Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Królewska » Rozdział 18
«  2 Księga Królewska 17 2 Księga Królewska 18 2 Księga Królewska 19  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »W trzecim roku Ozeasza, syna Ela, króla izraelskiego, panował Ezechjasz, syn Ahaza, jako król judzki. [2] »Miał dwadzieścia pięć lat, gdy zaczął panować i panował dwadzieścia dziewięć lat w Jeruzalem. Imię jego matki było Abi, córka Zacharjasza. [3] »Spełniał on, co jest prawym w oczach Bożych, zgodnie z tym wszystkim, co czynił Dawid, ojciec jego. [4] »On to usunął wyżyny, połamał słupy, oościnał aszery, i potłukł na kawałki węża miedzianego, którego był uczynił Mojżesz, ponieważ aż do tych czasów synowie Izraelowi palili przed nim kadzidło; nazywano go Nehusztan. [5] »Położył ufność w Jahwe, Bogu Izraela i nie było po nim podobnych jemu z pośród wszystkich królów judzkich, zarówno jak i przed nim nie było. [6] »Przylgnąwszy do Jahwe, nie odstąpił od niego i strzegł Jego przykazań, które Jahwe polecił Mojżeszowi. [7] »I był z nim Jahwe we wszystkim, cobykolwiek zamierzył. Zbuntował się przeciwko królowi Asyrii i przestał być jego poddanym. [8] »On też rozgromił Filistynów aż do Gazy wraz z jej posiadłościami, poczynając od wieży strażniczej aż do miast obronnych. [9] »W czwartym roku króla Ezechjasza, który był siódmym rokiem dla Ozeasza, syna Ela, króla izraelskiego, wystąpił Szalmaneser, król Asyrii, przeciwko Samarii i obległ ją. [10] »Zdobył ją przy końcu trzech lat; w roku szóstym Ezechjasza, który był dziewiątym rokiem Ozeasza, króla izraelskiego, Samaria została zdobyta. [11] »Król asyryjski uprowadził do niewoli do Asyrii Izraelitów i umieścił ich w Halah i nad Habor, nad rzeką Gozan i w miastach Medii, [12] »ponieważ nie słuchali głosu Jahwe, Boga swego i przestąpili Jego przymierze i nie słuchali, ani nie spełniali tego wszystkiego, co nakazał Mojżesz, sługa Boży. [13] »W czternastym roku króla Ezechjasza wystąpił Sanherib, król Asyrii, przeciwko wszystkim miastom warownym w Judei i zawładnął nimi. [14] »Tedy Ezechjasz, król judzki, wysłał do króla asyryjskiego do Lakhisz, aby oznajmić: "Zawiniłem! Odstąp ode mnie; cokolwiek na mnie włożysz, poniosę!" I król Asyrii nałożył na Ezechiasza, króla judzkiego, trzysta talentów srebra i trzydzieści talentów złota. [15] »Ezechjasz wydał wszystko srebro, jakie znajdowało się w domu Bożym i w skarbcach domu królewskiego. [16] »W tym czasie Ezechjasz połamał bramę świątyni Bożej, tudzież kolumny, które sam Ezechjasz, król judzki, powlókł złotem i dał je królowi asyryjskiemu. [17] »Król asyryjski wysłał z Lakhisz do króla Ezechjasza naczelnego dowódcę, przełożonego nad rzezańcami, tudzież wielkiego podczaszego z liczną załogą; gdy ci przybyli, podeszli do Jeruzalem i zatrzymali się przy wodociągu stawu wyższego, który się znajduje przy gościńcu, obok pola farbiarza. [18] »I przywołali króla. Wyszedł do nich Eliakim, syn Hilkjasza, przełożony nad domem królewskim, oraz Szebna, pisarz i Joah, syn Azafa, kronikarz. [19] »Wielki podczaszy rzekł do nich: "Powiedzcie - proszę - Ezechiaszowi: Tak rzekł król wielki, król Asyrii: Co to za ufność, na której polegasz? [20] »Wyrzekłeś, lecz tylko słowo wargami? Ja mam radę i siłę na wojnę! Tymczasem na kim się ty opierasz, że się przeciwko mnie buntujesz? [21] »Oto teraz może się opierasz na lasce z tej trzciny złamanej - na Egipcie - która, gdy się na niej kto oprze, wchodzi w jego dłoń i przebija ją: takim jest faraon, król egipski dla wszystkich, którzy mu ufają. [22] »A może powiecie mi: W Jahwe, Bogu naszym położyliśmy nadzieje! Czyż to nie on, którego wyżyny i ołtarze usunął Ezechjasz, mówiąc do Judy i do Jeruzalem: Przed tym ołtarzem będziecie się kłaniać w Jeruzalem? [23] »A teraz załóż się - proszę - z moim panem, królem asyryjskim: dam ci dwa tysiące koni, jeśli będziesz mógł dostarczyć jeźdźców do nich! [24] »Jakże ty możesz odeprzeć jednego z najmniejszych wodzów z pośród sług pana mego? I ty pokładasz nadzieję w Egipcie, na wozach i jeźdźcach! [25] »A teraz, czy to ja bez woli Jahwe wystąpiłem przeciwko temu miejscu, aby je zniszczyć? Jahwe rzekł do mnie: Wyrusz przeciwko temu krajowi i zniszcz go". [26] »Eljakim, syn Hilkjasza, oraz Szebna i Joah, rzekł do wielkiego podczaszego: "Mów - proszę - do sług twoich po aramejsku, ponieważ my rozumiemy, a nie przemawiaj do nas po judejsku w obecności ludu, który jest na murze". [27] »Wielki podczaszy odpowiedział im: "Czyż to do pana twego i do ciebie posłał mnie pan mój, aby wypowiedzieć te słowa? A nie do tych ludzi, co siedzą na murze, aby żywić się ekskrementami własnymi i pić wraz z wami własną urynę?" [28] »A stanąwszy wielki podczaszy, zawołał głosem donośnym w języku judejskim w ten sposób: "Słuchajcie słowa króla wielkiego, króla Asyrii! [29] »Tak mówi król: Niechaj was Ezechjasz nie zwodzi, ponieważ nie będzie mógł was uwolnić z ręki jego. [30] »Niechaj Ezachjasz nie oddziaływa na was, abyście ufali Jahwie, gdy mówi: Napewno was Jahwe wybawi i nie wyda tego miasta w ręce króla asyryjskiego. [31] »Nie słuchajcie Ezechjasza, albowiem tak mówi król Asyrii. Zawrzyjcie ze mną pokój i mnie się oddajcie, a każdy będzie spożywał swoje grona winne i swoje figi i każdy będzie pił wodę ze swojej cysterny, [32] »gdy przyjdę, zabiorę was do ziemi, jako ziemia wasza, do ziemi zboża i moszczu, do ziemi chleba i wina, do ziemi oliwy z oliw i miodu, a będziecie żyli i nie pomrzecie. Nie słuchajcie tedy Ezechjasza, który was zwodzi, mówiąc: Jahwe nas uwolni. [33] »Czyż to bogowie narodów uwolniły każdy swój kraj z ręki króla Asyrii? [34] »Gdzież to są bogowie Hamatu i Arpadu? Gdzież są bogowie Sefarwaimu Hena i Iwwa? Czyż uwolniły Samarię z mojej ręki? [35] »Którzy to są bogowie krajów, którzy uwolnili swój kraj z mojej ręki, Jahwe więc ma uwolnić Jeruzalem z mojej ręki?" [36] »Lud zamilkł i nie odpowiedziano mu ani słowa, ponieważ król nakazał, mówiąc: "Nie będziecie mu odpowiadać." [37] »Przybył Eljakim, syn Hilkjasza, który był przełożonym domu królewskiego, tudzież Szebna pisarz i Joah, syn Asafa, kronikarz, do Ezechjasza z rozdartymi szatami i opowiedzieli mu słowa wielkiego podczaszego. 
«  2 Księga Królewska 17 2 Księga Królewska 18 2 Księga Królewska 19  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.