia miesiąca, przybył Nebukadneccar, król babiloński - sam, wraz ze wszystkim wojskiem swoim pod Jeruzalem, rozłożywszy przeciwko niemu obóz; i zbudowali przeciwko dookoła baszty.
[2] »Miasto było oblegane aż do jedenastego roku króla Sedecjasza.
[3] »W dziewiątym dniu miesiąca, gdy wzmógł się głód w mieście, że nie było chleba dla ludności,
[4] »zrobiono wyłom w mieście, tedy wszyscy mężczyźni, biorący udział w wojnie, uciekli nocą, drogą przez bramę pomiędzy murami, która jest przy ogrodzie królewskim, obierając drogę ku puszczy, Chaldejczycy zaś byli naokoło miasta.
[5] »Żołnierze chaldejscy ścigali króla i dosiągnęli go na równinach Jerycha, tedy całe jego wojsko rozproszyło się od niego.
[6] »Gdy pochwycili króla, przyprowadzili go do króla babilońskiego w Ribla i ogłosili przeciwko niemu wyrok.
[7] »Synów Sedecjasza zarżnęli w jego oczach, a Sedecjasza oślepiono; po czym skuwszy go dwoma łańcuchami miedzianymi i zawieziono do Babilonu.
[8] »Piątego miesiąca, w siódmym dniu miesiąca - był to dziewiętnasty rok króla Nebukadneccara, króla babilońskiego - Nebuzaradan, dowódca gwardii, sługa króla babilońskiego, wszedł do Jeruzalem.
[9] »Spalił dom Boży, dom królewski i wszystkie domy Jeruzalem - wszystkie domy znaczniejsze ogniem spalił.
[10] »Cała armia chaldejska, którą dowodził szef gwardii, zburzyła mury dookoła Jeruzalem.
[11] »Nebuzaradan, dowódca gwardii, uprowadził do niewoli resztę ludu, pozostałego w mieście, tudzież zbiegów, co zbiegli do króla babilońskiego, wogóle resztę tłumu.
[12] »Dowódca gwardii pozostawił najuboższych w kraju na winnicach i do posług.
[13] »Chaldejczycy połamali kolumny miedziane, jakie były w domu Bożym, tudzież podstawy oraz morze miedziane w domu Bożym i wywieźli z nich miedź do Babilonu.
[14] »Zabrali też kotły, rydle, noże, czasze, oraz wszystkie przedmioty, którymi się posługiwali.
[15] »Zabrał nadto dowódca gwardii kadzielnice i tace złote i srebrne.
[16] »Co się tyczy dwóch kolumn, morza jednego i podstaw, jakie sprawił Salomon dla domu Bożego, nie było wagi miedzi tych wszystkich przedmiotów.
[17] »Wysokość jednej kolumny wynosiła osiemnaście łokci; a na niej był kapitel miedziany, wysokość zaś kapitelu była na trzy łokcie; a naokoło kapitelu była siatka i jabłuszka, wszystko z miedzi; tak samo na drugiej kolumnie była siatka.
[18] »Dowódca gwardii zabrał Seraję, arcykapłana i Cefanjahu kapłana drugiego rzędu i trzech odźwiernych.
[19] »A z miasta zabrał jednego oficera, który dowodził żołnierzami i pięciu mężów z rady prywatnej króla, znajdujących się w mieście, tudzież sekretarza dowódcy wojska, prowadzącego wykaz ludu w kraju i sześćdziesięciu ludzi z ludu, znajdujących się w mieście.
[20] »Wziął ich Nebuzaradan, dowódca gwardii i zawiódł ich do króla babilońskiego w Ribla.
[21] »I uderzył ich król babiloński i uśmiercił ich w Ribla, w ziemi Hamat. I tak został uprowadzony z ziemi swej Juda do niewoli.
[22] »A nad resztą ludu, jaki pozostał w kraju, Nebukadneccar, król babiloński, naznaczył nad nimi rządcą Gedaljahu, syna Ahikama, syna Szafana.
[23] »Gdy dowiedzieli się dowódcy wojska - sami i ludzie ich, że król babiloński naznaczył rządcą Gedaljahu, przybyli do Gedaljahu w Micpa: Izmael, syn Netalii, Johanan, syn Kareaha, Seraja, syn Tanhumeta z Netofa, Azanijahu, syn Maakati - sami wraz z ludźmi swymi.
[24] »Gedaljahu przemówił do nich przysięgając: "Nie obawiajcie się ze strony sług Chaldejczyków; zamieszkajcie w kraju i służcie królowi babilońskiemu, a będzie wam dobrze".
[25] »W miesiącu jednak siódmym przybył Izmael, syn Netanii, syna Eliszama, z rodu królewskiego wraz z dziesięcioma ludźmi, uderzyli na Gedaljahu i umarł; a byli z nim Judejczycy i Chaldejczycy w Micpa.
[26] »Powstali tedy wszyscy od najmniejszego do dorosłego, zarówno jak dowódcy wojska i uszli do Egiptu, ponieważ bali się Chaldejczyków.
[27] »Trzydziestego siódmego roku niewoli Jehojakina, króla judzkiego, dwunastego miesiąca, dwudziestego siódmego dnia miesiąca, Ewil-Merodach, król babiloński, w roku objęcia swego tronu, uwolnił z więzienia Jehojakina, króla judzkiego.
[28] »Przemawiał do niego łaskawie i postawił tron jego wyżej od tronu królów, którzy byli z nim w Babilonie.
[29] »Zmienił mu odzież więzienną i jadał Jehojakin zawsze w jego obecności przez wszystkie dni swego życia.
[30] »A co do utrzymania jego - utrzymania stałego, otrzymywał od króla, co potrzebne z dnia na dzień przez całe swoje życie.