Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Jozjasz miał osiem lat, gdy zaczął panować i panował trzydzieści i jeden rok w Jeruzalem. Imię jego matki było Jedidah, córka Adaja z Bockath.
[2] »Postępował godziwie w oczach Bożych, chodząc wszystkimi drogami Dawida, ojca swego, nie zbaczając ani na prawo, ani na lewo.
[3] »I stało się, że w osiemnastym roku króla Jozjasza, wysłał król do świątyni Szafana, syna Acaljahu, syna Meszallamowego, pisarza, oświadczając:
[4] »Wstąp do Hilkjasza, kapłana wielkiego, aby miał pieniądze, jakie wpłynęły do domu Bożego, które zebrali oddźwierni od ludu.
[5] »Oddaje się w ręce tych, co wykonują pracę, co mają zleconą opiekę nad domem Bożym; a ci dadzą je dla wykonujących pracę, jaka jest w domu Bożym, dla naprawienia uszkodzeń domu, a mianowicie;
[6] »cieślom, budowniczym i murarzom na kupno drzewa i kamieni ciosanych dla naprawienia domu.
[7] »Lecz nie będzie się wymagało sprawozdania z pieniędzy złożonych na ich ręce, ponieważ postępują oni rzetelnie".
[8] »Hilkjasz, kapłan wielki, powiedział do pisarza Szafana: "Zwój Prawa znalazłem w domu Bożym!" I dał Hilkjasz ten zwój Szafanowi, a ten go czytał.
[9] »Po czym Szafan pisarz przybył do króla i zdał królowi sprawozdanie, mówiąc: Słudzy twoi podjęli pieniądze, jakie się znajdowały w świątyni i dali je w ręce wykonywujących pracę, wyznaczonych nad domem Bożym".
[10] »I opowiedział Szafan pisarz królowi, mówiąc: "Hilkjasz kapłan dał mi zwój". I czytał go Szafan wobec króla.
[11] »Gdy król usłyszał słowa księgi Prawa, rozdarł szaty swoje;
[12] »i nakazał król Hilkjaszowi, kapłanowi, tudzież Ahikamowi, synowi Szafana, Akborowi, synowi Mikaji, Szafanowi pisarzowi i Asaji, słudze królewskiemu, mówiąc:
[13] »Idźcie, poradźcie się Jahwe o mnie, o lud i o wszystkich Judejczyków w sprawie tego zwoju znalezionego, ponieważ wielki jest gniew Boży, jaki zapłonął na nas, że ojcowie nasi nie słuchali słów tej księgi, aby wypełniać to wszystko, co jest dla nas napisane".
[14] »Poszedł tedy Hilkjasz kapłan, Ahikam, Akbor, Szafan i Asaja do Huldy prorokini, żony Szullama, syna Tikwa, syna Harhasowego, mającego pieczę nad szatami; ta mieszkała w Jeruzalem, w drugiej dzielnicy. Gdy jej opowiedzieli,
[15] »ta rzekła do nich: "Tak rzecze Jahwe, Bóg Izraela: Powiedzcie mężowi, który was wysłał do mnie:
[16] »Tak rzecze Bóg: Oto ja sprowadzę niedolę na to miejsce i na jego mieszkańców, stosownie do wszystkich słów tego zwoju, które czytał król judzki.
[17] »Ponieważ opuścili mnie i palili kadzidło bogom cudzym, aby wszystkimi uczynkami rąk swoich przywieść mnie do gniewu; i zapłonął gniew mój przeciwko miejscu temu i nie zagasł.
[18] »A królowi judzkiemu, który was posłał, aby radzić się Boga, tak mu powiecie: Tak rzecze Jahwe, Bóg Izraela: Co do słów, któreś słyszał,
[19] »ponieważ zmiękło serce twoje i ukorzyłeś się wobec Jahwe, gdyś usłyszała co wypowiedziałem przeciwko miejscu temu i jego mieszkańcom, że będą wydani na spustoszenie i przekleństwo, iżeś rozerwał szaty swoje i płakałeś przede mną, ja również wysłuchałem cię - taka jest wyrocznia Boża.
[20] »Przeto też ja przygarnę cię do ojców twoich; będziesz przygarnięty w pokoju do grobu swego i oczy twoje nie ujrzą tej wszystkiej niedoli, jaką ja sprowadzam na to miejsce". I zanieśli królowi odpowiedź.