Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Królewska » Rozdział 17
«  2 Księga Królewska 16 2 Księga Królewska 17 2 Księga Królewska 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »W dwunastym roku Ahaza, króla judzkie' go, zaczął panować Ozeasz, syn Ela, w Samarii nad Izraelem; panował dziewięć lat. [2] »Postępował niegodziwie w oczach Bożych, jednakże nie tak, jak królowie izraelscy, którzy byli przed nim. [3] »Powstał przeciwko niemi Szalmaneser, król Asyrii i stał się Ozeasz jego poddanym, opłacając mu haracz. [4] »Lecz król Asyrii wykrył sprzysiężenie Ozeasza, który wyprawił posłów do So, króla Egiptu i nie wnosił haraczu królowi asyryjskiemu z roku na rok; osaczył go tedy król Asyrii i wrzucił skutego do więzienia. [5] »I przeszedł król Asyrii cały kraj i podszedł pod Samarię, i oblegał ją przez trzy lata. [6] »W dziewiątym roku Ozeasza król Asyrii zdobył Samarię i uprowadził Izraelitów do niewoli w Asyrii. I osadził ich w Halah, nad rzeką Habor, nad rzeką Gozan i w miastach Medii. [7] »Stało się to, ponieważ synowie Izraelowi grzeszyli przeciwko Jahwe, Bogu swemu, który wyprowadził ich z ziemi egipskiej, z pod władzy faraona, króla Egiptu i że bali się bogów cudzych. [8] »Poszli za ustawami narodów, których Jahwe wyrzucił przed synami Izraelowymi i z powodu królów izraelskich, których wybrali. [9] »Synowie Izraelowi wymyślali rzeczy, które nie były odpowiednie wobec Jahwe, ich Boga. Budowali sobie wyżyny we wszystkich miastach swoich, poczynając od wieży strażniczej aż do miasta obronnego. [10] »Ustawiali sobie słupy i urządzali aszery na wszystkich wzgórzach wysokich i pod każdym drzewem zielonym. [11] »Palili tam kadzidła na wszystkich wyżynach, jako narody, które Jahwe uprowadził przed nimi w niewolę i czynili rzeczy niegodziwe, pobudzając Jahwe do gniewu. [12] »Służyli bałwanom, o których mówił im Jahwe: "Nie będziecie spełniali tej rzeczy". [13] »Jahwe świadczył przeciwko Izraelowi i przeciwko Judzie przez pośrednictwo wszystkich swoich proroków i widzących, mówiąc: "Odwróćcie się od waszych dróg niegodziwych, a zachowajcie przykazania moje, ustawy moje, zgodnie z całym prawem, które nakazałem ojcom waszym i które wam przesłałem przez ręce sług moich proroków". [14] »Lecz oni nie słuchali i uczynili twardy swój kark, jako kark ojców ich, którzy nie wierzyli Jahwe, Bogu swemu. [15] »Lecz odrzucili Jego ustawy i przymierze Jego, które zawarł z ich ojcami i świadectwa Jego, jakie przeciwko nim wydał. Chodzili za nicością i nicości się oddawali za narodami, które ich otaczały, o których Jahwe nakazał, aby nie postępowali tak, jak one. [16] »Opuścili wszystkie przykazania Jahwe, Boga ich, a wykonali sobie dwóch ciołków ulanych; urządzili też aszery i kłaniali się wszystkiemu wojsku niebieskiemu i służyli Baalowi. [17] »A synów swoich i córki swoje przeprowadzali przez ogień, uprawiali też guślarstwo i wróżyli, i oddawali się uczynkom niegodziwym w oczach Jahwe, do gniewu go przywodząc. [18] »I bardzo się oburzył Jahwe na Izraela, odsuwając ich od oblicza swego. Nie pozostało, jak tylko samo pokolenie Judy. [19] »Chociaż Juda nie strzegł przykazań Jahwe, Boga swego, lecz poszli za ustawami Izraela, jakie sobie poczynili. [20] »Jahwe tedy odrzucił całe plemię Izraela; pognębił ich, wydał ich w ręce drapieżców, aż ich odrzucił od swego oblicza. [21] »Izrael bowiem oderwał się od domu Dawida, a wybrali sobie na króla Jeroboama, syna Nebata, a Jeroboam odciągnął Izraelitów od Jahwe i przywiódł ich do grzechu wielkiego. [22] »I brnęli synowie Izraelowi we wszystkich grzechach Jeroboama, które popełnił, nie odstępując od nich, [23] »że aż Jahwe odrzucił Izraelitów od oblicza swego, jako mówił przez sługi swoje - proroków. I uprowadzony został Izrael do niewoli, daleko od ziemi swej, do Asyrii, gdzie przebywa aż do dnia tego. [24] »Król asyryjski sprowadził ludzi z Babilonu, Kutha, Awwa, Hamath, Sefarwaim i osadził w miastach Samarii, na miejsce synów Izraelowych; ci objęli w posiadanie Samarię i zamieszkali w ich miastach, [25] »Gdy tam zaczęli mieszkać, nie bali się Jahwe i zesłał na nich Jahwe lwów, które ich mordowały. [26] »I donieśli królowi asyryjskiemu, mówiąc: "Narody, któreś uprowadził i osadził w miastach Samarii, nie znają sposobu służenia Bogu tego kraju i zesłał na nich lwów i oto zabijają ich, ponieważ nie znają zwyczaju Boga tego kraju". [27] »Tedy król asyryjski wydał nakaz, mówiąc: "Poślijcie tam jednego z kapłanów, których uprowadziliście stamtąd do niewoli; niechaj idą, osiedlą się tam i nauczą ich zwyczaju Boga tego kraju" [28] »Przybył jeden z kapłanów, których uprowadzono do niewoli z Samarii, zamieszkał w Betelu i uczył ich, jak mają czcić Jahwe. [29] »Lecz każdy z tych narodów uczynili sobie bożka swego i umieścili w domu wyżyn, jakie poczynili Samarytanie - każdy naród w mieście swoim, w których tam zamieszkali. [30] »Ludzie z Babilonu wykonali Sukoth-Benoth, ludzie z Kuth wykonali Nergala, ludzie z Hamath wykonali Aszima; [31] »ci, co byli z Awwa, wykonali Nibhaza i Tartaka, a ze Sefarwaim palili swoje dzieci w ogniu ku czci Adramelekha i Anamelekha, bogów Sefarwaim. [32] »Czcili również Jahwe i poczynili sobie z niższych warstw kapłanów na wyżynach i ci załatwiali im czynności religijne w domach na wyżynach. [33] »Oddawali więc cześć Jahwie, a jednocześnie służyli bóstwom ich według zwyczaju narodów, skąd byli uprowadzeni w niewolę. [34] »Aż do dnia dzisiejszego postępują według zwyczajów pierwotnych, wcale nie boją się Jahwe; wcale też nie spełniają ani ustaw swoich, ani rozporządzeń, ani prawa i rozkazów, jakie zlecił Jahwe synom Jakóba, któremu nadał imię Izrael. [35] »Jahwe zawarł przymierze z nimi i dał im rozkaz, mówiąc: "Nie będziecie się bali bogów cudzych, nie będziecie się im kłaniać, ani nie będziecie im służyć, ani dla nich ofiar składać. [36] »Lecz tylko Jahwę, który was wywiódł z ziemi egipskiej siłą wielką i ramieniem wyciągnionym, Jego się będziecie bali, Jego czcili i Jemu ofiarować będziecie. [37] »Będziecie strzegli ustaw, zarządzeń, prawa i przykazań, które dla was napisał, abyście wypełniali po wszystkie dni, bogów zaś cudzych nie będziecie się bali. [38] »Nie zapominajcie też o przymierzu, które zawarłem z wami, a bogów cudzych bać się nie będziecie. [39] »Lecz bać się będziecie Jahwe, Boga waszego, On to jest, który wybawi was z mocy wszystkich wrogów waszych". [40] »Lecz oni nie słuchali ale szli za swoimi pierwszymi zwyczajami. [41] »Tak więc te narody boją się Jahwe, ale jednocześnie służą swoim posągom, również synowie ich i synowie synów ich, jak ojcowie ich postępowali, tak i oni postępują aż do dnia tego. 
«  2 Księga Królewska 16 2 Księga Królewska 17 2 Księga Królewska 18  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.